وبسایت رسمی برنامه نود - چلسی پس از چند توقف پیاپی در لیگ برتر، مجدداً اوج گرفته و اندیشه های آنتونیو کونته در این تیم کاملاً جا افتاده است. کونته به سیستم مورد نظر و ترکیب 11 نفره دلخواه دست یافته و تیمش روی کاکل دیگو کاستا می چرخد. به راستی این مربی ایتالیایی با چلسی چه کرده است؟
به گزارش وبسایت نود، چلسی توانسته طی هفته های اخیر و پس از انقلاب تاکتیکی آنتونیو کونته در استمفورد بریج و رجعت به سیستم دفاعی سه نفره، مجدداً اوج گرفته است. وقتی آنتونیو کونته پا به استمفورد بریج گذاشت، تقریباً اکثر هواداران چلسی چنین انتظاراتی از وی و تیمش داشتند. آنها می خواستند که دوباره به صدر جدول لیگ برتر بازگردند ولی این بار بدون تکیه بر ژوزه مورینیو.
تغییر سیستم
چلسی این فصل را بسیار کوبنده آغاز کرد ولی در ادامه، دچار چند لغزش پیاپی شد طوری که حتی برخی از منتقدین نام «بحران» برای آن انتخاب کردند ولی کونته یک مربی با هوش و تمام عیار است. او که اوضاع را مساعد نمی دید، به همان تاکتیکی مراجعه کرد که نامش با آن عجین شده، یعنی سیستم دفاعی سه نفره البته در قالب 3-4-3 و نه 2-5-3
در حالی که یک سوم فصل گذشته، شاگردان کونته با 4 امتیاز برتری نسبت به تیم های تعقیب کننده، در صدر جدول ایستاده اند. چلسی توانسته هر 6 بازی اخیر در لیگ برتر را با پیروزی و بدون گل خورده به پایان رسانده و تیمش را به عنوان جدی ترین مدعی قهرمانی لیگ برتر مطرح نماید. رمز موفقیت این مرد ایتالیایی چیست؟ او توانسته فوتبال کاملاً تاکتیکی ایتالیایی را در قالب فوتبال فیزیکی انگلیسی قرار داده و یک تیم سیال و روان را با چند بازیکن تکنیکی از جمله ادن هازارد بسازد.
شاگردان آنتونیو کونته ابتدا با سیستم 4-2-4 و سپس 3-3-4 بازی کردند ولی پس از باخت سنگین مقابل آرسنال، وی تصمیم به تغییر اساسی و جایگزینی سیستم 3-4-3 گرفت. بدین ترتیب، سسک فابرگاس کاملاً از برنامه های کونته کنار گذاشته شد. تنها دلیل موفقیت چلسی صرفاً تغییر تاکتیک نبود بلکه آنتونیو کونته توانست 11 مرد اصلی و متناسب با تاکتیک تیمش را انتخاب کرده و در واقع، ثبات را در ترکیب اصلی آبی ها برقرار نماید. همین ثبات موجب افزایش مفرط هماهنگی و برتری چلسی شده است.
تشکیل یک خط دفاعی آهنین سه نفره؛ علامت ضربدر روی دفاع خطی!
یکی دیگر از کارهای بزرگ کونته در این مدت، تشکیل یک دیواره دفاعی آهنین سه نفره بوده است. مربی سابق تیم ملی ایتالیا در کمال تعجب، داوید لوئیز را به ترکیب اصلی آورد. داوید لوئیز پس از افتضاح در جام جهانی 2014 به همراه برزیل، هرگز به دوران اوج برنگشت و هر چند در پاریسن ژرمن به افتخارات خوبی دست یافت اما دیگر یک مدافع تراز اول جهانی محسوب نمی شد. به هر حال کونته موفق شده که داوید لوئیز را به روزهای اوج بازگرداند و به همین دلیل، فعلاً خبری از جان تری و برانیسلاو ایوانوویچ در ترکیب اصلی آبی ها نیست. آمادگی مفرط این مدافع برزیلی باعث کلین شیت های متوالی چلسی شده است.
فراموش نکنیم که چلسی بهترین آمار را در تکل زدنی دارد. آنها در توپ گیری از حریف و سپس گردش آن به نقاط مختلف زمین موفق عمل می کنند. حضور یک هافبک دفاعی مستحکم همچون انگولو کانته باعث شده تا خط دفاعی چلسی دارای اعتماد به نفس بیشتری باشد و آبی ها پس از مدت ها، جانشینی خوب برای کلود ماکلله پیدا کنند.
