وبسایت رسمی برنامه نود - سرانجام مسئولان باشگاه میدلزبورو تصمیم به برکناری آیتور کارانکا گرفتند و تاکتیک های محافظه کارانه وی نه تنها نتیجه مطلوبی را برای این تیم در لیگ برتر به همراه نداشت، بلکه برخی از بازیکنان و هواداران میدلزبورو نیز با سرمربی اسپانیایی موافق نبودند.
به گزارش وبسایت نود، آیتور کارانکا سرمربی اسپانیایی میدلزبورو پس از این که موفق به بازگرداندن این تیم به لیگ برتر شد، به علت کسب نتایج نه چندان جالب و وضعیت نامناسب در جدول، پس از 3 سال و 4 ماه همکاری، در هفته گذشته از سمت خود برکنار گردید. استیو گیبسون مالک باشگاه میدلزبورو رفتار متناقضی را در قابل کارانکا اتخاذ کرد. او بارها در طول فصل مدعی شد که از سرمربی تیمش حمایت و او را در این باشگاه نگه می دارد اما در نهایت تصمیم به برکناری کارانکا گرفت در حالی که همین مربی توانست پس از 7 سال، تیم میدلزبورو را به لیگ برتر بازگرداند.
یکی از مشکلات اساسی میدلزبورو در نوع روابط بین آیتور کارانکا و آمادا ترائوره بود. ترائوره همان پدیده ای که در مکتب لاماسیا رشد کرد و سپس برای پیشرفت بیشتر به استون ویلا پیوست. پس از سقوط استون ویلا، هیچ راهی جز پوشیدن پیراهن میدلزبورو برای آداما ترائوره باقی نماند. یکی از اشتباه های آیتور کارانکا، اعتماد بیش از حد به ترائوره بود. کارانکا از وی به عنوان رابط با سایر بازیکن ها و گوش شنوای رختکن استفاده می کرد تا اندیشه های خود را سریع تر به شاگردانش برساند اما ترائوره گاهی با کم یا زیاد کردن برخی کلمات و بداهه گویی ها، همه چیز را به هم ریخت و توازن تیم را بر هم زد.
یکی از شاخصه های بازی آیتور کارانکا، محافظه کاری بیش از حد بود. کسب تنها 4 برد، 19 گل زده و ارائه بازی های فوق العاده دفاعی توسط تیم میدلزبورو باعث شد تا به تدریج، اعتراض ها علیه نخستین سرمربی خارجی باشگاه میدلزبورو افزایش یافته و در نهایت نیز، استیو گیبسون تصمیم به برکناری وی بگیرد. استفاده از چیدمان های دفاعی باعث ایجاد اختلاف بین برخی از بازیکن های مطرح تر تیم میدلزبورو همچون آلوارو نگردو، گاستون رامیرز، آنتونیو باراگان، استیوارت داونینگ و پاتریک بمفورد با آیتور کارانکا شد. وی بر رختکن تیمش، بازیکنان اسپانیایی را حاکم کرد ولی با برخی از همان بازیکن ها به مشکل خورد.
جالب این که کارانکا در فصل گذشته فقط با داونینگ درگیر بود اما این فصل با همه بازیکنان کلیدی تیمش اختلاف نظر داشت. فراموش نکنیم که کارانکا شاگرد ژوزه مورینیو بوده و نباید از اندیشه های تدافعی و محافظه کارانه وی متعجب شویم. اختلافات کارانکا با شاگردان خود هنگامی به اوج رسید که پس از شکست 2-0 مقابل منچستر سیتی در جام حذفی و در پاسخ به علت نیمکت نشینی داونینگ و بمفورد گفت که فقط به بازیکنان جنگجو نیاز دارد!
یکی از اساسی ترین مشکلات آیتور کارانکا در میدلزبورو، اختلاف نظر با استیوارت داونینگ بود. داونینگ از قدیمی ترین های «بورو» است و اهل همان شهر ولی کارانکا با فشار باشگاه مجبور به عقد قرارداد با وی در فصل گذشته شد. در مسیر صعود میدلزبورو به لیگ برتر، درگیری های زیادی بین این دو چهره به وجود آمد و بارها داونینگ روی نیمکت نشست و حتی یک بار نیز در محل تمرین، با یکدیگر درگیر شدند. استیوارت داونینگ چهره با نفوذی در رختکن میدلزبورو بود و بالاخره توانست اکثریت بازیکن های کلیدی این تیم را علیه کارانکا بشوراند.
