به گزارش "ورزش سه"، هری ردنپ، سرمربی وقت وستهام در آن موقع میگفت که فرانک لمپارد روزی به یک هافبک بسیار بزرگ تبدیل میشد. به خاطر نسبت خانوادگی ردنپ و لمپارد (هری شوهرخاله فرانک است)، هواداران، سرمربی تیمشان را متهم میکردند که برای فرانک جوان اعمال نفوذ میکند تا او بیشتر بازی کند. با این حال پس از این همه سال، به همه ثابت شده که حق با ردنپ بود.
13 سال پس از آن، لمپارد 11 جام با چلسی کسب کرده بود و بابی تامبلینگ، کری دیکسون و دیدیه دروگبا را کنار زد و به بهترین گلزن تاریخ باشگاه تبدیل شد؛ 211 گل در 429 بازی. یک آمار استثنایی برای یک هافبک. او قلب تیم چلسی پس از انقلاب رومن آبراموویچ در این تیم بود. کلودیو رانیری او را کشف کرد و به خدمت گرفت و تحت هدایت مورینیو به اوج فوتبالش رسید.
سال 2013 مورینیو راجع به لمپارد گفت:" وقتی به باشگاه ما آمد، کارنامه من را درخشان تر کرد. بیشتر ذهنم را تغییر داد تا اینکه بخواهد تغییراتی در تاکتیک هایم ایجاد کند."
ذهنیت برنده که توسط مورینیو در چلسی نصب شد، باعث شد تا لمپارد در کنار پتر چک، جان تری و دروگبا به عنوان هسته اصلی چلسی در این تیم ماندگار شود و تا سال 2010 تحت هدایت آنچلوتی، سه قهرمانی لیگ برتر به دست آورد. او بارها اعلام کرده که خیلی با استعداد نبوده ولی ساعت های زیادی پس از تمرین، تلاش میکرده که مطمئن باشد در روز بازی آماده است و همین موضوع باعث محبوبیت او در استمفورد بریج شد.
حتی انتقال جنجالی به منچسترسیتی هم نتوانست به ذهنیت اسطوره ای او در ذهن هواداران چلسی خدشه ای وارد کند، حتی وقتی که او در دقایق پایانی دروازه چلسی را با پیراهن سیتی باز کرد، علاقه هواداران به او به چالش کشیده نشد. مثل همیشه او در پشت محوطه جریمه حضور داشت و یک شوت زیبا زد. شوت به گل تبدیل شد ولی خوشحالی پس از آن نبود. او حتی به جایگاه هواداران چلسی در اتحاد نگاه کرد و آنها قهرمان سابقشان را تشویق میکردند.
شاید اگر لمپارد یک نقطه سیاه در کارنامه اش باشد، نسل طلایی انگلیس بود. او هم شاید مثل خیلی از ما برایش عجیب باشد که چطور بازیکنان با استعدادی مثل ریو فردیناند، دیوید بکام، پل اسکولز، وین رونی و استیون جرارد، حتی به قهرمانی در یک جام نزدیک هم نشدند. او باید مفتخر باشد که در 106 بازی ملی 29 گل به ثمر رسانده، مخصوصا در زمانی که انگلیس یکی از بدترین دوره های خود را سپری میکرد.
12 ماه حضور در نیویورک سیتی، آخرین ماجراجویی لمپارد بود که بدون چالش هم نبود. پس از مصدومیت از ناحیه پشت ران و تنها 10 بازی در دو فصل، به عنوان بدترین خرید تاریخ لیگ آمریکا شناخته شد ولی پسر طلایی رامفورد، بار دیگر به اوج بازگشت و به سرعت به یکی از بازیکنان کلیدی تیمش تبدیل شد و در 19 بازی 15 گل به ثمر رساند.
پس از به ثمر رساندن 300 گل برای تیمهای باشگاهی و ملی، یک قهرمانی لیگ، 3 قهرمانی لیگ برتر، 4 قهرمانی جام حذفی، 2 قهرمانی جام اتحادیه، یک قهرمانی لیگ اروپا، لمپارد در نهایت کفش هایش را آویخت، همچنان در اوج.
منبع: دیلی میل
ترجمه: روزبه مهری