یادداشتی از رایان گیگز؛ توصیه هایی برای رشفورد

یادداشتی از رایان گیگز؛ توصیه هایی برای رشفورد

وبسایت رسمی برنامه نود - رایان گیگز اسطوره ولزی منچستر یونایتد در حال حاضر یک ستون ویژه در روزنامه Daily Telegraph دارد. یادداشت جدید وی درباره مارکوس رشفورد بسیار خواندنی است.

به گزارش وبسایت نود، مارکوس رشفورد پدیده 17 ساله منچستر یونایتد در فوریه گذشته برای اولین بار در تیم اصلی باشگاه حضور یافت و با گلزنی در لیگ اروپا تبدیل به چهره ای مطرح شد. او اخیراً نتوانسته به خوبی گذشته برای شیاطین سرخ گلزنی کند. رایان گیگز که فصل گذشته نقش مهمی را در ارتقاء رشفورد از تیم پایه به تیم اصلی منچستر یونایتد ایفا کرده بود، توقف در روند گلزنی این بازیکن بسیار جوان را امری عادی دانست.

گیگز در این باره یک یادداشت ویژه در ستون اختصاصی اش نوشته که از نظر شما می گذرد:

من وقتی که برای اولین بار در فصل 92-1991 تبدیل به یک بازیکن اصلی در ترکیب منچستر یونایتد شدم، چند فصل طول کشید تا خودم را نشان دهم، مثل همه بازیکن های نوجوانی که زودتر از موعد وارد ترکیب تیم بزرگسالان باشگاه می شوند. وقتی که 17 ساله بودم، اولین بازی ام را برای منچستر یونایتد در ماه مارس انجام داده و سپس در 38 بازی لیگ به میدان رفتم. در فصل بعد که منچستر یونایتد فاتح لیگ برتر گردید، من 41 بازی کردم و دیگر به عقب برنگشته و وارد مسیر تازه ای شدم.

برای بازیکن هایی که زودتر از موعد و در سنین بسیار کم به تیم اصلی باشگاه راه یافته و بازی می کنند، مشکلات خاصی وجود دارد. شما برخی از سلسله مراتب اساسی و استاندارد را از دست می دهید، به عبارت دیگر یک بازیکن جوان ابتدا باید در تیم ذخیره ها بازی کرده و سپس با رشد بیشتر و کسب تجربه به تدریج وارد تیم اصلی شود.

ما علاقه داریم که همه بچه های آکادمی باشگاه سریع رشد کرده و به سطح بالایی برسند ولی باید بدانیم که سرعت بیش از حد در طی نمودن پله های ترقی نیز ممکن است مشکلاتی را برای این قبیل بازیکن ها پدید بیاورد. یک بازیکن جوان باید اصول آموزشی فوتبال را گام به گام فرا گرفته تا تبدیل به یک بازیکن کامل شوند. تمرین با تیم اصلی موجب رشد سریع بازیکن های جوان شده و آنها را برای بازی آماده می کند.

شما در چرخه ای قرار دارید که باید بازی کنید، سپس ریکاوری و در مرحله بعد، آماده سازی برای بازی بعدی. وقتی که این سلسله مراتب طی نشود، شما برخی از اصول و مبانی آموزش فوتبال را که فقط از طریق تمرین با هم سن و سال های خودتان به دست می آید، از دست خواهید داد مانند سانتر، تمام کنندگی، سازگاری با شرایط مختلف و آن چیزهایی که از شما خواسته می شود.

امیدوارم که این مشکلات برای مارکوس رشفورد پیش نیاید زیرا او یک بازیکن بسیار عالی است که با شایستگی کامل در ماه فوریه گذشته و در یک مسابقه لیگ اروپا مقابل تیم میتلند دانمارک وارد تیم اصلی باشگاه شد. دلایلی وجود دارند که باعث شده تا رشفورد از سپتامبر گذشته و دیدار با لستر سیتی هنوز موفق به گلزنی نشده است. البته باید گفت که وقفه های کوتاه در گلزنی هر بازیکن گلزنی، یک امر طبیعی در فوتبال می باشد.

خودم در فصل 95-1994 که منچستر یونایتد کورس قهرمانی لیگ را به بلکبرن راورز واگذار کرد، دچار وقفه در روند پیشرفت شده بودم و آن فصل را ترمزی برای خود می دانم. مصدومیت های متعدد باعث شد تا در آن فصل نسبت به سه فصل پیش از آن، بسیار کمتر به میدان بروم. در همان زمان، من سعی کردم که دوباره به اصول و مبانی فوتبال رجوع کنم و تمرینات مضاعف انفرادی را پس از تمرینات تیمی انجام می دادم تا دوباره به جنبه های لازم برای مسابقه دست یابم. من به توجه بیشتری نیاز داشتم.

