به گزارش ورزش سه، آجورلو که پیش از این با مدیریت تیم‌های نظامی پیام مقاومت مشهد و پاس در فوتبال ایران اسمی به در کرد و در استیل آذین تجربه ناموفقی داشت، بعد از عضویت در هیات مدیره تراکتورسازی در سمت مدیرعاملی این تیم قرار گرفت و در نهایت بعد از دو فصل جای خود را به سعید الیاسی داد.
آجورلو که دو بار برای ریاست فدراسیون فوتبال نیز اقدام کرده و از چهره‌های قابل گفت‌وگو در مدیریت فوتبال ایران محسوب می‌شود اگرچه ایرادهایی در نحوه کار دارد اما نمی شود از سعی و تلاش او برای بهبود شرایط تراکتورسازی گذشت. آجورلو در تمام دوران مدیریت فوتبال خود به دنبال ساختن تیمی مدعی بوده و تمام تلاش خود را در این مسیر انجام داده است اگرچه این زحمات ممکن است گاهی به ثمر ننشینند تا آخرین افتخار آجورلو در فوتبال همان نایب قهرمانی با پاس دوست داشتنی مصطفی دنیزلی باشد.
در نهایت آنچه که مسلم است اینکه رفتار برخی از هواداران دو آتشه تراکتور با این مدیر باسابقه فوتبال ایران چندان جالب نبود و شاید بهتر این بود که او با آبرو و شرایط بهتر از فوتبال ایران کنار برود. نه اینکه خبر پایان کار او در تراکتور با تیتر برکناری منتشر شود.
آجورلو این پایان تلخ را تا حد زیادی پای انتخاب سرمربی ترکی نوشت که در دو بازی آسیایی مقابل یک سرمربی ترک دیگر (بولنت) شکست خورد. دو باختی که اگر به پیروزی می‌انجامید، ادامه کار آجورلو را رقم می‌زد.
