فراز و فرود فالکائو

 فالکائو اسطوره 32 ساله فوتبال کلمبیا است که هرگز در فهرست نهایی جام جهانی حضور نداشته است. در این مطلب ما به فراز، فرود و بازگشت اخیر او به دوران اوج خود در موناکو می‌پردازیم.
رادامل فالکائو گارسیا زاراته در شهر بندری سانتا مارتا در سال 1986 در جریان درگیری‌ها کلمبیایی‌ها متولد شد. یک سال پس از آن نیروهای شورشی، کاخ عدالت را در 1000 کیلومتری جنوب بوگاتا به تصرف خود در آوردند.
پدر فالکائو، رادامل گارسیا که به عنوان مدافع وسط برای سانتا فه بازی می‌کرد در سال 1990 خانواده خود را به ونزوئلا برد تا دوران حرفه‌ای فوتبال خود را در آنجا ادامه دهد و خانواده تا 5 سال بعد به کشور خود بازنگشتند.
او در 9 سالگی در ونزوئلا بیسبال بازی می‌کرد و در همان سن مورد توجه مربیان فوتبال باشگاه‌های مطرح این کشور قرار گرفت. هرچند خانواده او تمامی پیشنهادات از بوگوتا را رد کردند تا او به باشگاهی معروف به لنسروس در تونجا به فاصله سه ساعتی از پایتخت بپیوندد.
در 13 سالگی، فالکائو قراردادی حرفه‌ای با باشگاه دسته دومی به نام پاتریوتاس بویاکا به امضا رساند و جوان‌ترین بازیکنی شد که در آن سطح در فوتبال کلمبیا به میدان رفته است. بعد از یک مشورت کوتاه با چند فرد میلیونر در بوگوتا، فالکائو برای پیوستن به ریورپلاته راهی آرژانتین شد تا در سال 2000 مبلغی معادل 300 هزار دلار از این تیم دریافت کند.
جایی که به " ال تیگر " ( ببر ) توسط هم تیمی خود گونزالو لودوئنا به دلیل قدرتش در حمله معروف شد. او قرارداد خود را برای 4 سال بعد با این باشگاه تمدید کرد و این در حالی بود که در این مدت بارها از سوی نشریات در بوینس آیرس مورد تمجید قرار گرفت و ریورپلاته تبدیل به اولین تیم کشور شده بود. مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی برای یک سال او را از رقابت‌های فوتبال دور نگه داشت اما او با همان آمادگی و قدرت به میادین بازگشت و توانست پس از بازگشت 7 گل به ثمر برساند.
در سال 2009، این بازیکن 23 ساله با قراردادی 3 میلیون یورویی به پورتو پیوست. پیش از پورتو، استون ویلا خواهان به خدمت گرفتن او بود اما به دلیل عدم توافق مالی این انتقال صورت نگرفت. فالکائو به صورت در جهان شناخته شد و توانست در سه فصل و در 87 بازی 72 گل به ثمر برساند. درخشش بی نظیر در اوج آمادگی باعث شد تا در سال 2011 با قراردادی 35 میلیون یورویی به اتلتیکو مادرید برود و در آنجا رکورد به یاد ماندی 70 گل در 91 بازی را به جای بگذارد. گزارش‌هایی مبنی بر درخواست و پیشنهاد رئال مادرید برای به خدمت گرفتن این ستاره کلمبیایی شنیده می‌شد اما او در اواسط سال 2013 به تیم دسته یکی موناکو به قیمت 50 میلیون یورو پیوست. انتقالی که به باور بسیاری بر خلاف تمایل این بازیکن صورت گرفت.
زندگی حرفه‌ای او در فرانسه بر خلاف کلمبیا، آرژانتین، پرتغال و فرانسه رو به افول رفت و او پیش از مصدومیتش در ژانویه 2014 تنها موفق به زدن 9 گل در این لیگ شده بود. این مصدومیت رویای او برای حضور در جام جهانی را با خطر جدی مواجه کرد اما او امیدوار بود که بتواند خود را برای حضور در لیست نهایی بازیکنان آماده کند.حمایت‌های گسترده‌ای از فالکائو در شبکه‌های اجتماعی به پا شد و مردم با هشتگ " قوی بمان ببر " سعی در روحیه دادن به او داشتند. اما او موفق به حضور در فهرست نهایی کلمبیا برای جام جهانی 2014 نشد.
