افسانه برایان کلاف؛ من به معجزه اعتقاد دارم!

افسانه برایان کلاف؛ من به معجزه اعتقاد دارم!

وبسایت رسمی برنامه نود - برایان کلاف یکی از بزرگ ترین مربیان تاریخ فوتبال بریتانیا محسوب می شود. دستاوردهای او در ناتینگام فارست، تاریخ یک باشگاه را تغییر داده و چیزی مثل معجزه بود. مگر برایان کلاف چه کرد که نام او پس از 40 سال، هنوز هم ورد زبان ها است؟

به گزارش وبسایت نود، وقتی لستر سیتی در بهار 2016 قهرمان لیگ برتر شد، هر کسی از ظن خویش این قهرمانی را به یکی از رویدادهای تاریخی فوتبال تشبیه کرد. برخی این اتفاق را مشابه قهرمانی کایزرسلاترن در بوندس لیگا دانسته و برخی دیگر مثال های متفاتی از سایر کشورها آوردند اما کسانی که فوتبال را از سال های دورتر دنبال می کنند، بهترین تمثیل را ارائه دادند و قهرمانی تاریخی لستر سیتی را با قهرمانی ناتینگام فارست تشبیه کردند که شاید بهترین تشبیه ممکن بود.

ناتینگام فارست قبل و بعد از برایان کلاف، هرگز باشگاه مطرحی نبود اما در دوره ای که کلافی روی نیمکت این تیم نشست، نه تنها تاریخ یک باشگاه بلکه تاریخ فوتبال انگلیس را تغییر داد. تفاوت بزرگ کار برایان کلاف با کلودیو رانیری این بود که موفقیت های کلاف به یک فصل محدود نشد و نه تنها در لیگ داخلی بلکه به افتخار آفرینی در اروپا امتداد یافت. به راستی راز این اعجاز برایان کلاف چه بود؟ او که خودش گفته بود به معجزه اعتقاد دارد، چگونه یک باشگاه متوسط را به چنین افتخارات بزرگی رساند؟

موفقیت های افسانه مانند برایان کلاف در ناتینگام فارست برای هر فیلمنامه نویسی جالب بود تا برای آموختن درس «از هیچ به همه چیز» به مخاطبین، مسیر فوتبال را انتخاب کند. 40 سال بعد، لستر سیتی و رانیری توانستند فقط یکی از آن افتخارات فارستِ کلاف را تکرار و چنین سر و صدایی بر پا دارند. در سال 1978، بسیاری از مطبوعات انگلیسی، قهرمانی ناتینگام فارست در لیگ دسته یک (لیگ برتر کنونی) را یک «معجزه» نامیدند.

باشگاه ناتینگام فارست در سال 1972 به دسته پایین تر سقوط کرد و چند سالی را به دور از لیگ دسته یک گذراند اما با حضور برایان کلاف روی نیمکت این تیم در ژانویه 1975 و سپس ملحق شدن پیتر تیلور دستیار وفادار او در جولای 1976، اوضاع دگرگون شد. ناتینگام فارست در سال 1977 به لیگ دسته یک برگشت. وقتی بولتون طی 2 بازی آخر فقط یک امتیاز گرفت، صعود فارست به لیگ یک در آخرین لحظات اتفاق افتاد.

برایان کلاف پس از صعود به لیگ یک، تیمش را به یک کمپ تمرینی در مایورکا برد و تمرینات سخت پیش فصل را برای بازیکنان در نظر گرفت. به همین دلیل، فارست پس از شروع بازی های لیگ، تیم بسیار آماده ای نشان می داد. آنها فصل را با برد 3-1 مقابل اورتون در گودیسون پارک آغاز کردند. بیل شنکلی مربی افسانه ای و سابق لیورپول پس از پایان بازی، به رختکن فارست رفت و خطاب به بازیکن های این تیم گفت که اگر به همین ترتیب ادامه دهید، حتماً قهرمان لیگ خواهید شد! آن روز خیلی ها به صحبت بیل شنکلی خندیدند ولی انگار که پیرمرد، چیزهایی را می دید که دیگران قادر به دیدنش نبودند.

