وبسایت رسمی فوتبالی- روز گذشته محمود فکری از سمت خود در تیم نفت مسجدسلیمان کناره‌گیری کرد که به بررسی عوامل این موضوع می‌پردازیم.
به گزارش فوتبالی به نقل ازفارس، مسئولان تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان حدود دو هفته پیش و پس از کش‌وقوس‌های فراوان محمود فکری را مجددا به‌عنوان سرمربی خود انتخاب کردند. انتخابی که بی‌شک گزینه محبوب و مدنظر مردم بود و مدیران نفت نیز بارها اعلام کردند در انتخاب فکری علاوه بر دلایل فنی، نظر هواداران را نیز لحاظ کرده‌اند و البته با توجه به موفقیت وی در آوردن تیم به لیگ برتر، بهترین و منطقی‌ترین گزینه به‌نظر می‌رسید.
استارت با فکری برای لیگ برتر
با استقرار دوباره فکری در سمت سرمربی نفت و ارائه لیست بازیکنان مدنظر وی به باشگاه، فعالیت نفتی‌های زاگرس در بازار نقل و انتقالات آغاز شد و این تیم شروع به جذب بازیکن کرد. میلاد فراهانی دروازه‌بان فصل گذشته نفت تهران، میثم آقایی بازیکن فصل پیش پارس جم، محمود قائد رحمتی هافبک سپاهان و علیرضا علیزاده از مس کرمان چهار خرید نفت مسجدسلیمان بوده‌اند و تاکنون جدایی محمد خان احمدی از این تیم قطعی شده است.
آغاز ماجرای جدایی
اما بعدازظهر روز گذشته، به یک‌باره خبری روی خروجی سایت‌ها درج شد مبنی بر اینکه فکری استعفا داده و دیگر تمایلی به ادامه کار در مسجدسلیمان ندارد. خبری که باتوجه به چند بار توافق و عدم توافق وی با باشگاه قبل از توافق نهایی، خیلی عجیب نبود اما صحبت‌های فکری حاکی از این است که این بار داستان چیز دیگری است.
تکه‌های پازل جدایی فکری
فکری روز گذشته در مصاحبه‌ای عنوان کرده است که باتوجه به اینکه شش جای خالی دیگر در تیم داریم، به من گفته‌اند این جای خالی را باید با سهمیه بومی پر کنی و استاندار به این موضوع تأکید دارد. همچنین وی گفته که مدیران این باشگاه دوست نداشتند وی نتیجه بگیرد و به لیدرها خط می‌دهند که وی را حمایت نکنند تا گزینه مدنظر خودشان سرکار بیاید.
از سوی دیگر کیوان بابادی مدیرعامل نفت مسجدسلیمان نیز از ابتدای کارش بارها اذعان داشته که سعی در بومی‌گرایی در ترکیب تیمش دارد و دیروز نیز گفته که در لیست بازیکنان مدنظر فکری، بازیکن خوزستانی وجود ندارد.
برای اینکه دقیق‌تر دریابیم ماجرا از چه قرار است نگاهی به بازیکنان جذب شده نفتی‌ها تا اینجای کار می‌اندازیم. جایی که هیچ‌کدام از بین فراهانی، آقایی، قائدرحمتی و علیزاده بازیکنان بومی خوزستانی نیستند. علاوه بر این، حداقل بر اساس عملکرد، به‌جز علیزاده که فصل نسبتا خوبی را در مس کرمان داشته است، عملکرد چشم‌گیری نداشته‌اند هر چند که این موضوع نقض توانایی و استعداد این بازیکنان نیست و باید پرسید اساسا معیار انتخاب این بازیکنان چه بوده است.
نگاهی به لیست محمود فکری نیز نشان می‌دهد واقعا وی اصرار و اعتقادی به بومی‌گرایی ندارد و موضوع دیگر این است که برخی نزدیکان باشگاه می‌گویند ردپای یکی از دستیاران فکری در جذب برخی بازیکنان خاص دیده می‌شود.
بومی‌گرایی، توصیه به‌حق، اصرار به‌جا یا نابه‌جا؟
در اینکه یک سرمربی مهره‌های تیمش را چطور انتخاب کند قطعا از اختیارات وی است، به‌خصوص وقتی فکری با تیمی که خودش بسته بود موفق شد کار بزرگی کند و نفتی‌ها را به لیگ برتر برساند. اما در استانی که مهد فوتبال است و استعداد فوتبال در آن فوران می‌کند، قطعا استفاده از بازیکن بومی توجیه‌پذیرتر است، به‌ویژه اینکه از نظر مالی نیز می‌تواند هزینه‌های باشگاه را کاهش دهد.
به‌هرحال، با چیدن تکه‌های پازل تیم نفت مسجدسلیمان در کنار هم، می‌توان دریافت اصرار مدیرعامل این تیم بر جذب بازیکنان بومی امری منطقی است هرچند دخالت در کار سرمربی نیز توسط مدیر باشگاه جایز نیست.
اینکه آیا می‌شد دو طرف، در این اختلاف نظرها انعطاف بیشتری از خود نشان دهند یا خیر سوالی است که باید از فکری و مدیران نفت پرسید اما آن‌طور که به نظر می‌رسد راه محمود فکری و مسجدسلیمان این بار دیگر واقعا از هم جدا شده و مدیران این تیم به‌دنبال توافق با گزینه دیگری هستند. گزینه‌ای که شاید استفاده از بازیکنان بومی را در دستور کار خود قرار دهد. بابادی و همکارانش برای انتخاب سرمربی جدید وقت زیادی ندارند و اگر می‌خواهند تیمی موفق را روانه مسابقات کنند، نباید وقت را بیش از این از دست بدهند.
