به گزارش "ورزش سه"، پس از نمایش آگوست گذشته، حال به نظر می رسد که امسال نیز اطرافیان نیمار، قصد تکرار سناریوی قدیمی و رقم زدن یک تابستان پر حرف و حدیث دیگر را دارند. این بار هم نمایش، صرفا رسانه ای نیست و هدف نهایی، انتقال به رئال مادرید است.
با این حال این انتقال حداقل در حال حاضر به توهمی بیش شبیه نیست چرا که همه می دانند که مالک حقیقی نیمار نه باشگاه پی اس جی که دولت قطر است.
اینجا بحث ما نه در غیرممکن بودن انتقال نیمار به رئال که میل ویژه و خستگی ناپذیر او به تغییر باشگاه و خیانت است. هرگز ندیده ایم که نیمار واکنشی به شایعات نشان دهد. او نه آنها را رد می کند و نه تایید و با هر باشگاهی که خواهانش باشد نیز باب مذاکره را باز می کند. نیمار به طرز عجیبی همیشه بازار شایعات در مورد آینده اش را داغ نگاه می دارد.
تاکتیک او همان تاکتیک قدیمی است. پاسخ مثبت به تیم های خواهان برای مذاکره و واکنش ندادن به شایعات( تایید یا تکذیب آنها) برای ماهی گرفتن از آب های خروشان فوتبال اروپا.
پی اس جی اکنون می بیند که بازیکنی که تابستان گذشته برایش 400 میلیون یورو هزینه کرده و او را به شاه فوتبال تبدیل کرد، حالا چگونه عزم رفتن کرده و تمایل به جدایی دارد. همه اینها از شخصیت دمدمی مزاج با بلوغ فکری اندک همچون نیمار ناشی می شود. شخصیتی که هم خود و هم باشگاهی که برای جذبش پول ها هزینه کرده را در موقعیتی کاملا تمسخرآمیز قرار می دهد.
واقعیت اما این است که نیمار همان زمانی که از بارسلونا یعنی تیمی که به وی اعتبار جهانی بخشید و فرصت بازی کنار بهترین بازیکن دنیا(مسی) را برایش فراهم کرد، جدا شد، بخش ویژه ای از توانایی های خود را با رفتن به فوتبالی سطح پایین تر نابود کرد.
البته که پیوستن او به پی اس جی کمک کرد که اکنون شماره یک تیمش باشد و از همه مزایایی که در بارسلونا از آنها بی بهره بود برخوردار شود ولی به نظر می رسد که این تئاتر جدید نیمار، بیش از هر چیزی قصد پنهان کردن این نکته را دارد که در حال حاضر او در سطحی پایین از گذشته مشغول رقابت است و اینکه اساسا فوتبال برای وی ارزشی پایین تر از مسائل دیگر پیدا کرده است.
تصادفی نیست که بارسلونا با رفتن نیمار بار دیگر به جاده موفقیت و کسب افتخار بازگشته است. آقای نیمار؛ چه خوب شد که رفتی.
ارنست فولچ: اسپورت کاتالونیا
ترجمه: رضا سیف
بارسلونا 