احیای ادن هازارد
و اما نقش ادن هازارد در موفقیت های اخیر چلسی کاملاً واضح و چشم گیر بوده است. او در سیستم 3-4-3 به سمت چپ خط حمله آبی ها فرستاده شده و آزادی عمل خوبی دارد. هازارد 52 دریبل موفق طی 12 بازی لیگ داشته که قابل مقایسه با 89 دریبل در مجموع بازی های فصل گذشته وی در لیگ برتر نیست. احتمالاً در بازی مقابل تاتنهام، تعداد شوت های هازارد از کل تعداد شوت های او در فصل گذشته لیگ برتر یعنی عدد 36 عبور خواهد کرد.
سورپرایزی از نیجریه؛ ویکتور موزس!
شاید کمتر کسی باور می کرد که ویکتور موزس نیجریه ای تبدیل به یکی از یاران کلیدی آنتونیو کونته در ترکیب اصلی چلسی شود. او در نقش بال عقب بسیار خوب بوده است. سه مربی نجومی لیگ برتر یعنی کلوپ-کونته-پپ یک عادت مشترک دارند؛ آنها همواره از چیزهایی که می یابند، به نحو احسن استفاده می کنند و ویکتور موزس همان گنجینه پنهان کونته بود. او که هنوز 25 ساله نشده، تنها بازیکن در 5 باشگاه بزرگ لیگ برتر است که نقشی دو گانه در پست های بال و یار شماره 10 ایفا می کند.
تشابه تاریخی چلسی با یوونتوس
کونته در فصل 12-2011، ابتدا شروع قدرتمندانه ای با یوونتوس نداشت ولی به محض ورود یک هافبک انرژیک همچون آرتورو ویدال و القای سیستم جدید 3-3-4 توانست یوونتوس را زیر و رو کرده و به قهرمانی همان فصل سری آ برساند بدون حتی یک باخت! دقیقاً در همان فصل، یوونتوس نیز در مسابقات اروپایی حضور نداشت و کونته از روزی که به ترکیب و سیستم ایده آل خویش دست یافت، نتایج کم نظیری گرفت و حال وضعیت چلسی نیز تشابهاتی به یوونتوس در آن فصل دارد. کونته و کلوپ به دلیل عدم حضور در رقابت های اروپایی، دو روز بیشتر می توانند با بازیکن های خویش درباره مسائل تاکتیکی مسابقه بعدی لیگ صحبت کنند.
آمادگی بدنی و فیزیکی بازیکن های چلسی بسیار ستودنی است. آنتونیو کونته همچون یورگن کلوپ در لیورپول و ران گرین وود در وستهم طی دهه 1970، تمایل زیادی به استفاده از بازیکن های فیزیکی دارد. البته فراموش نکنیم که روزهای دشوار چلسی فرا رسیده و آبی ها باید طی دو بازی آتی لیگ به مصاف تاتنهام و منچستر سیتی بروند.
دیگو کاستا؛ بازگشت به روزهای اوج
نقش دیگو کاستا پُر شور و شعف در نوک خط حمله چلسی بسیار مهم است. او بازیکن خوش اخلاقی نیست هر چند که در این فصل و تحت نظر کونته بسیار آرام تر شده و علاوه بر آمادگی فنی و فیزیکی، از لحاظ روحی و روانی نیز در شرایط خوبی به سر می برد. جالب این که کاستا در تابستان گذشته متهم به ناکامی در فوتبال انگلیس شده و قصد جدایی از چلسی را داشت اما کونته در کمال هوشمندی او را حفظ کرده و با توجه به کاریزمای این مربی، دیدیم که بر خلاف مورینیو، چه روابط خوبی را با کاستا برقرار و چطور لِم روحی و فنی این بازیکن ملی پوش اسپانیایی را پیدا کرد و حتی پرخاش گری های وی را کاهش داد.
کاستا در 6 بازی نخست لیگ برتر، 4 کارت زرد گرفت ولی طی 6 برد متوالی اخیر، حتی یک بار هم کارت زرد نگرفته است. در واقع آخرین کارت زرد وی به شکست 3-0 مقابل آرسنال مربوط می شود. کاستا غالباً با مدافعان حریف درگیر شده و آنها را مشغول می کند تا فرصت بهتری در اختیار هازارد یا پدرو قرار بگیرد. به جز 3 بازیکن شاغل در فصل جاری لیگ برتر، بیشترین تعداد خطا روی دیگو کاستا انجام شده که همین اشاره به درگیر شوندگی وی با مداغعان حریف دارد.
19 گل از 27 گل لیگ برتری چلسی در این فصل توسط کاستا، پدرو و هازارد زده شده است، کاستا 10 گل، هازارد 7 گل و پدرو 2 گل و اما آمار پاس گل ها؛ پدرو 5 پاس گل، کاستا 3 پاس گل و هازارد فقط یک پاس گل!
با الهام از یادداشت های بارنی رونی و جاناتان ویلسون در گاردین
4464
