به گزارش "ورزش سه"، آبی ها که با آنالیزی دقیق پای به میدان گذاشته بودند علیرغم آنکه در ابتدای دیدار با دریافت گل غافلگیر شدند اما شالوده ی تیمی خود را حفظ کرده و با تمرکزی مثال زدنی برابر بهترین خط دفاع تاریخ لیگ برتر در مدت 20 دقیقه 3 گل به ثمر رساندند.
اما چه اتفاقاتی رخ داد تا شاگردان برانکو که تا بدین جای فصل تنها 5 گل دریافت کرده، این چنین غافلگیر شده و عنان کار از دستشان رها شود؟ سرمربی پرسپولیس در مسابقه دیروز با به کار گرفتن دفاع های کناری ای که تخصص اصلی شان حمله کردن است تا دفاع، فرصت بزرگی به منصوریان داد تا او و تیم آنالیزش به سخت ترین شکل ممکن او و شاگردانش را مجازات کنند. همچنین استفاده از حسین ماهینی در پست هافبک دفاعی بیش از پیش باعث شد تا نظم دفاعی قرمزپوشان از هم بپاشد تا جایی که این بازیکن در طول 90 دقیقه مدام مشغول جستجوی وظایف خود در میدان بود.
ماهینی روی گل اول استقلال که نقطه ی عطف آبی پوشان در راه گلزنی بود با بی مسئولیتی تمام، نه تنها فشاری روی توپ و فرشید اسماعیلی در کلیدی ترین قسمت بیرونی محوطه جریمه ایجاد نکرد، بلکه تنها نظاره گر کنترل خوب بازیکن جوان استقلال و ضربه زیبای او که با آرامش خاطر نواخته شد، بود.
روی گل دوم آبی پوشان همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید فرشید اسماعیلی پیش از نواختن ضربه آزاد، در زمین خودی قرار داشت و چند ثانیه بعد، در یک فعل و انفعال و با سرنگونی سروش رفیعی، در پشت محوطه جریمه قرمزپوشان به مانند گل اول صاحب توپ شد و این بار برخلاف گل نخست با آرامش خاطر چند متری را با توپ حرکت کرده و با ارسالی دقیق پایه گذار دومین گل تیمش توسط قربانی بود. در به ثمر رسیدن این گل نیز ماهینی از همان ابتدا با گم کردن حوزه استحفاظی خود و یارگیری اشتباه، نتوانست توپ سوم پشت محوطه را جمع کند تا دومین گل آبی پوشان بسیار زودتر از حد انتظار به ثمر برسد. مسلم است که اگر برانکو پیش بینی می کرد غیبت کامیابی نیا تا چه اندازه می تواند برایش گران تمام شود، در دیدار با تراکتورسازی او را پیش از دریافت کارت زرد تعویض می کرد.
گفتنی است روی گل دوم آبی ها تمام قصور متوجه ماهینی نبود و صادق محرمی که البته یکی از خوب های سرخپوشان در این دیدار بود، با گم کردن مهاجم خود، قربانی فرصت شناس را در موقعیت تک به تک با بیرانوند قرار داد تا دروازه بان پرسپولیس برای دومین بار تنها نظاره گر باز شدن دروازه اش باشد.
اما منصوریان که روی ضعف های محدود پرسپولیسی ها زوم کرده بود، کاوه رضایی را به سمت راست خط آتش خود و جایی که هجوم های بی مهابای احمدزاده گپ بزرگی را در این منطقه به وجود آورده بود، مایل کرد و روی یکی از ضد حمله های موفق شاگردانش، رضاییِ سریع در یک محوطه آزاد صاحب توپ شد و با در پیش داشتن تنها یک مدافع، با ضربه ای دقیق تیر خلاص را بر پیکره شاگردان برانکو روانه ساخت.
منصوریان در این دیدار یک نمایش عالی از کوچینگ و استفاده از ضعف های حریف به معرض دید گذاشت و توانست از معدود راه های شکست سرخ پوشان آماده استفاده کند. می توان تصریح کرد او در این دیدار چشم اسفندیار شاگردان برانکو را یافته بود.