وبسایت رسمی برنامه نود - مورینیو که در سال 2010 به عنوان بهترین سرمربی سال جهان از سوی فیفا انتخاب شد، در مصاحبه با وبسایت فیفا، به یازده سوال پاسخ داده است.
به گزارش وبسایت نود، ژوزه مورینیو سرمربی پرتغالی منچستریونایتد از آن دست مربیانی است که تجارب مختلفی در تیم های اروپایی دارد و موفق شده جام های متنوع و ارزشمندی را هم کسب کند، این مربی پرتغالی اخیراً در مصاحبه با وبسایت فیفا به یازده سوال مختلف پاسخ داده است. مصاحبه خواندنی مورینیو با وبسایت فیفا:
مراسم بهترین های فیفا روز دوشنبه نهم ژانویه در زوریخ برگزار می شود، معیار شما برای ارزیابی بازیکنان و انتخاب بهترین ها چیست؟
راستش را بخواهید، من خیلی طرفدار جوایز فردی در فوتبال نیستم، فوتبال یک ورزش گروهی است. تیم ها برنده بازی ها می شوند و مسلماً تیم ها بسیار مهمتر از بازیکنان هستند. رسانه ها و مردم این مراسم را دوست دارند ولی مربیان خیلی علاقه ای به این مراسم ندارند چرا که تقریباً تضادی مابین آن کاری که مربیان انجام می دهند و این جوایز فردی وجود دارد. اما نباید فراموش کرد که رسانه ها و مردم در این ورزش، خیلی مهم هستند و من هم مخالف کامل این مراسم و این جوایز نیستم. البته بازیکنان خاصی هستند که با استعدادی که دارند می توانند تیم و هم تیمی های خود را بهتر کنند. این چنین بازیکنانی می توانند روی سبک بازی تیم و پویایی تیم تاثیرگذار باشند. برای من چنین بازیکنانی، خاص هستند. اما تصور می کنم به نوعی در مورد این مراسم اغراق می شود، یک هفته بعد از مراسم و اهدای جوایز، داستان رقابت و تدارک برای سال بعد آغاز می شود.
در سال 2010، به عنوان بهترین مربی جهان انتخاب شدید، رسیدن به این قله از افتخار در حرفه تان، چه معنایی برایتان داشت؟
افتخاری بزرگ برایم بود. خصوصاً این که اولین جایزه ای بود که از سوی فیفا به بهترین مربی سال اهدا می شد. اما بار دیگر تاکید می کنم، من یک مربی تیم محور هستم، آن جایزه برای من نبود، بلکه برای افتخاری بود که با اینتر کسب کردم. آن سال اینتر سه گانه را کسب کرد و آن جایزه به خاطر سه قهرمانی اینتر بود و متعلق به این تیم.
روز دوشنبه بهترین مربی جهان در سال گذشته انتخاب خواهد شد، نظر شما چیست؟ کلودیو رانیری، فرناندو سانتوش و یا زین الدین زیدان؟ دلیل تان برای این انتخاب چیست؟
فکر می کنم هر سه نفر شایستگی حضور در این جمع و انتخاب به عنوان بهترین مربی سال را دارند. رانیری با لسترسیتی قهرمان انگلیس شد، زیدان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و سانتوش هم موفق شد جام ملت های اروپا را فتح کند. من با هر سه نفر رابطه خوبی دارم پس هر کدام که انتخاب شوند، خوشحال خواهم شد. رانیری با لسترسیتی معجزه کرد، سانتوش یک رویا را به حقیقت تبدیل کرد و زیدان قهرمان اروپا شد.
