وبسایت رسمی برنامه نود - در تاریخچه فوتبال انگلیس همواره نام ورزشگاه ومبلی یادآور خاطرات خوش از جمله قهرمانی در جام جهانی 1966 بوده و در فرهنگ فوتبال این کشور، تعداد بازی های یک بازیکن روی چمن ومبلی شمرده می شود و حائز اهمیت است چه ومبلی قدیم و چه ومبلی جدید.
به گزارش وبسایت نود، پس از نتایج ضعیف تاتنهام در فصل جاری لیگ قهرمانان اروپا به ویژه در بازی های خانگی، بسیاری از کارشناس ها در رسانه های انگلیس، یکی از دلایل اصلی ناکامی های این تیم را استفاده از ورزشگاه ومبلی به عنوان محل بازی های خانگی در لیگ قهرمانان اروپا به جای ورزشگاه وایت هارت لین دانستند. تاتنهام دو بازی نخست خانگی را روی چمن ومبلی باخت تا غرور انگلیسی ها خدشه دار شود. آنها هرگز فکر نمی کردند که روزی نام ومبلی در فرهنگ فوتبال خویش را عامل یک ناکامی بدانند.
برخی به این موضوع خندیدند و دلایل ناکامی تاتنهام در لیگ قهرمانان را نا مربوط به بازی در ورزشگاه ومبلی دانستند ولی اغلب رسانه ها تقصیر را گردن ومبلی انداختند. مائوریسیو پوچتینو پیش از مسابقه با سزکا مسکو که آخرین بازی تیمش روی چمن ومبلی در فصل جاری لیگ قهرمانان بود، تأکید ویژه ای روی پیروزی داشت.
اگر چه تاتنهام امیدی به صعود از این گروه نداشت ولی انگیزه های این تیم بسیار زیاد بود. دلیل وجود این انگیزه بالا نه به خاطر حضور در لیگ اروپا بلکه شکستن طلسم ومبلی بود که بازگرداندن غرور به ورزشگاهی که نماد غرور فوتبال انگلیس است. وقتی در بهار 2016 باشگاه تاتنهام با مسئولان اتحادیه فوتبال انگلیس برای استفاده از ورزشگاه ومبلی در مسابقات اروپایی به توافق رسیدند، پوچتینو گفت:
باید کاری کنیم تا احساس شود که ومبلی خانه ماست.
به هر حال تاتنهام در آخرین بازی خانگی توانست زسکا مسکو را با نتیجه 3-1 شکست داده و به لیگ اروپا برود تا شاید اندکی از حرف و حدیث ها پیرامون ورزشگاه ومبلی کاسته شود.
دل کیلپتریک نویسنده ESPN که تخصص ویژه ای درباره تیم تاتنهام داشته، معتقد است که به پنج علت زیر، ورزشگاه ومبلی برای تاتنهام مناسب نبود:
از بین رفتن عادت و الفت بازیکن های تاتنهام با ورزشگاه خانگی
مائوریسیو پوچتینو که ابتدا از بازی در ومبلی استقبال کرده بود، پس از شکست مقابل موناکو گفت که شرایط زمین، رختکن و به طور کلی همه چیز در ومبلی برای بازیکن ها تازگی داشت. آنها پیش از قدم نهادن روی چمن ومبلی، فقط یک جلسه در آنجا تمرین داشته و اصلاً با این ورزشگاه احساس راحتی و انس نمی کردند.
حتی قرار دادن لوگوی باشگاه بر فراز محوطه ورزشگاه و چسباندن آن در رختکن ومبلی نیز چندان اثری نداشت زیرا آنجا واقعاً خانه تاتنهام نبود. موسی سیسوکو نیز می گوید که بازیکن های تاتنهام می توانستند در وایت هارت لین بسیار راحت تر بازی کنند.
جو متفاوت ورزشگاه های ومبلی و وایت هارت لین
وایت هارت لین ورزشگاه خانگی تاتنهام به علت فضای محصور و کوچک تر اساساً با یک ورزشگاه عظیم و غول پیکر همچون ومبلی متفاوت است. بیش از 85000 نفر دو مسابقه تاتنهام در مقابل موناکو و بایر لورکوزن را در ومبلی تماشا کردند که این میزان تماشاگر در هیچ کدام از بازی های لیگ برتر وجود ندارد. طبیعتاً برای بازیکن های تاتنهام، بازی در این دو ورزشگاه کاملاً متفاوت، یک شوک بزرگ بود.
