وبسایت رسمی فوتبالی - پانزده دقیقه قبل از آغاز بازی آلمان در روز یک شنبه، مارک آندره ترشتگن با هم تیمی خود نیکلاس سول با خنده به زمین ورزشگاه لوژنیکی آمد. ترشتگن یکی از بهترین دروازه بان های دنیا و شماره 1 بارسلونا است. او در شرایط خوبی نیز قرار دارد. فصل گذشته او دومین رکورد بسته نگه داشتن دروازه در بین برترین تیم های اروپایی را در اختیار داشت.
به گزارش فوتبالی، اما اینجا در حالی که آلمان در اولین دیدار خود در مرحله گروهی در برابر مکزیک قرار گرفت، ترشتگن به عنوان بازیکن ذخیره بر روی نیمکت این تیم نشست. منظره عجیبی بود و بعد از گل پیروزی پخش 1 -0 مکزیک در برابر مدافع عنوان قهرمانی، سوالی تکرار در تمام ورزش ها مانند فوتبال به ذهن ها خطور کرد.
آیا ورزشکار مصدوم باید به بازی خود ادامه دهد؟
مانوئل نویر از سال 2010 دروازه بان اول تیم ملی آلمان بوده است. او همچنین یک استعداد شگفت انگیز، یک فوق ستاره، یک دژ محکم برای آلمان و بایرن مونیخ بوده و از سال 2016 کاپیتان تیم ملی آلمان نیز شده است. اما در هشت ماه گذشته به دلیل مصدومیت رباط خود در هیچ بازی به میدان نرفته است.
بعد از نگاه کردن تمام فصل باشگاهی قبل از بیرون زمین و درخشش ترشتگن، نویر اولین بازی خود از سپتامبر گذشته را سه هفته قبل در دیدار تدارکاتی انجام داد. او بلافاصله جایگاه خود در ترکیب تیم ملی آلمان را از یواخیم لو گرفت . ترشتگن روی نیمکت قرار گرفت. او با شایستگی جای نویر را گرفته بود و به همان اندازه خوبی بود و در شرف تبدیل شدن به شماره یک قابل اعتماد برای همه قرار داشت اما ظاهرات برای تیمش اینطور نبود.
ورزشکاران اغلب با شایستگی نهایی انتخاب می شوند – اگر به اندازه کافی خوب بازی کنی موفق می شوی – اما در این باره چه؟ ترشتگن در زمان مصدومیت هم تیمی اش حاضر بود و عملکرد خوبی داشت ( اگر نگوییم عملکرد بهتری داشت ) اما اجازه ادامه دادن این کار را به خاطر نحوه به دست آوردن این جایگاه پیدا نکرد.
ترشتگن به خبرنگاران گفت: " وقتی تمام فصل بازی کرده ای و در بالاترین سطح ممکن بودی، این موقعیتی ناامید کننده است اما سعی میکنم به نویر کمک کنم. "
این واکنشی منطقی و ستودنی از ترشتگن است که اشتباهی برای از دست دادن جایگاهش انجام نداده است. اما کار لو که اعلام کرده بود اگر نویر به جام جهانی برسد، شماره 1 تیم او خواهد بود، عادلانه است؟
دروازه بان اسطوره ای آلمان، الیور کان، در مصاحبه های مختلف گفته که تجربه و ثبات نویر که در لحظه های بزرگ مانند جام جهانی 2014 نشان داده می شود هیچ جایگزینی ندارد. برای کان این متغیرها چیزهایی هستند که او را بالاتر از ترشتگن قرار می دهند حتی اگر مشکلات فیزیکی اخیر او غیر قابل انکار باشد.
این کاملا یک موقعیت منطقی است. نویر سالها دروازه بانی عالی بوده است. نه ماه بازی نکردن باعث نمی شود که او هر چیزی که می دانست را از یاد ببرد. بدین معنا نیست که نویر ضعیف بازی می کند. او در واقع اصلا بازی نکرده است.
متاسفانه عملکرد روز یکشنبه به نحوی نبود که این سوالات را از بین ببرد. آلمان عملکرد خوبی در دیدار برابر مکزیک نداشت و در تمامی خطوط خصوصا دفاع ضعیف عمل کرد.
نویر از دوران اوج خود فاصله دارد. واکنش های او ضعیف بود و وقتی مکزیک صاحب توپ بود او با کندی به دروازه برمیگشت. شاید اگر یک بازیکن جاه طلب بود می توانست با یک ضربه چیپ دروازه او را باز کند. بیشتر از یک بار پیش آمد که او توپ های که به او داده می شد را با شک دریافت می کرد.
شاید از همه مهمتر گلی بود که او با ضربه لوزانو دریافت کرد. این اشتباه خاصی نبود چرا که ضربه لوزانو بسیار قدرتمند بود اما دروازه بان باید به خوبی از تیر نزدیک محافظت کند. شاید اگر ترشتگن بود با ضربه سریعتر و بهتری می توانست توپ را دفع کند.
حالا لو دوباره در موقعیتی قرار دارد که می تواند هر مربی را در هر جا یک بار یا بیشتر گیج کند.
معروف ترین داستان برای آمریکایی ممکن است برعکس این موقعیت باشد. والی پیپ، آغاز کننده بازی برای آمریکایی در سال 1952 بود، او یک بازی به دلیل سر درد جای خود را به لو گریگ داد که یکی از بهترین بازی های او بود و در آن جایگاه ماندگار شد. درو بلدسو به دلیل مصدومیت از بازی در برابر نیو انگلند پیتریتز بیرون و هرگز جایگاه خود را پس نگرفت. بازیکن جوان میشیگان عملکرد خوبی داشت و جایگاه خود را تثبیت کرد.
برخلاف این موقعیت ها، لو تصمیم گرفت که از بازیکنی که همیشه خوب بوده به جای بازیکنی که در ماه های اخیر عملکرد خوبی داشته، استفاده کند. حالا بعد از این باخت دور از انتظار او بدون شک در این باره فکر می کند.
آیا دروازه بان او باید شماره یک باشد؟
سم بوردن - ESPN
4125
