وبسایت رسمی برنامه نود - پنجمین حضور ایران در جام جهانی دوشنبه قطعی شد.
به گزارش سایت نود، حضور در جام جهانی برای هر بازیکنی افتخار بزرگی است. بسیاری از بزرگان فوتبال جهان در حسرت حضور در جام جهانی ماندند. در فوتبال ایران حضور کم تعداد ایران در جام های جهانی باعث شد تا خیلی از ستاره‌های ایران حسرت به دل باقی بمانند.
در ادامه این مطلب با 18 ستاره فوتبال ایران که جام جهانی را ندیدند، آشنا می شویم. ایران از جام جهانی 1974 در رقابتهای انتخابی شرکت کرد و به همین دلیل ستارگان قبل از آن در این فهرست قرار داده نشدند.
18- حمید علیدوستی
یک مهاجم تیزپا که در دهه شصت دوره ای طلایی داشت. در استقلال و پرسپولیس بازی نکرد اما هیچ کس نمی توانست نادیده اش بگیرد. علیدوستی بین سالهای 1977 تا 1986 مهاجم تیم ملی بود و در 27 بازی 15 گل زد اما فرصت حضور در جام جهانی نصیبش نشد. برای جام جهانی 1978 خیلی جوان بود. شرکت نکردن ایران در دو دوره بعد عم دو فرصت دیگر را از او گرفت.
16، 17، -حسین کلانی و ابراهیم اشتیانی
این بازیکنان سرنوشتی مشابه داشتند. پیش از جام جهانی 1974 که ایران در مسابقات انتخابی شرکت نمی کرد. در مقدماتی 1974 را مقابل سد استرالیا ناکام ماندند. این نسل طلایی فوتبال ایران قهرمانی در دو جام ملتهای 1968 و 1972 را جشن گرفتند، به المپیک هم رفتند اما کارنامه شان با حضور در جام جهانی تکمیل نشد. آشتیانی بین سالهای 1968 تا 1974 دفاع راست تیم ملی بود وبهترین بازیکن جام ملتهای 1972 شد. حسین کلانی بین سالهای 1967 تا 1973 برای تیم ملی گل زد.
15.مجتبی محرمی
محرمی خودش را یکی از اعضای نسل سوخته فوتبال ایران می داند. بازیکن باکیفیتی که به اعتقاد خیلی ها قدر خودش را ندانست. در مقدماتی 1990 حاضر بود که تیم ملی صعود نکرد. مقدماتی 94 را به دلیل محرومیت از دست داد. این بازیکن می توانست مسافر جام جهانی 1998 باشد. در سال 1996 پس از مدتها دوباره به تیم ملی دعوت شد اما بازهم اخلاق عجیبش کار دستش داد و پس از آن از تیم ملی خط خورد. قهرمانی در بازی های آسیایی 90تنها افتخار این بازیکن است.
14.حمید درخشان
هافبک خوش نقش ایران در دهه هشتاد میلادی هم جام جهانی را ندید. او بین سالهای 1980 تا 1993 برای تیم ملی بازی کرد. ایران در مقدماتی جام های جهانی 1982 و 1986 که حاضر نبود. مقدماتی جام جهانی 1990 را هم به دلیل استعفا از تیم ملی از دست داد. در مقدماتی جام جهانی1994 حاضر بود که تیم ملی صعود نکرد. او در 41 بازی ملی 9 گل زد.
13.علیرضا نیکبخت واحدی
با اینکه حدود هشت سال یکی از بازیکنان مهم تیم ملی بود اما به جام جهانی نرسید. او در مقدماتی 2002 چهره شد که ایران صعود نکرد. در مقدماتی 2006 هم از بازیکنان تاثیرگذار تیم بود اما پیش از جام جهانی به دلیل مصدومیت خط خورد. نیکبخت در مجموع چندان در تورنمنت ها حاضر نشد. در مقدماتی 2010 هم برای تیم ملی بازی کرد که در نهایت علی دایی او را کنار گذاشت. این بازیکن 73 بازی ملی و 14 گل در کارنامه اش دارد. افول زودهنگام این نیکبخت باعث شد تا فرصت بازی در جام جهانی را از دست بدهد.
12.فرهاد مجیدی
ستاره محبوب آبی ها چندان دوران باشکوهی در تیم ملی نداشت. مجیدی بین سالهای 1375 تا 1390 به صورت متناوب در تیم ملی حضور داشت و در 45 بازی ملی 10 گل زد. با این حال او فرصت حضور در جام جهاین را پیدا نکرد. پس از اخراج محمد مایلی کهن از تیم ملی او هم فرصت حضور در جام جهانی 1998 را از دست داد. در سه مقدماتی جام های جهانی بعد هم عضو تیم ملی نبود. در دوران بازی فرهاد مجیدی ایران در دو جام جهانی شرکت کرد. او بیشتر زمانیکه منصور پورحیدری سرمربی ایران بود در سالهای 2000 و 2001 در تیم ملی به بازی گرفته شد.
