گزارش/ تاتنهام و شادی‌های جوانی

گزارش/ تاتنهام و شادی‌های جوانی

تیم جوان تاتنهام رویاهای شیرینی دارد.

به گزارش کاپ، آن لباس‌های سفید زیبا، حرکت در عرض و شوت‌های ناگهانی ژینولا و البته چهره یان واکری که از دور دل می‌برد و از جلو زهره، احتمالا همه خاطرات مشترک فوتبالدوستان انگلیسی از تاتنهام اوایل و اواسط دهه نود است. آن زمان تیم لندنی یک گروه متوسط بود که نتایجش با رویاهای بزرگ آلن شوگر، رئیس وقتش تطابقی نداشت. باختن به آرسنال عادت بود و وسط ماندن، سنت اما وقتی شوگر رفت و دنیل لوی آمد، اوضاع متفاوت شد. آکادمی تاتنهام آنقدر جذاب شده بود که دیگر امثال بکام در نوجوانی هوس نکنند در آنجا حرف از حضور در تیم دیگری بزنند.

تاتنهام

 روزگار جوانی

جوان‌ها یکی یکی پا به پای تاتنهام رشد کردند.در روزهای ابتدایی از خیلی چیزها ضربه خوردند؛ حتی از اسپاگتی مسمومی که قبل از دربی هفته آخر لندن کار دستشان داد و آرسنال به جای تاتنهام به لیگ قهرمانان رفت. سرعت آن‌ها در مسیر پیشرفت اندازه گام‌های گرت بیل بلند بود.یک دفعه دنیای فوتبال چشم باز کرد دید تیم علاوه بر یک مربی جوان مثل پوچتیو، جمعی از بهترین جوانان انگلیس را در اختیار دارد؛ از روس و واکر گرفته تا کین و دله علی.این آخری، استاندار هر چه پدیده هست را جا به جا کرده. ستاره تیم لندنی این فصل همه کار کرده؛ به عنوان یک هافبک نفوذی، هر 2 بازی یک گل زده و 88 درصد پاس‌هایش هم سالم به مقصد رسید. علی با برخورداری از قدرت بدنی و شم گلزنی همان بازیکن دوکاره‌ای است که هم می‌تواند گل بزند و هم می‌تواند گل بسازد.

 دلربایی

دله خیلی زود در تیم ملی انگلیس هم درخشید اما عمده دلربایی‌هایش را برای تاتنهام کنار گذاشت؛ تاتنهامی که کم کم به مدعی قهرمانی تبدیل شد. آن‌ها فصل گذشته تا هفته‌های پایانی گام به گام لسترسیتی پیش رفتند اما در نهایت حتی به رویای حضور بالای دست آرسنال در لیگ برتر هم نرسیدند این فصل اما اوضاع متفاوت است.آن‌ها بازهم پا به پای قهرمان پیش می‌روند و به احتمال زیاد به چلسی نمی‌رسد اما الزاما چلسی نسبت به آن‌ها بهتر نیست. حتی می‌شود گفت در بعد زیباشناسی تاتنهام بهترین تیم فصل بوده؛ چه با این گل رویایی علی و چه با درخشش در دربی لندن و بازی‌های مهم.تیم پوچتینو با ترکیب موفق فصل قبل به اضافه جذب چند بازیکن موثر، همان تیم قدرتمند فصل قبل ماند. آن‌هایی که فصل قبل می گفتند قهرمان آینده جزیره، تاتنهام است، حق داشتند. هر چند روند پرفراز و نشیب تیم در مقاطعی 6 بازی بدون برد را برایشان به ارمغان آورد اما تاتنهام برگشت و به لطف یک ثبات تیمی عالی، نتایج را به نفع خودش عوض کرد. آخرین پرده از این نمایش جذاب در بازی هفته گذشته مقابل واتفورد به نمایش درآمد.باز هم کارگردان و نقش اول دله علی بود. او 72 ساعت قبل از 21 ساله شدن ضربه اول را به واتفورد زد.

 نیمه اول تمام نشده، نسخه واتفورد با گل‌های دایر و مین بسته شد. ستاره کره‌ای با گل دوم خودش و چهارم تیمش، خامه روی کیک جشن تولد 21 سالگی علی را بلعید و به همین راحتی حتی به مدت چند ساعت فاصله تاتنهام با چلسی به 4 امتیاز رسید؛ 4 امتیازی که هر چند با برد چلسی دوباره به 7 رسید اما برای تاتنهام نشانه روشنی از پیشرفت بود. تیم و دلی علی هر روز بهتر می‌شوند و گواردیولا حق دارد بگوید با این وضعیت کورس قهرمانی لیگ برتر انگلیس بین تاتنهام و چلسی جریان  دارد . کسی چه می داند... شاید  روزی همه چیز بین تاتنهام و جام باشد. آن روز دیر نیست!