به گزارش "ورزش سه"، فروش فیلیپه کوتینیو به بارسلونا اتفاق مهمی برای لیورپول است که اگر از آن درست استفاده کند، می‌تواند باعث تحول مثبت این تیم شود تا جایی که به جمع بزرگان اروپا باز گردند؛ اما اگر نتوانند پول حاصل از این معامله که گفته می‌شود 105 میلیون پوند است و می‌تواند تا 142 میلیون پوند افزایش یابد را عاقلانه و استراتژیک سرمایه‌گذاری نکنند، فرصت طلایی پیش روی خود و مربی‌شان، یورگن کلوپ را از دست می‌دهند.
واکنش ابتدایی لیورپول به فروش کوتینیو احتمالا تلاش دوباره برای جذب توماس لمار، بال موناکو است که تابستان هم او را می‌خواستند. این بازیکن 22 ساله چیزی حدود 90 میلیون پوند قیمت دارد و واقعا در سطح بسیار بالایی بازی می‌کند. وسوسه او برای آمدن به آنفیلد یک انقلاب برای لیورپول است و این پیام را به رقبا می‌دهد که لیورپول به دنبال پیشرفت است و حاضر است خوب هزینه کند.
اما تاریخ اخیر چه در لیورپول و چه در تیم‌های دیگر، نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری هنگفت روی یک ستاره لزوما به معنای آن نیست که آن پول درست و خوب هزینه شده. لیورپول در تابستان 2014 برای فروش لوییس سوارس به بارسلونا 75 میلیون پول گرفت؛ اما این پول برای امثال لازار مارکووریچ، دیووک اوریگی و ماریو بالوتلی هدر رفت. تنها آدام لالانا (28 میلیون پوند) در میان کسانی که با پول فروش سوارس آورده شدند، بازیکن موفقی در آنفیلد بود. منچستریونایتد در سال 2009 برای فروش کریستیانو رونالدو به رئال مادرید 80 میلیون پوند گرفت و اگرچه می‌خواست به جای او کریم بنزما و داوید ویا را بگیرد، در نهایت به آنتونیو والنسیا، گابریل اوبرتان و مامه دیوف رضایت داد و مایکل اوون را به‌عنوان بازیکن آزاد به خدمت گرفت. تاتنهام هم بعد از فروختن گرت بیل به رئال مادرید 85 میلیون پوند را هدر داد.
اما لیورپول نمی‌تواند اشتباه منچستریونایتد را تکرار کند و مثل پول سوارس، دوباره به جای کیفیت بر کمیت تمرکز کند. لیورپول بزرگترین ستاره خود را فروخته و باید بازیکنی بیاورد که جای او را پر کند. لمار این فرصت را به آنها می‌دهد، ضمن اینکه به بازیکنان فعلی پیام می‌دهد: «ما به دنبال بردن هستیم و بازیکنانی را می‌آوریم که از عهده این کار بر می‌آیند» در غیر این صورت این تیم تلویحا به محمد صلاح و سادیو مانه اجازه می‌دهد در معرض انتقال بزرگ بعدی قرار بگیرند.
خریدن ویرژیل فان‌دایک با 75 میلیون پوند و احتمالا نبی کیتا از لایپزیگ نشان می‌دهد لیورپول یک بار دیگر خود را به‌عنوان تیم پول‌خرج‌کن مطرح کرده؛ اما جدایی کوتینیو به این تیم فشار مضاعفی وارد می‌کند. لیورپول از مدت‌ها قبل خود را به‌عنوان سکوی پرتاب برای بازیکنانی معرفی کرده که می‌خواهند در تیم‌های دیگر افتخارات و جوایز بزرگتری به دست آورند. این رویه از سال 1999 شروع شد که استیو مک منمن را به رئال مادرید فروخت و او با این تیم دو قهرمانی لیگ قهرمانان را به دست آورد. لیورپول، اوون، ژابی آلونسو، فرناندو تورس، سوارس و رحیم استرلینگ را به تیم‌های دیگر داده، کوتینیو مسافر جدید است و صلاح بعد از گلزنی‌های فوق‌العاده این فصل خود می‌تواند نفر بعدی باشد.
اما لیورپول باید دکمه ریست را فشار دهد و با سرمایه‌گذاری سریع پول کوتینیو در خروجی را ببندد. منابع مطلع خبر داده‌اند لمار انتقال به آرسنال را رد کرده، چون دلش با لیورپول بوده و حالا کلوپ می‌تواند از فرصت استفاده کند؛ بخصوص با توجه به اینکه موناکو از لیگ قهرمانان این فصل حذف شده؛ اما لیورپول به یک دروازه‌بان جدید نیاز دارد و باید خط میانی‌اش را تقویت کند، چون امره جان بعد از اتمام قراردادش احتمالا به صورت بازیکن آزاد به یوونتوس می‌رود. حرکت برای جذب لمار و شاید یک دروازه‌بان طراز اول مثل یان اوبلاک از اتلتیکومادرید برای صرف پول کوتینیو هوشمندانه است.
حالا توپ در زمین لیورپول است و اقدام بعدی این باشگاه مشخص می‌کند که این تیم می‌خواهد دوباره به بالای جدول بهترین‌های اروپا بازگردد یا اینکه مایل است هر چند سال یک بار بهترین بازیکنانش را بفروشد و پول آنها را هدر بدهد.
مارک اوگدن
مترجم: سیدعلی بلندنظر
لیورپول 