بزرگ ها به وقت خداحافظی هم بزرگ هستند. کاش اگر در درس های حداقلی دنباله روی بزرگ ها هستیم، چشممان بزرگی کردن ها را نیز ببیند.
به گزارش "ورزش سه"، یکی از تلخ ترین خبرهای شب حذف هلند، خداحافظی آرین روبن بود که بعد از دومین ناکامی هلندی ها در راه یافتن به تورنمنت های معتبر، از فوتبال ملی خداحافظی کرد. روبن در حالی قدم به این میدان گذشت که هلند از قبل بختی برای راه یافتن به پلی آف نداشت مگر با شکست دادن سوئد با 7 گل زده. هفت گلی که به ثمر رساندنش مثل ماموریت غیرممکن بود و همین گونه هم باقی ماند.
هلند اگر چه با دو گل آرین روبن بازی را برد اما بازی بزرگ جام جهانی را از مدت ها قبل باخته بود و در نتیجه راهی به مرحله پلی آف نیافت.
روبن اما روز باشکوهی را سپری کرد. زوم کردن دوربین های تلویزیونی روی چشم های خیس از اشک او به وقت پخش شدن سرود ملی، زدن دو گل به سوئد، مصدوم شدن از ابتدای نیمه دوم و با درد به بازی ادامه دادن، زوم کردن دوربین ها روی صورت درهم کشیده از درد او وقتی به پای مصدومش دست می زد و در پایان، خداحافظی باوقارش با تیم ملی، در حالی که در کنار فرزندانش برای جمعیت دست تکان داد و با مسابقات ملی وداع نمود، از بزرگی مردی حکایت داشت که حتی به وقت کناره گیری نیز کلاس و شخصیت خود را به نمایش گذاشت.
تشویق های تماشاگران هلندی هم یکی دیگر از مواردی است که باید حتما به آن توجه کنیم. غیبت هلند در یورو 2016 و جام جهانی 2018 و ناکامی های متعددشان هم سبب نشد که در شب حذف هلند به کاپیتان تیم خود بی احترامی کنند. اگر از رفتار روبن و وقارش به وقت خداحافظی می نویسیم باید به احترام متقابلی که روی سکوها جریان داشت نیز اشاره کنیم.
شاید بهتر باشد تماشاگران ما جای تشویق ایسلندی، احترام هلندی را نیز گاه گاهی در دستور کار قرار دهند.