در آغاز فصل 2014 / 2015 او به مسابقات باز گشت اما در دو بازی ابتدایی موناکو بر روی نیمکت نشست و همین امر باعث شد تا شایعات پیرامون این بازیکنان کلمبیای مجددا قوت بگیرد. یک هفته بعد او از فهرست 18 نفره نیز خط خورد تا بازی را از روی سکوهای ورزشگاه دنبال کند. دو روز بعد منچستریونایتد اعلام کرد که به صورت قرضی فالکائو را به خدمت گرفته است و این قراردادی گزینه‌ای دارد که می‌تواند آن را در انتهای فصل دائمی کند و این بازیکن کلمبیایی نیز این شرایط را پذیرفته است. به هرحال فالکائو دوباره تلاش کرد تا به سطح اول فوتبال برگردد و نقشی کوچک در اردوی منچستر یونایتد بازی کند اما در مارس 2015 لوییس فن خال او را به تیم زیر 21 سال فرستاد و یونایتدی‌ها از دائمی کردن قرارداد او در انتهای فصل سر باز زدند چرا که این بازیکن تنها 4 گل در 29 دیدار برای آنها به ثمر رساند.
به دلیل سابقه درخشان حرفه‌ای فالکائو، ژوزه مورینیو تصمیم گرفت تا به صورت قرضی او را در چلسی به خدمت بگیرد و گزینه دائمی کردن قرارداد در انتهای فصل را نیز به قراردادش اضافه کند. فالکائو تنها در یک بازی از 9 بازی چلسی که با نتایج بسیار بد همراه بود به میدان رفت و همین نتایج مورینیو را وادار کرد تا در دسامبر این باشگاه را ترک کند. اما فالکائو بار دیگر دچار مصدومیت شد و تا فوریه 2016 از رقابت‌ها دور ماند. پس از بازگشت، او در یک رقابت دیگر برای تیم تحت هدایت گاس هیدینگ به میدان رفت. در 14 دقیقه حضور او برابر سوانسی در آوریل 2016 باعث شد تا او از ترکیب تیم در 4 بازی آخر فصل کنار گذاشته شود. بعد از سه فصل رکود، که دو فصل آن در تیم‌های مطرح انگلیسی بود، او دوباره به موناکو بازگشت و بازوبند کاپیتانی این تیم توسط سرمربی وقت، لئوناردو یاردیم، به او سپرده شد.
فالکائو در اولین دیدار خود بعد از دو سال در جریان بازی اروپایی برابر فنرباغچه موفق به گلزنی شد و نقش موثری در پیروزی تیم در رقابت‌های اروپایی ایفا کرد. به علاوه باشگاه موناکو موفق شد دوباره پس از سالها عنوان قهرمانی فرانسه را از آن خود کند و این در حالی بود که فالکائو فصل را با 30 گل زده در 43 بازی به پایان رساند. در فصل گذشته نیز این بازیکن موفق شد در 36 بازی 24 گل به ثمر برساند و برای دریافت توپ طلای 2017 نیز کاندید شود.
با رهایی از بند مصدومیت و بازگشت به دوران اوج، بازیکن 32 ساله کاپیتان تیم ملی کلمبیا در روسیه خواهد بود و بعد از 11 سال از اولین بازی ملی، این اولین حضور او در فهرست نهایی جام جهانی و احتمالا آخرین آن خواهد بود. با وجود اینکه او هیچوقت در رقابت‌های مهم جهانی حضور نداشته اما در ژوئن 2017 با به ثمر رساندن بیست و ششمین گل خود در جریان تساوی 2-2 با اسپانیا، او بهترین گلزن تمام ادوار این کشور شد. پس از آن او موفق شد با گلزنی برابر برزیل و پاراگوئه در جریان رقابت‌های انتخابی و اخیرا در دیدار دوستانه برابر فرانسه این آمار را به 29 گل برساند. فالکائو تیمش را در اولین دیدار در جام جهانی در برابر ژاپن در تاریخ 29 خرداد رهبری می‌کند و پس از آن نیز به مصاف لهستان و سنگال خواهند رفت تا برای رسیدن به مرحله حذفی تلاش کنند. رقابت‌های گروه هفتم جام جهانی 11 سال و 16 روز پس از به ثمر رساندن اولین گل رسمی فالکائو در پیروزی برابر مونته نگرو برای کلمبیا آغار می‌شود. آیا ال تایگر موفق می‌شود که در طول جام جهانی در دوران اوج خود باشد و بتواند خاطرات تلخ مصدومیت و شکست‌های سال‌های اخیر را از اذهان پاک کند؟