وبسایت رسمی برنامه نود - تیم ملی بسکتبال ایران با شکست مقابل استرالیا در فینال رقابت‌های قهرمانی آسیا برای اولین بار در تاریخ روی سکوی دوم این مسابقات ایستاد. تیم ملی ایران با سه طلا، یک نقره و یک برنز جزو تیم‌های پرافتخار رقابت‌های قهرمانی آسیا به شمار می‌رود.تیم ملی بسکتبال ایران بعد از یک دوره نه چندان خوب در این رقابت‌ها عملکرد نسبتا خوبی داشت. رقابت‌های کاپ آسیا که از امسال جایگزین جام ملت‌ها شده، درس‌‌های زیادی برای بسکتبال ایران داشت؛ درس‌هایی که از ضعف‌‌ها و قوت‌های تیم در این رقابت‌ها به دست آمدند. چهره‌های مهم این رقابت‌ها را می‌توان به دو گروه بازنده و برنده تقسیم کرد.
محمد جمشیدی؛ درخشش به موقع
ستاره شهرکردی تیم ملی مدت‌ها زیر سایه صمد نیکخواه بهرامی بود و دیده نشد. او در اولین تورنمنت مهم و جدی بعد از صمد نمایش فوق‌العاده‌ای داشت و از پس وظایفش به خوبی استفاده کرد. جمشیدی اولین بازیکن ایرانی تاریخ است که در پست دو بهترین بازیکن رقابت‌های قهرمانی آسیا می‌شود. او در فینال نمایش ضعیفی داشت اما ثابت کرد قابل اعتماد است.
بهنام یخچالی؛ بهترین بعد از حدادی
او مدت‌هاست می‌درخشد اما در این رقابت‌ها ثابت کرد چقدر باهوش و خونسرد است. یخچالی در این رقابت‌ها رهبر با حوصله و آرام تیم ملی بود و در دقایقی که در راس بازی کرد ثابت کرد بهترین است. یخچالی در سال‌های آینده گزینه اصلی کسب عنوان بهترین بازیکن ایران خواهد بود.
ارسلان کاظمی؛ بالاخره دیده شد
هواداران بسکتبال ایران در سال‌های اخیر بیشتر تعریف بازی‌های خوب این بازیکن را شنیده بودند و کمتر درخشش او را دیده بودند. این رقابت‌ها استارت درخشش کاظمی با لباس تیم ملی بود. ستون دفاعی تیم ملی و ضلع تکمیل کننده "حمله مثلثی" ایران در این رقابت‌ها همه کار کرد.
سجاد مشایخی؛ جانشین کامرانی
مهدی کامرانی سال‌ها پیش گفته بود سجاد مشایخی شبیه‌ترین بازیکن به اوست؛ کامرانی درست می‌گفت. سجاد مشایخی در این رقابت‌ها بهترین عملکرد تهاجمی زندگی‌اش را با میانگین تقریبا 13 امتیاز در هر بازی ثبت کرد. سه دقیقه خارق‌العاده‌ای که او در انتهای کوارتر سه مقابل لبنان ثبت کرد (11 امتیاز و 2 پاس منجر به گل) یکی از عوامل اصلی صعود ایران به نیمه‌نهایی بود.
حامد حدادی؛ همان همیشگی
حامد حدادی بدون هیچ صحبتی بهترین بازیکن آسیاست. او حتی با وجود عملکرد نه چندان خوبش در فینال MVP بازی‌ها شد. او در این دوره به راس نقشه "حمله مثلثی" ایران منتقل شد و با ثبت میانگین حدود 7 پاس منجر به گل (بهترین پاسور تورنمنت) نشان داد به جز امتیاز و ریباند قابلیت‌های دیگری هم دارد. حدادی البته زیر فشار دقایق زیاد بازی کردنش در دقایقی از بازی فینال ضعیف بازی کرد.
مهران حاتمی؛ بازنده سربلند
بعد از خروج ناگهانی درک بائرمن و شرایط پرالتهاب تیم ملی در خارج از زمین، کمتر کسی شجاعت قبول این سمت را داشت اما مهران حاتمی این سد را شکست. او کادرفنی بسیار خوبی داشت و با استفاده از محمد عابدینی و مهران آتشی گروه جوان و خوبی روی نیمکت تیم ملی تشکیل داد. ضعف تیم ملی در شکستن دفاع تمام زمین، جاگیری‌های نه چندان خوب، چرخش نامناسب و استراتژی ناکارآمد در دفاع بزرگترین ضعف‌های تیم حاتمی در کاپ آسیا بود. تیم ایران در سه دیدار حساس مقابل لبنان، کره جنوبی و استرالیا فقط چند بار از دفاع نیمه یا تمام زمین استفاده کرد و همین مسئله مشکلات زیادی برای سازمان دفاعی تیم ملی ایجاد کرد. مهران حاتمی می‌تواند با درس‌هایی که از سه بازی پایانی تیم ملی در این رقابت‌ها گرفت به یک مربی فوق‌العاده تبدیل شود.
رضا مشحون؛ بازنده بازنده‌ها
دو سال و چند ماه پیش مشحون گفت برادرش دیگر در تیم ملی سمتی ندارد اما او خیلی بی صدا برگشت و مدیر تیم‌های ملی شد. هنوز مشخص نیست او دقیقا در تیم ملی چه کاری انجام می‌دهد؟ مشحون در تقریبا همه سفرهای تیم ملی حضور دارد و روی نیمکت می‌نشیند. فدراسیون بسکتبال می‌توانست به جای او یک عضو موثر فنی دیگر به کادر تیم ملی اضافه کند اما ترجیح داد مشحون را به لبنان بفرستد.
رضا مشحون قبل از تورنمنت محمد حسن‌زاده را به دلیل گوش دادن به موزیک در اتوبوس تیم ملی از اردو کنار گذاشت تصمیمی که تاثیر فنی بسیار منفی در تیم ملی داشت. حضور این فوروارد قد بلند و شوت‌زن می‌توانست در دیدار مقابل استرالیا کمک زیادی به تیم ملی کند.
میثم میرزایی و روزبه ارغوان؛ درجازن‌های ابدی
دو سنتر ذخیره تیم ملی در این رقابت‌ها هم چیزی از خود نشان ندادند. این دو بازیکن در ابتدای مسابقات شانس زیادی برای بازی نداشتند چون کادرفنی مجبور بود حدادی را که بازی‌های تدارکاتی را از دست داده بود بازی بدهد تا هماهنگ شود. ماجرا اما در نیمه‌نهایی و فینال عوض شد. نه میرزایی و نه ارغوان در نیمه‌نهایی و فینال نشان دادند که جایگزین‌های خوبی برای حدادی هستند. این دو بازیکن باتجربه مدت‌هاست پیشرفت نکرده‌اند.
وحید ابوالحسنی؛ نیش بدموقع
گزارشگر خودکارشناس‌خوانده تلویزیون در جریان این رقابت‌ها یک بار دیگر موقع‌نشنانس بودنش را ثابت کرد. او در جریان بازی آخر تیم ملی در مرحله گروهی به شدت به بازیکن‌های تیم ملی حمله کرد و با این استدلال که در بسکتبال همه چیز امتیاز گرفتن است بازیکن‌های ذخیره تیم ملی را کوبید. حرف‌های او اردوی تیم ملی را بهم ریخت و واکنش‌های زیادی در پی داشت. ابوالحسنی که مشکلات شخصی‌اش با رئیس فدراسیون سال‌هاست حل نشده در روزهای پایانی خانه‌نشین شد.
39046
