سایت رسمی فوتبالی - این جمله ویسنته دلبوسکه که گفت " ما سبکمان را تغییر نمی‌دهیم. " در جام جهانی ۲۰۱۰ را به خاطر دارید؟
یا این: " ما با این سبک دو قهرمانی اروپا و یک قهرمانی جام جهانی را به دست آورده ایم. " نه؟ این جمله داوید سیلوا در سپتامبر ۲۰۱۴ بود.
یا این چطور؟ " سبک بازی اسپانیا غیر قابل بحث است. تغییر آن ایده خوبی نیست. " شما باید این را به خاطر داشته باشید، درست است؟ ده رو پیش ایسکو این جمله را گفت. پس این حرف درست است؟ نه، این طور نیست.
صحبت های زیادی در طول این سال‌ها درباره سبک بازی اسپانیا شده است که مهمترین آن این بوده: این سبک اسپانیاست. همیشه و تا ابد. این سبک برای تغییر دادن نیست. این سبک فقط یک ایده نیست بلکه یک هویت است. در سال ۲۰۱۲ وقتی آنها قهرمان اروپا شدند تا سومین قهرمانی متوالی خود در رقابت‌های مهم و بزرگ را جشن بگیرند همه بر این عقیده بودند که این سبک نه تنها باعث موفقیت می شود بلکه می‌تواند این موفقیت را تکرار نیز بکند. در واقع این سگ چیزی بیشتر از موفقیت برای این تیم به همراه داشت: هویت. این تاریخ و آینده آنها نیز بود.
دو سال بعد در سال ۲۰۱۴ روزنامه ورزشی نوشت که سبک اسپانیا غیر قابل بحث است. آنها دو بازی بعد از آغاز جام جهانی از این مسابقات حذف شدند اما کسی ایراد را از سبک بازی آنها نمیدانست. هیچکس بر این عقیده نبود که آنها باید سبک خود را تغییر دهند. حتی بعد از بازی‌های اروپایی ۲۰۱۶ نیز که این تیم در برابر ایتالیا حذف شد، کسی بر این باور نبود.
وقتی لوپتگی روی کار آمد مدعی شد که این سبک غیر قابل تغییر نیست. اما این حرف به معنای کنار گذاشتن این سبک نیست بلکه به معنی اضافه کردن موارد جدیدی به آن است. شاید این حرف چندان دقیق نباشد چرا که تغییرات ایجاد شد اما او به عنوان سرمربی که توانست تیم اسپانیا را دوباره به اوج برگرداند این سقط را به طور کامل کنار نگذاشت.
و این چیزی بود که همه انتظار داشتند. هیچکس معتقد نبود که هویت اسپانیا باید تغییر کند.
تا الان.
مارکو آسنسیو چند روز قبل تاکید کرد: " شما فکر می‌کردید ما حذف خواهیم شد. ما به عنوان صدرنشین به مرحله بعد صعود کردیم. " او درست می‌گوید. اسپانیا صعود کرد و در نیمه آسانتر جدول تا فینال قرار گرفت. روسیه، کرواسی و انگلیس می‌توانند حریف آنها تا فینال باشند. مسئله اینجاست که آنها نه تنها قوی‌ترین تیمی رقابت‌ها نیستند بلکه حتی اسپانیا هم نیستند. صدرنشینی آنها کسی را قانع نکرد.
آنها در دیدار برابر ایران را با فاصله اندکی پیروز شدند و در واقع در انتها گل را هم دریافت کردند. در برابر مراکش آنها تا دقیقه نود و سه شکست خورده بودند و با گل آسپاس موفق به کسب یک امتیاز شدند. در بازی همزمان ایران نیز موفق شد دروازه پرتغال را باز کند تا برای لحظاتی ممکن باشد که این تیم به مرحله بعد صعود نکند. اما شرایط دست به دست هم داد تا آنها به عنوان صدرنشین گروه بیی به مرحله یک‌هشتم بروند. جایگاهی که خودشان تلاش چندانی برای کسب نکردند. در انتهای هر دو بازی کمک داور ویدیویی به کمک اسپانیایی ها آمد.
شاید این تفسیر چندان درست نباشد. سرجیو راموس معتقد است: " بار ما را نجات نداد بلکه تنها تصمیم درست را اعلام کرد. " تقریباً همه در این صحنه کمک داور ویدیویی هم نظر بودند که مهاجم سلتا گل زیبایی را به ثمر رساند. اسپانیا ۵ گل در این رقابت‌ها به ثمر رسانده می توانست گل های بیشتری را نیز وارد دروازه حریفان کند.
ادواردو کاستلائو در ال موندو گفت: " اسپانیا بدون اینکه بداند چطور موفق شد صعود کند. آنها هرگز راحت‌تر از این به مرحله بعد صعود نکرده بودند. آنها از شکست‌ها می گریختند و می‌توانستند به راحتی به موفقیت برسند. " او این تیم را بدترین اسپانیای سال‌های اخیر خوانده است و معتقد است آنها نه جادو، نه روح، نه سرعت و هیچ چیز ندارند. رامون بسا در ال پاریس گفت: " آنها هر بازی بدتر می‌شوند. "
این قضاوت ها و نظر ها اتفاق رایجی است. اما فرناندو هیرو تاکید کرد که این راهی نیست که آنها از آن پیروی کنند. راموس نیز گفت که آنها به هیچ عنوان بازی خوبی ارائه ندادند.
چندروزقبل یوردی آلبا از خبرنگاران خواست تا پیش از کشتن آنها چند روز صبر کنند اما کسی نمی‌تواند بیش از این صبر کند. آنها یا باید ببرند یا بمیرند.