برای اولین بار است که نظر هواداران در انتخاب بهترین مربی مربی و بازیکن سال دخیل می شود، نظر آن ها 25 درصد از رای کلی را شامل می شود، فکر می کنید وارد کردن نظر هواداران در چنین مراسمی، چقدر اهمیت دارد؟
هواداران بسیار مهم هستند، نظرم این است که هوادارانِ فوتبال باعث شده اند تا این ورزش به مهمترین ورزش روی کره خاکی بدل شود. اما باید توجه داشت که وقتی هواداران وارد چنین نظرخواهی هایی می شوند، آن ها به نغع تیم خود و بازیکنان تیمشان رای می دهند، آن ها به دنبال این هستند تا بازیکنان تیم خود به افتخار برسند و پیشرفت کنند. و از آنجایی که در چهار کشور مختلف کار کرده ام، باید بگویم که ملت های مختلف به این جایزه به شکل های مختلفی می نگرند. رسانه های هر کشور به شکل متفاوتی نسبت به دیگران، با بازیکنان خود رفتار می کنند.
اگر بخواهید فوتبالِ اکنون را با فوتبال در آغاز هزاره سوم مقایسه کنید، بزرگترین تغییر در سبک بازی فوتبال، در بالاترین سطح آن چیست؟
مقایسه دوره های مختلف، بازیکنان و نسل های مختلف کار سختی است. حقیقتاً منصفانه هم نیست. نتیجه نهایی متفاوت بوده، اما ابزارها برای رسیدن به آن نیز، متفاوت بوده است. مردم می توانند در این مورد بحث کنند که فوتبال اکنون سریعتر شده است، درست است؟ بله همینطور است. اما آیا توپ ها سبک تر نشده اند؟ زمین ها کیفیت بهتری پیدا نکرده اند؟ و سبک های تمرینی تیم ها بیشتر روی روش های علمی تکیه نکرده است؟ باید اشاره کرد که اکنون باشگاه ها تجهیزاتی را در اختیار دارند که می توانند فرایند ریکاوری بازیکنان را تسریع بخشند و از مصدومیت ها جلوگیری کنند. اگرچه من هم این پیشرفت را دنبال می کنم ولی به گذشته هم احترام می گذارم.
چه نوع شخصیت های فوتبالی، هم بازیکن و هم مربی، برای حضور در لیگ برتر انگلیس مناسب هستند؟
فوتبال انگلیس افراد متعصب و پرشور را می خواهد. کسانی که عاشق این ورزش باشند، عاشق کارشان باشند. همچنین نیازمند افرادی است که در حرفه شان، رفتار حرفه ای و متدهای کلاس جهانی داشته باشند.
پرتغال با فقط ده میلیون نفر جمعیت، بسیاری از بهترین بازیکنان و مربیان فوتبال را در خود جای داده است، این مسئله را چطور می بینید؟
باورش سخت است، اوزه بیو، لوئیز فیگو، کریستیانو رونالدو و من، جوایز جهانی متعددی را کسب کرده ایم و شاید فرناندو هم به این جمع اضافه شود. بنفیکا و پورتو هم جام های اروپایی را برده اند و پرتغال هم توانسته قهرمان اروپا شود. برای کشوری کوچک واقعاً فوق العاده است. شاید شور و شوق ما به این ورزش، رمز موفقیت مان باشد.
دوشنبه، تیم منتخب سال هم معرفی خواهد شد که از بین 25 هزار بازیکن حرفه ای برگزیده شده اند. اگر قرار بود شما تیم منتخب یازده نفره تان را از میان کسانی که در این سال ها با آن ها کار کرده اید، انتخاب کنید، این افراد چه کسانی بودند؟
این سوالی است که همیشه از پاسخ دادن به آن طفره رفته ام و باز هم این کار را می کنم. بسیاری از بازیکنان بوده اند که با جان و دل برای تیم های من بازی کرده اند، پس چگونه می توانم نام یازده نفر را بیاورم و بقیه را فراموش کنم؟ ویتور بایا، پیتر چک و ژولیو سزار... چگونه یک نفر را انتخاب کنم؟ ژرژ کاستا، کاروالیو، ماتراتزی، لوسیو، والتر ساموئل و جان تری... چطور می توانم فقط یک نفر را انتخاب کنم؟ میشل اسین، وزلی اشنایدر، ماتیچ، کاستینیا، مانیش، ژابی آلونسو، فرانک لمپارد.. از بین این ها چطور یک نفر را انتخاب کنم؟ فکر نمی کنم هیچگاه به این سوال پاسخ دهم و باقی بازیکنانم را فراموش کنم.