11.مجید نامجو مطلق
دروه حضور مجید نامجو مطلق در تیم ملی 11 سال بود. در اوایل دهه نود، او یک هافبک بازیساز بی نظیر برای ایران بود. در مقدماتی 1990 و 1994 برای ایران بازی که تیم ملی صعود نکرد. نامجو مطلق فرصت حضور در جام جهانی 1998 هم داشت. پس از اخراج محمد مایلی کهن و آمدن والدیر ویرا دوباره به تیم ملی دعوت شد و حتی در حماسه ملبورن روی نیمکت ایران حاضر بود. هر چند نامجو دیگر آن بازیکن سابق نبود و به جام جهانی 1998 نرفت. او در مجموع 44 بازی ملی انجام داد، قهرمانی در بازیهای آسیایی 1990 و صعود به جام جهانی 98 مهم ترین افتخارات این بازیکن است.
10.ناصر محمدخانی
در دهه شصت همه را حیرت زده کرده بود. یک استعداد ناب. ناصر محمدخانی هم به جام جهانی نرسید. جنگ تحمیلی و حضور پیدا نکردن در مقدماتی جام های جهانی 1982 و 1986 موجب شد تا ستاره تیم ملی در دهه شصت دو فرصت عالی را از دست بدهد. او هم جزو استعفادهندگان بود و در مقدماتی جام جهانی 1990 حضور پیدا نکرد. محمد خانی در هشت سال حضورش در تیم ملی در 27 بازی ملی 14 گل زد. او آقای گل جام ملتهای 1984 شد.
9.غلامحسین مظلومی
مظلومی گلزن اصلی تیم ملی در اوایل دهه هفتاد میلادی بود. دو بار آقای گل جام تخت جمشید شد. با تیم ملی در بازیهای آسیایی و دو جام ملتها قهرمان شد. در المپیک حاضر بود اما به جام جهانی نرسید. ایران در انتخابی جام جهانی 1974 برابر استرالیا ناکام ماند. در مقدماتی جام جهانی 1978 کم و بیش از مظلومی استفاده شد اما در نهایت در رقابت مهاجمان تیم ملی حشمت مهاجرانی ترجیح داد حسین فرکی و غفور جهانی را به آرژانتین ببرد. این گلزن بزرگ استقلال سه سال پیش در سن 64 سالگی درگذشت.
8.فرشاد پیوس
ستاره درخشان فوتبال ایران در بین سالهای 1365 تا 1375 هم در حسرت جام جهانی ماند. بازیکنی که با آقای گلی عجین شده بود. ایران در مقدماتی جام جهانی 1986 حاضر نشد. فرشاد پیوس در مقدماتی جام جهانی 1990 گلزن اصلی تیم ملی بود اما ایران به جایی نرسید. یک محرومیت عجیب هم موجب شد تا مقدماتی جام جهانی 1994 را از دست بدهد. سرانجام او پس از 10 سال بازی در تیم ملی و زدن 18 گل ملی بدون دیدن جام جهانی کفش ها را آویخت. قهرمانی در بازیهای آسیایی 90 تنها افتخار ملی پیوس است.
7.مهدی رحمتی
در زمانیکه تیم ملی ایران سه بار به جام جهانی صعود کرده یکی از برترین دروازه‌بانان ایران باشی و جام جهانی را نبینی! مهدی رحمتی از سال 2004 یکی از بازیکنان تیم ملی بود. یک افت بی موقع قبل از جام جهانی 2006 موجب شد تا یکی از مسافران جام جهانی آلمان نباشد. در مقدماتی جام جهانی 2010 دروازه بان اصلی ایران بود که نتوانست به جام جهانی صعود کند. پس از خداحافظی عجیبش از تیم ملی و واکنش تند کارلوس کی روش در سال 91 برای همیشه از تیم ملی کنار گذاشته شد. او با 77 بازی ملی جام های جهانی 2014 و 2018 را هم از دست داد. رحمتی اگر با کی روش مشکل پیدا نمی‌کرد. هم اکنون نزدیک به 150 بازی ملی داشت و هم اکنون خود را برای دومین جام جهانی اش آماده می کرد.
6.علی جباری
یکی دیگر از ستاره‌های فراموش نشدنی فوتبال ایران که جام جهانی را ندید. جباری 10 سال پیراهن تیم ملی را برتن داشت. دو بار فاتح جام ملتهای آسیا شد و یک بار بازی های آسیایی را برد. او یکی از بازیکنان ایران در مقدماتی جام جهانی 1974 بود که ناکامی ایران در دیدار پلی آف مقابل استرالیا اجازه نداد جباری به آرزویش برسد.