آنها این هفته در مرحله یک هشتم به مصاف روسیه خواهند رفت و تغییراتی باید اعمال شود. این مسئله طبیعی است اما چیزی که مهم است این است که این تغییرات در چه پست هایی و چه طور باید انجام داده شود. شب بازی قبل در رادیو از ۸ نفر پرسیده شد که اگر آنها بودن چه کاری انجام می دادند. همه آنها معتقد بودند که تغییرات باید اعمال شود و تنها یکی از آنها معتقد بود که دو بازیکن باید از ترکیب خارج شوند. بیشتر آنها بر این باور بودند که تک تک پست های درون زمین باید دچار تغییر شوند: دفاع، هافبک و حمله. بسیاری حتی بر این باور بودند که دروازه‌بان نیز باید تعویض شود.
این تنها درباره بازیکنان نیست. درباره نحوه انتخاب بازیکنان و پست های آنان است. بسیاری مثل این تیم اشاره کردند. این تیم پیر ترین اسپانیای تاریخ است. از نظر بدنی آنها در حرکات و سرعت نیز ضعیف هستند. اما این موضوع بیشتر درباره سبک و تغییر کلی آن است.
این موضوع فقط به بازیکنانی که عملکرد ضعیفی داشتند بر نمی گردد. عجیب اینجاست که در بین تمام بازیکنانی که مفسران ورزشی به عملکرد ضعیف آنها اشاره کردند نامی از راموس برده نشد که احتمالا بدترین بازیکن آنها در برابر مراکش بود. در عوض بیشتر انگشت اتهام به سمت اینیستا و سیلوا نشانه رفت. شاید این موضوع کمی فراتر از بیرون آوردن بازیکنان باشد چرا که به سبک بازی آنها برمی‌گردد. این درباره تغییر کامل سبک است.
برای اولین بار بعد از سال ۲۰۰۸ سبک بازی اسپانیا مورد توجه قرار گرفته است. هویت آنها. سبکی که آنها می‌گفتند هرگز حتی در شکست نیز حاضر به تغییر آن نیستند چرا که دستاوردهای بسیار خوبی برای آنها به همراه داشته است.
شاید این تا به حال از دست رفته باشد اما می‌توان نظرات بسیاری را دید که به اسپانیا پیشنهاد می‌کند با سبکی به جز سبک همیشگی اسپانیا به میدان برود. حالا نوبت هیرو است که تصمیم بگیرد. این تصمیم برای یک مربی قدیمی هم سخت است اما هیرو تنها سه بازی و دو هفته است که روی نیمکت این تیم حضور دارد. با توجه به این موضوع که او تیمی را تحویل گرفته که برای دو سال با این سبک تمرین کرده حالا تغییر دادن آن بسیار دشوار است و او بیشتر از سبک بازی به نتیجه گیری توجه دارد.
هیرو تا به حال تغییرات کوچکی را اعمال کرده است اما عوض کردن تمامی موارد و از صفر آغاز کردن آنها امری بسیار متفاوت و دشوار است. واقعیت این است که هیچکس نمی‌داند اولویت‌های فوتبال چیست. او در رئال اویدو با چمین مشکلاتی سر و کار نداشت. او گزینه‌های بسیاری برای استفاده در تمامی خطوط از خز حمله و وینگر گرفته تا هافبک و دفاع دارد. او با وجود ایسکو، سیلوا و کارواخال از سیستم ۲ - ۴ - ۴ استفاده می‌کند. بازیکنی که به سختی در ترکیب آنها هماهنگ میشود دیه گو کاستا است که با این وجود تا به حال سه گل به ثمر رسانده است.
هر اتفاقی که بیافتد زمان زیادی برای ایجاد این تغییرات باقی نمانده است چرا که این جام جهانی است و زمان جهانی بسیار کوتاه است و در مرحله حذفی امکان رخ دادن هر اتفاقی وجود دارد. شاید زمان زیادی باقی نمانده باشد اما زمان چندانی براب هدر دادن نیز وجود ندارد. شاید تنها یک بازی باقی مانده باشد. بنابرابن بحث باید به این سمت بود: ببینید، ما برای طولانی مدت به هویت خودمان پشت نمی کنیم اما این ضروری است و ما باید کاری انجام دهیم. و بعد از آن باید درباره تغییر شکل، تغییر سیستم و تغییر بازیکنان و تغییر همه چیز صحبت کرد. گزارش ها حاکی از این است که هیرو که از تعداد گلهای خورده ابراز نگرانی کرده بود ممکن است ناچو را در دفاع وسط به کار بگیرد.
اسپانیا باید تغییری انجام دهد اما به طرز شگفت انگیزی بسیاری از مردم پیشنهاد نمی کنند که تنها چیزی که آنها نیاز دارند اسپانیا بودن است چیزی که برای مدت طولانی به آن اشاره می شد. شاید همه چیز فردا که آنها وارد مسکو می‌شوند، مشخص شود.
تنها ده روز از زمانی که ایسکو این اظهارات را بیان کرد گذشته است: " سبک اسپانیا غیر قابل بحث است و حالا زمان خوبی برای تغییر نیست. " شاید آن زمان افراد بسیاری با او موافق بودند اما بعد از آن بسیاری نظر خود را در این باره تغییر دادند. سوال اینجاست که آیا فرناندو هیرو نیز در میان این افراد هست یا نه و اگر نیست چه زمانی حس می‌کند که قدرت کافی برای اعمال این تغییرات را در اختیار دارد.
بعد از بازی مراکش او در پاسخ به این سوال که آیا اسپانیا نیاز به توانایی فیزیکی بیشتری دارد لبخند زد و در واقع به این ایده خندید. او پاسخ داد: " این سبک ما نیست. "
نه نیست اما می‌تواند باشد.
یادداشت از سید لوو - ESPN