در ماه می، در نشست فکر فیفا شرکت کردید تا در مورد مسائل فوتبالی صحبت کنید، حضور مربیان و بازیکنان سابق در این جلسات تا چه اندازه مهم است؟
تصور می کنم بازیکنان، داوران و مربیان، پایه و اساس این ورزش هستند. سطح تجربه آن ها به دلیل حضور در میادین بازی بسیار بالا است و نظرات آن ها درباره ارزیابی شان از این ورزش، بسیار حیاتی است. تصمیم اینفانتینو برای مشارکت دادن بازیکنان سابق فوتبال هم در این جلسه، بسیار عالی بود. این بازیکنان جزوی از تاریخ این ورزش هستند و خوشحالم که رییس فیفا این گونه نشان داد که آن ها تا چه اندازه برای آینده این ورزش هم حیاتی هستند.
یکی از مسائلی که در این جلسه مطرح شد، بحث در مورد افزایش تعداد تیم ها در جام جهانی بود، نظر شما در این باره چیست؟
به عنوان مربی فعال در عرصه باشگاهی، باید بگویم که موافق این طرح هستم. اگر برگزاری جام جهانی با ۴۸ تیم، به معنای فشار بیشتر روی بازیکنان و استراحت کمتر برای آن ها بود، با این طرح مخالف بودم. اما قبل از آن که بخواهیم این طرح را مورد انتقاد قرار دهیم، باید بدانیم که ۴۸ تیمی شدن جام جهانی، به معنای بازی های بیشتر نیست و این موضوع باعث حفاظت بیشتر از بازیکنان می شود و به باشگاه ها کمک می کند.
گروه های سه تیمی بهتر است، چرا که هر تیم با انجام دو بازی تکلیفش مشخص می شود، یا به مرحله حذفی صعود می کند یا به خانه باز می گردد. بازی های مرحله گروهی حساس تر می شود و سپس در دور حذفی، شور و هیجان بیشتری را می بینیم. تیم هایی که تجربه و پتانسیل کمتری داشته باشند در مرحله گروهی با جام جهانی خداحافظی می کنند، اما حداقل با حضور در مرحله گروهی می توانند تجربه اندوزی کنند و برای جام های بعد آماده شوند. کشورها با حضور در جام جهانی می توانند سرمایه گذاری بیشتر و بهتری روی زیرساخت های فوتبال شان انجام دهند. حضور کشورهای بیشتر در جام جهانی، باعث سرمایه گذاری بیشتری در فوتبال این کشورها و رشد جوانان می شود. همچنین شور و شوق بیشتری را در ملت های مختلف ایجاد می کند. کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکایی بیشتری را در کنار هم می بینیم. فوتبال یک رویداد اجتماعی است و نمی توان به راحتی از این موقعیت خوب برای گسترش آن، گذشت.
نظر شما درباره استفاده از تصاویر ویدیویی برای کمک به داوران چیست؟
به این موضوع نیاز داریم. افراد حاضر در این ورزش نمی توانند عناوین و افتخارات را به دلیل رد این فناوری، از دست بدهند. اسپانسرها، مالکان باشگاه ها و سرمایه گذاران باید احساس کنند تکنولوژی در خدمت فوتبال است و به آن کمک می کند. داوران هم با این روش می توانند بیشتر محافظت شوند، داوران به این فناوری نیاز دارند تا به آن ها کمک کند و حامی شان باشد.
2021
رئال مادرید 