به جز 20 دقیقه نخست مقابل موناکو و نیمه دوم بازی با زسکا مسکو، هرگز بازی خوبی را از شاگردان پوچتینو روی چمن ومبلی ندیدیم. آنها دلشان را در وایت هارت لین جا گذاشته بودند و فراموش نکنیم که در همین ورزشگاه همیشگی طی فصل 11-2010 لیگ قهرمانان اروپا با هنرنمایی گرت بیل موجب شگفتی همگان شدند.
زمین چمن بزرگ
بازی های خانگی آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا بین سال های 1998 تا 2000 در ورزشگاه ومبلی برگزار می شد و ورزشگاه خانگی اصلی آرسنال در آن زمان، هایبری بود که زمینی بسیار کوچک داشت. آرسن ونگر در همان هنگام گفت که بزرگی ابعاد زمین ومبلی نسبت به هایبری باعث شد تا آرسنال نتایج خوبی در لیگ قهرمانان به دست نیاورد.
مساحت زمین چمن ومبلی 7245 متر مربع و وایت هارت لین 6700 متر مربع است یعنی 545 متر مربع تفاوت مساحت که به اندازه دو زمین تنیس می باشد. زمین ومبلی برای بازیکن های تاتنهام مثل دریا می مانست و به آن عادت نداشتند هر چند که در سومین بازی سر انجام کمی بهتر شدند که البته کار از کار گذشته بود.
حضور دنی رُز و کایل واکر در کناره های زمین و نمایش خوب دله الی و کریستین اریکسن در میانه زمین باعث شد که بازی بهتری را از تاتنهام در آخرین دیدار لیگ قهرمانان مقابل زسکا مسکو ببینیم.
افزایش روحیه و اعتماد به نفس در تیم های حریف
روگر اشمیت سرمربی لورکوزن پس از رویارویی با تاتنهام در ومبلی گفته بود:
این یک بازی ویژه بود، بازی مقابل تاتنهام در ومبلی. این بازی شرایط خاصی داشت زیرا اینجا زمین اختصاصی آنها نیست و همین یک مزیت برای ما بود.
وقتی که بازیکن های تاتنهام در تلاش برای خو گرفتن با جو و زمین ورزشگاه ومبلی بودند، بازیکن های موناکو و لورکوزن با انگیزه ای مضاعف روی چمن ومبلی قدم گذاشتند زیرا هر بازیکنی در دنیای فوتبال علاقه مند است که حداقل یک بار در این ورزشگاه به میدان برود. شاید اگر بازی های خانگی تاتنهام در وایت هارت لین برگزار می شد، چنین انگیزه ای نزد یاران موناکو و لورکوزن به وجود نمی آمد.
رویکردهای نادرست تاتنهامی ها در لیگ قهرمانان
هنگامی که تیم مائوریسیو پوچتینو برای حضور در لیگ قهرمانان آماده می شد، وی گفت:
برای ما بسیار رؤیایی است که توپ لیگ قهرمانان و لباس هایی با نشان این مسابقات را بر تن کنیم و در ورزشگاه 90 هزار نفری ومبلی به میدان برویم. واقعاً نمی توانم تصور کنم که در تونل ومبلی به سوی زمین چمن می روم تا در حضور این همه تماشاگر، بازی کنیم.
اگر کسی نمی دانست که گوینده این مطلب کیست شاید گمان می کرد که یک تیم از لیگ منطقه ای انگلیس در دور سوم جام حذفی باید به مصاف منچستر یونایتد برود که این طور هیجان زده است. در واقع نگاه پوچتینو و به طور کلی باشگاه تاتنهام به لیگ قهرمانان اروپا یک نگاه «خود کوچک پندارانه» بود. به هر حال تاتنهام نتوانست از یک گروه نسبتاً آسان صعود نماید و پرونده نیلوفرهای سفید در لیگ قهرمانان مختومه شد.
4464
