به گزارش "ورزش سه"، اگر سال های قهرمانی و نایب قهرمانی قلعه نویی را فاکتور بگیریم، پایان بسیاری از فصول لیگ برتر برای او ناخوشایند بوده است. در واقع این نتایج از نیم فصل دوم آغاز می شدند و در نهایت پایانی غیرمطلوب را رقم می زدند.
فصل پیش تراکتورسازان یک نیم فصل را در کورس قهرمانی سپری کردند؛ اما در نیم فصل دوم ضعیف کار کردند و در نهایت با 10 امتیاز اختلاف نسبت به صدر در جایگاه سوم قرار گرفته و جام حذفی را هم از دست دادند. البته محرومیت نقل و انتقالاتی، تبریزی ها را به حاشیه برد و انتقال سروش رفیعی به پرسپولیس نیز کار امیر قلعهنویی را سخت کرد.
دو فصل قبل یعنی در لیگ چهاردهم، او با استقلال یکی از کاندیداهای قهرمانی در لیگ برتر بود؛ اما بازهم افت عجیب نیم فصل دوم گریبان ژنرال آبی ها را گرفت تا قلعه نویی در آخرین فصل حضور روی نیمکت استقلال، در جایگاه ششم قرار بگیرد. استقلال در دو بازی پایانی لیگ چهاردهم، یک باخت 4 گله مقابل تراکتور و یک شکست برابر پرسپولیس را تجربه کرد.
در لیگ سیزدهم هم استقلال با قلعه نویی تا روز آخر کاندیدای قهرمانی بود و پیروزی در بازی ما قبل پایانی، آن ها را مدعی اصلی قهرمانی کرده بود؛ اما بازهم شکست برابر تراکتور در تهران، کار امیر قلعه نویی را ساخت تا او پایین تر از سپاهان که مدعی قهرمانی هم نبود، در جایگاه پنجم قرار گرفت.
اما در این فصل، امیر قلعه نویی به ذوب آهن آمد تا از حیثیتش، از کارنامه پربارش و از قهرمانی های متعددش دفاع کند و تا اینجای کار نیز موفق بوده است. او از تیمی که کسی از آن انتظار زیادی نداشت، یک مدعی ساخته و حالا جدالِ او با استقلال در هفته آینده بسیار دیدنی خواهد بود.
به نظر می رسد، ژنرال سابق آبی ها علیه تمام ناکامی های فصول قبلی در هفته های انتهایی شوریده و باید دید تداوم این شورش تا کِی خواهد بود؟