کارانکا که اصالت باسکی دارد، در سال 2014 نیز با کریگ هیگنت دستیار خود در میدلزبورو درگیر و تنها 9 ماه با او همکاری کرد. حتی دستیار بعدی وی یعنی استیو آگنیو نیز روابط خوبی با کارانکا نداشت و ترجیح داد تا به جای میدلزبورو، به دوست قدیمی خود استیو بروس در استون ویلا بپیوندد هر چند که در نهایت، آگنیو در تیساید ماندگار شد و پس از برکناری کارانکا نیز، جای وی را گرفت. درگیری ها کارانکا با داونینگ در فصل گذشته نیز جنجال های زیادی را به همراه داشت و حتی این مربی در یک بازی از سوی باشگاه میدلزبورو محروم شد و به جای تماشای بازی تیمش از روی سکوها، ترجیح داد تا در خانه بماند. صعود میدلزبورو به لیگ برتر باعث شد تا بر روی این آتش اختلافات درون تیمی، آب ریخته شده و موقتاً همه چیز به فراموشی سپرده شود ولی این اختلافات همچون آتش زیر خاکستر، دوباره شعله ور گردید و تیم میدلزبورو را در فصل جاری اسیر کرد.
وقتی که هواداران میدلزبورو در جریان یکی از مسابقات این تیم در ماه ژانویه فریاد «حمله، حمله» می زدند، کارانکا تقصیر را به گردن کادر مدیریتی باشگاه انداخت که رابرت اسنودگراس را در پنجره زمستانی به خدمت نگرفت و حتی کادر پزشکی باشگاه را بابت عدم پایان مصدومیت جرج فرند، مقصر دانست. 10 بازی پیاپی بدون برد و زدن تنها 3 گل هیچ چاره ای جز برکناری کارانکا را برای مسئولان باشگاه باقی نگذاشت.
شاید بهانه ای برای آیتور کارانکا بابت تقویت تیم در ابتدای فصل وجود نداشته باشد زیرا استیو گیبسون مالک باشگاه میدلزبورو در تابستان گذشته اقدام به خرید نگردو، باراگان، ده رون و ترائوره کرد تا به هدف اصلی باشگاه در نخستین فصل بازگشت به لیگ برتر، یعنی حضور در میانه های جدول دست یابد اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداد و اکنون میدلزبورو برای فرار از سقوط تلاش می کند.
بارها منتقدان از آیتور کارانکا خواستند که از دو مهاجم استفاده کند اما او اصرار به استفاده از آلوارو نگردو به تنهایی در خط حمله داشت. با توجه به سیستم فوق محافظه کارانه این مربی، عملاً نگردو در خط حمله یک بازیکن ایزوله بود. کارانکا را باید در زمره مربیانی قرار داد که هرگز حاضر به انجام ریسک نیستند. البته نباید فراموش کرد که آمار خط دفاعی میدلزبورو فوق العاده بوده و این تیم از حیث تعداد گل های خورده، یکی از مستحکم ترین خطوط دفاعی لیگ برتر را به خود اختصاص داده است هر چند که در فوتبال، همه چیز دفاع و خط دفاعی نیست.
یکی از مشکلات استیو آگنیو با کارانکا این بود که چرا از خواهر زاده اش یعنی جوردن رودز استفاده نمی کند. رودز گل های حساسی را در فصل گذشته برای میدلزبورو به ثمر رسانده بود اما به اعتقاد کارانکا، گزینه مناسبی برای بازی در سیستم 1-3-2-4 به عنوان تک مهاجم نبود. البته رودی گستد و پاتریک بمفورد نیز که در ژانویه جانشین رودز شدند، عملکردی بهتر از وی نداشتند. حتی بن گیبسون برادر زاده مالک باشگاه میدلزبورو که در خط هافبک این تیم نیز بازی می کند، از سیستم فوق تدافعی تیمش انتقاد کرد و در نهایت، عموی وی استیو، همان تصمیمی را گرفت که می بایست هر چند که به اعتقاد یکی از کارشناس های فوتبال در BBC، تصمیم به برکناری آیتور کارانکا بسیار دیر اتخاذ شد.
به نظر می رسد که پیتر کنیون مشاور باشگاه میدلزبورو پیشنهاد حضور گاس هیدینک را در ریورساید داده اما گزینه های دیگری همچون کلودیو رانیری، نایجل پیرسون، آلن پاردیو، روی هاجسون و استیو مک لارن نیز مطرح هستند.
لوئیز تیلور (Guardian)
4464
