ورزش > فوتبال ملی - همان طور که گمانه می شد زد ، سرود تیم ملی سرود خوبی است اما سرود فوتبالی نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سرود تیم ملی که آن را سالار عقیلی خوانده ، امروز در جشن بدرقه ملی پوشان رونمایی شد. سرودی در وصف حماسی 11 سرباز ملی و نام ایران که ریتمی حماسی دارد اما در نهایت ریتمی فوتبالی ندارد.
شعر هیجان انگیزی که می تواند برای هر کاری غیر از هیجان استادیومی عالی باشد و در آن می شنویم: «بعد هزار و یک شب ، با همتی دوباره در صحنه می درخشید با یازده ستاره ؛ایران با تو هم پیمان شدن زیباست. عشق تو در سینه پا برجاست ، با تو فردا شکل یک رویاست. ایران ای صدای سرخ آزادی ، عاشقی را یاد ما دادی ، با تو هستم در غم و شادی.. ایران...» شاید یکی از کارهای ماندگار سالار عقیلی باشد اما نه برای تیم ملی و ورزشگاه ها.ریتمی که در ورزشگاه قابل زمزمه باشد و همچنان می توان مطمئن بود اقلا در رخدادهای ورزشی در یاد نمی ماند ، شاید این سرود را پس از این بیش از همه در رقابت های انتخاباتی ببینید.
هنوز که هنوز است آهنگ آرش خواننده لس آنجلسی را در ایونت های مختلف ورزشی پخش می کنند ، حتی در سالن های ورزشی خودمان ، ریتم بی کلامش را می گذارند چون تندی ریتمش به فضای استادیومی همخوانی دارد. فوتبال و ورزش ذاتش به ریتم تند است ، چیزی که دوستان در فدراسیون فوتبال ، گروه های ارکستر سمفونیک و بزرگان موسیقی ایران چون استاد شهداد روحانی حتی نمی خواهند باورش کنند.
زمین فوتبال و تماشاگرانش ریتم تند می‌خواهند نه کار حماسی.
4141
