سرمربی اتلتیکو حالا که 47 ساله شده، رویاهایش را همراه خود بزرگ شده می‌بیند.
به گزارش کاپ، پدرو مادر او می‌گفتند چیزی از عشق و فاداری نمی داند. احتمالا درست می‌گفتند. در کشوری که مردمش خیلی دوست دارند ادای آدم عاشق اروپا را دربیاورند، دیگو سیمئونه حتی وقتی در 13 سالگی برای اولین بار عاشق شد، خیلی زود عشقش را فراموش کرد. برایش فوتبال مسکنی قوی برای فراموشی بود. از وفاداری چیری نمی دانست پس تعجبی نداشت سال‌ها بعد وقتی بزرگ بزرگ شد، یکی از نفرت انگیز ترین تصاویر تاریخ اینتر را رقم زد.
شب تلخ اینتر
او در نیمه دوم آخرین بازی فصل 2002-2001 سری A گل برتری لاتزیو را در خانه به اینتر زد و فریاد شادی سر داد.یک قهرمانی را از اینتر چشم انتظار، تیم سابقش گرفت و بی اعتنا به روزهای خوبی که در لباس نرآتزوی داشت، شادی کرد. از همون بچگی می‌خواست دوربین‌ها سمتش بیایند. در اینتر این اتفاق افتاد. بازی رفت یک چهارم نهایی فصل 1999-1998 لیگ قهرمانان در اولدترافورد مقابل منچستر یونایتد. چند ماه قبل با تحریک بکام، ستاره وقت منچستریونایتد باعث اخراج بکس، حذف انگلیس از جام جهانی و اذیت شدن دیوید توسط هوداران شده بود. حالا قرار بود در مراسم ابتدای بازی برای اولین بار از آن زمان مقابل هم قرار بگیرند. امتناع از دست دادن مد نشده بود.سیمئونه سمت بکام رفت و با او دست داد.دیگو هو شدو بکام ستاره. 2 پاس زیبا از بکس و 2 گل از یورک، شب شهرت مرد آرژانتینی رو خراب کرد. دیگو اما خیلی هم تشنه نبود. حداقل تشنه افتخار نبود چون 3 سال قبل تر زیر نظر رادی آنتیچ صرب نقش مهمی در دو گانه تاریخی آتلتیکو داشت. وقتی از او پرسیدند سبک بازی شما چگونه است، گفت:« یک چاقو لای دندان‌هایم می گذارم و به زمین می‌روم.» تیزی این چاقو انگار کند نمی شود یا شاید دندان‌های سیمئونه خیلی محکم است.
سیمئونه
روزهای لاتزیویی
با لاتزیو طلایی سال 2000 یک دوگانه دیگر برد. وقتی به اتلتیکو برگشت، خیلی چیزها نسبت به دوره قبل تغییر کرده بود. بچه‌های سن کریستوبال بزرگ تر و البته مایوس تر شده بودند و آتلتیکو مدام به رئال می باخت. سیمئونه در طول 3 فصل بازی نتوانست تغییری ایجاد کند اما چاقوهایش را لای دندان جلا داد.یک فصل در ریسینگ کلاب بازی کرد و فوتبال را کنار گذاشت؛ با 84 گل ملی.در رده ملی مثل اکثر ستاره های هم نسل وقتی می خواست از سایه دیگو مارادونا بیرون بیاید، زیر سایه چند ستاره دیگر قرار گرفت . در جام جهانی 1994 دیده نشد اما 4 سال بعد از اینکه باعث اخراج بکام و صعود آرژانتین به یک چهارم نهایی جام جهانی 1998 شد، تقاص پس داد چون با تکل آرتور نومن، مصدوم شد و درنهایت گل زیبای برکمپ، حذف تیم پاسارلا را رقم زد.
سوت خدا
سال 2002 هم انگار وظیفه‌ای جز تماشای «سوت خدا» نداشت. انگلیسی‌ها در اشاره به پنالتی گرفته شده توسط اوون در بازی مرحله گروهی جام جهانی 2002 مقابل آرژانتین از اصطلاح سوت خدا استفاده می کنند و می‌گویند آن شوت، انتقام دست خدای مارادونا در جام جهانی 1986 بود. بکام با یک ضربه، اخراج خانمان برانداز 4 سال قبل را جبران کرد. ریسینگ کلاب، سن لورنزو،استودیانتس و ریورپلاته، مردی با آینده ای روشن روی نیمکت داشتند. سیمئونه آنجا افتخاراتی مثل 2 قهرمانی لیگ با استودیانتس و ریورپلاته به دست آورد.دارنده مدال نقره فوتبال المپیک 96 آتلانتا روی نیمکت کاتانیا و دوباره ریسینگ کلاب موفقیتی به دست نیاورد و ناگهام خبر سرمربیگری او در آتلتیکو مادرید توسط انریکه سرسو، رئیس آروم باشگاه به گوش رسید.نتایج اولیه خیلی خوب نبود. آن‌ها به رئال می باختند؛ درست مثل روزهای بازی سیمئونه اما کم کم ورق برکشت. تاکتیک‌های دیگو که زمانی رکورد مارادونا در بازی ملی رو شکسته بود، جواب داد.؛جوابی به قاطعیت حضور آتلتیکو مادرید در صدر جدول بیشتر هفته های لالیگا. گلزنی های فالکائو تیم را به قهرمانی در لیگ اروپا و سوپر جام رساند. دیگو اما چیزی بیشتری می خواست؛ همان لالیگایی که سال 1986 برده بود. دیگو خیلی اهل سکوت وتاکتیک‌های پاک نیست. جنجال سازی‌هایش در فینال جام حذفی اسپانیا و تحریک روانی رقبا کنار خط، ادامه همان چیزی است که سیمئونه در دوران بازی‌اش بود؛ پیروزی به هر قیمتی.