در تیم اصلی باشگاه ممکن است به عنوان یک بازیکن جوان و تازه کار فقط دو یا سه موقعیت برای سانتر توپ و یک شانس شسته و رُفته برای گلزنی به وجود بیاید و به همین دلیل، باید همیشه آماده باشید. من در پست های مختلفی بازی کردم مثلاً به عنوان مهاجم مرکزی همواره با برایان کید تمرین می کردم تا به این توانایی برسم که فقط با یک لمس توپ از شانس گلزنی خویش استفاده بهینه کنم. همچنین روی پای ضعیف تر خودم کار می کردم.

پس از جدایی کیدو (برایان کید دستیار الکس فرگوسن)، تمرینات ویژه من قطع نشد و با استیو مک لارن و رنه مولنستین نیز ادامه یافت. تمرینات من چیزهای عجیب و غریبی نبود بلکه مسائل ساده ای مثل دریبل و نفوذ به عمق و تمام کنندگی. نیازی نیست که ساعت های متمادی را بر روی این مهارت ها کار کنید، حتی سه تایم 10 دقیقه ای در هفته نیز برای کسب چنین مهارت هایی کافی است. این نوع تمرینات اصولی و پایه ای به طور معمول در تیم های بزرگسالان انجام نمی شود و لازم بود که خودم به صورت انفرادی تمرین کنم.

رشفورد یک مهاجم مرکزی است ولی به اقتضای سن، یک امر طبیعی بوده که مربی از او بخواهد تا در اطراف بازیکن های جا افتاده تر قرار بگیرد. برای من تفاوتی نداشت که در کجای زمین بازی کنم و مارکوس رشفورد نیز به زمان نیاز دارد تا با بازی در کناره های زمین خو بگیرد.

باید تمرینات ویژه ای برای رشفورد در نظر گرفته شود. مثلاً از یکی از مدافعان تیم های پایه ای باشگاه بخواهند تا در مقابل رشفورد قرار گرفته و سپس او سانتر کردن را تمرین کند و یا این که خود رشفورد تمرینات تدافعی انجام دهد تا توانایی های او در زمینه کارهای دفاعی نیز افزایش یابد.

فردای روز مسابقه، وقت استراحت بازیکن هایی است که در ترکیب اصلی قرار داشتند و البته کمی تمرینات بدنی برای آنهایی که در ترکیب نبودند. دو روز پس از بازی، شما باید تمرینات آماده سازی خویش را برای مسابقه بعدی آغاز کنید. احتمالاً دو روز فرصت دارید تا برای مسابقه بعد آماده شوید و با دسته ای از بازیکن ها مواجه هستید که با شرایط آمادگی متفاوت به تمرینات برگشته و وضعیت آمادگی آنها به ریکاوری و ظرفیت هر بازیکن برای تمرین بستگی دارد. در روز سوم باید به قدری خوب باشید تا به همراه تیم خود سفر کنید.

چرخه مداوم تمرین و مسابقه نباید موجب شود که بازیکن های جوان از تمرینات اصولی و پایه ای غفلت کنند. مارکوس رشفورد یک استعداد ناب است و به یاد می آورم که اندکی پیش از مسابقه با میتلند دانمارک، به ورزشگاه اتحاد رفتم تا بازی رشفورد را در پیراهن تیم زیر 21 ساله های منچستر یونایتد در مقابل منچستر سیتی تماشا کنم. در بین دو نیمه با بازیکن های یونایتد بسیار تند صحبت کردم زیرا اعتقاد داشتم که بسیار پایین تر از حد خود بازی می کنند ولی رشفورد در بین آنها یک استثناء بود.

چند روز بعد در تمرین تیم اصلی، من و لوئیز فن خال با دقت او را زیر نظر گرفتیم و مهارت هایش باعث شد که متقاعد به استفاده از رشفورد در تیم اصلی بشویم. وقتی آنتونی مارسیال مصدوم شد، بدون هیچ مکث و درنگی از مارکوس رشفورد در ترکیب منچستر یونایتد در دیدار مقابل میتلند استفاده کردیم.

او یک نمونه از بازیکن های جوانی است که از شانس خود استفاده کرد و حتی به همراه تیم ملی بزرگسالان انگلیس مسافر یورو 2016 شد ولی بدان معنا نیست که رشفورد دیگر نیازی به فراگیری اصول و مبانی فوتبال ندارد. او باید مثل همه بازیکن های مستعد هم سن و سال خویش، ساده ترین مبانی فوتبال را به طور ویژه تمرین کند.

رایان گیگز، Daily Telegraph

4464