5.مجتبی جباری
دو جام جهانی را در دقیقه 90 از دست داد. او یکی از بازیکنان ایران پیش از جام جهانی 2006 بود. پیش از جام جهانی آلمان یک فصل باشکوه را به همراه استقلال پشت سر گذاشت اما مصدومیتش باعث شد تا در آخرین لحظه جام جهانی را از دست بدهد. در مقدماتی جام جهانی 2010 هم حاضر بود که ایران نتوانست به جام جهانی برسد. این هافبک خوش فکر یکی از ارکان اصلی ایران در رسیدن در جام جهانی 2014 بود. در راه رسیدن به برزیل گلهای مهمی برای ایران زد و بازی های بسیار خوبی انجام داد اما مشخص نشد که چرا چند ماه مانده به جام جهانی با کی‌روش به مشکل خورد و قید حضور در جام جهانی را زد. در دوره مجتبی ایران در سه جام جهانی حاضر بود اما او هرگز این تورنمنت را لمس نکرد.
4.سیروس قایقران
آنقدر بازیکن خوبی بودند که خیلی ها او را بهترین بازیکن دهه شصت می دانند. یک هافبک قلدر و خوش استیل. سیروس قایقران هشت سال در تیم ملی بازی کرد. قهرمانی در بازی های آسیایی پکن مهم ترین افتخارش بود. شرکت نکردن در مقدماتی جام جهانی 1986 و حذف در مقدماتی 1990 باعث شد تا این بازیکن با 43 بازی ملی به جام جهانی نرسد. قایقران در 22 بازی ملی کاپیتان ایران بود. مرحوم قایقران در سال 1377 در سن 36 سالگی بر اثر تصادف رانندگی درگذشت.
3.محمد پنجعلی
بهترین مدافع پس از انقلاب واقعا لقب برازنده ای برای محمد پنجعلی است. این بازیکن یکی از مسافران جام جهانی 1978 آرژانتین بود. با این وجود حشمت مهاجرانی ترجیح داد نام این بازیکن 23 ساله را در فهرست نهایی بازیکنان قرار ندهد. آن زمان تیم ملی مدافعان باتجربه ای مثل گازرانی و عبداللهی داشت. پنجعلی اما آن زمان فکر نمی‌کرد در آینده فرصت حضور در جام جهانی را پیدا نکند. ایران در مقدماتی جام های جهانی 1982 و 1986 به دلیل جنگ تحمیلی شرکت نکرد. او یکی از بازیکنانی بود که در دهه شصت در پی اختلاف با پرویز دهداری از تیم ملی استعفا داد و در مقدماتی جام جهانی 1990 هم شرکت نکرد. پنجعلی پس از 13 سال حضور در تیم ملی در سال 1991 در جریان دیدار ایران-الجزایر از بازی های ملی کناره گیری کرد.
2.همایون بهزادی
این مطلب به بازیکنانی که پس از دهه 70 میلادی در فوتبال ایران چهره شده‌اند اختصاص دارد، اما برای اینکه به ستارگان دهه های قبل هم اشاره شود باید از همایون بهزادی به عنوان نماد ستاره های آن دوران اشاره کرد. ستاره فوتبال ایران در دهه شصت میلادی که خیلی ها او را یک بازیکن بین‌المللی می دانستند. سرطلایی فوتبال ایران طبق آمار بین سال های 1962 تا 1972 در 74 بازی ملی 28 گل زده است که برای آن دهه یک آمار فوق العاده است. دو بار قهرمان جام ملتهای آسیا شد. در سالهای اوج بهزادی، ایران در دیدارهای انتخابی جام جهانی شرکت نمی‌کرد و طبیعتا او هم فرصت حضور در این جشنواره بزرگ را پیدا نکرد. هم نسل های بهزادی و ستاره های قدیمی تر همه چنین وضعیتی داشتند که در این مطلب از بهزادی به نمایندگی از ستارگان دهه شصت و پنجاه میلادی ایران یاد شده است. بهزادی در سال 94 در سن 73 سالگی درگذشت.
1. پرویز قلیچ‌خانی
خیلی‌ها او را بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران می دانند. ستاره‌ای بی بدیل که در کارنامه‌اش سه قهرمانی در جام ملتهای آسیا در سالهای 1968، 1972 و 1976 دیده می شود. سه بار در المپیک حضور داشته، قهرمان بازیهای آسیایی 1974 شده و سالها کاپیتان ایران بود. چرا قلیچ خانی جام جهانی را ندید؟
او می توانست در دو جام جهانی حاضر باشد. در انتخابی جام جهانی 1974 محور اصلی ایران بود. ایران به راحتی در آسیا اول شد و برای رسیدن به جام جهانی آلمان باید از استرالیا عبور می کرد. ایران در بازی رفت سه-صفر باخت. در بازی برگشت در نیمه اول قلیچ خانی دو گل زد تا همه امیدوار شوند اما در نیمه دوم اتفاقی نیفتاد تا ایران در اولین حضورش در انتخابی جام جهانی ناکام بماند. قلیچ در سال 1977 در سن 32 سالگی بنا بر دلایل غیرورزشی از تیم ملی کنار رفت. تلاش‌هایی انجام شد تا او را به جام جهانی 1978 ببرند اما ثمره نداد. به این ترتیب بازیکنی که 12 سال در خط میانی تیم ملی ایران می درخشید جام جهانی را ندید. بر طبق آمار رسمی او در 66 بازی ملی، 14 گل زده است.
57189