فصل برای ناتینگام فارست رؤیایی تر از همیشه آغاز شد، پیروزی مقابل بریستول سیتی و سپس عبور از سد داربی کانتی که شیرین ترین اتفاق ممکن برای برایان کلاف و پیتر تیلور بود. چهارمین برد در هفته چهارم لیگ یک، باورنکردنی بود! وقتی که شاگردان برایان کلاف با حساب 3-0 به آرسنال باختند، آگهی فوت فارست در روزنامه ها چاپ شد. بسیاری از کارشناس ها، این شکست را پایانی بر یک جرقه زودگذر و صدرنشینی فارستِ کلاف می دانستند. عجیب این که اولین شکست لستر سیتی نیز در فصل گذشته، مقابل آرسنال رقم خورد!

برایان کلاف پس از باخت به آرسنال، دو تغییر عمده و تأثیرگذار را در تیم خود ایجاد کرد. کلاف ابتدا پیتر شیلتون دروازه بان استوک سیتی را در ازای 250 هزار پوند به خدمت گرفت که یک رکورد در آن روزها محسوب می شد. پیتر شیلتون در فصل قبل، جایزه بهترین بازیکن فصل را به دست آورد و تاکنون، آخرین دروازه بانی بوده که به چنین افتخاری رسیده است. او به سرعت تبدیل به دروازه بان اول فارست شد و در 37 بازی باقی مانده فقط 18 گل را دریافت کرد.

یکی دیگر از تغییرات در ترکیب فارست، فروش جان میدلتون دروازه بان این تیم به داربی کانتی و معاوضه او با آرچی گمیل اسکاتلندی بود. گمیل که توسط کلاف و تیلور کشف شده و از ارکان اصلی قهرمانی داربی کانتی در سال های 1972 و 1975 محسوب می شد، دوباره افتخار شاگردی برایان کلاف را به دست آورد. آرچی گمیل در سال 1978 با پیراهن تیم ملی اسکاتلند در جام جهانی به میدان رفت و مقابل تیم ملی ایران قرار گرفت و به هلند گل زد.

حضور یک دروازه بان مطمئن همچون پیتر شیلتون و یک هافبک تمام عیار همچون آرچی گمیل به علاوه شش بازیکن دیگر که هر یک بیش از 30 بازی را در آن فصل برای ناتینگام فارست انجام داده و یک تحول بزرگ فنی را در این تیم به وجود آوردند. این 8 بازیکن تقریباً در 70% بازی های فارست در آن فصل به میدان رفتند. خط دفاعی آهنین فارست توانست 26 کلین شیت را طی 42 بازی فصل به ثبت برساند. ناتینگام فارست در آن فصل به یک قهرمانی رؤیایی و باورنکردنی دست یافت و پس از باخت 1-0 مقابل لیدز یونایتد در الند رود، رکورد خارق العاده 42 بازی پیاپی بدون شکست در لیگ تا فصل بعد برای شاگردان کلافی ثبت شد. (این رکورد پس از 25 سال، توسط آرسنال شکسته شد. توپچی ها در 49 بازی متوالی از ماه می 2003 تا ماه اکتبر 2004 در لیگ شکست نخوردند)

در میانه فصل، باب ویلسون می گفت که «ناتینگام فارست یک حباب است» اما هر روز که می گذشت، نتایج آنها بهتر و بهتر می شد. اوج هنرنمایی فارست پیش از ژانویه بود که پیروزی 4-0 شاگردان برایان کلاف مقابل منچستر یونایتد در اولدترافورد را به یادگار گذاشت. بر خلاف کلودیو رانیری که حتی تا آخرین روزها طوری وانمود می کرد که لستر به دنبال قهرمانی لیگ نیست، کلافی مغرور در ژانویه صحبت از قهرمانی می کرد. جالب این که لستر سیتی نیز در مسیر قهرمانی توانست یک برد کلیدی را در ماه فوریه در شهر منچستر به دست آورده و منچستر سیتی را با حساب 3-1 شکست بدهد.

ناتینگام فارست با تساوی بدون گل مقابل کاونتری سیتی در فاصله 4 هفته مانده به پایان لیگ، عنوان قهرمانی را به دست آورد و فصل برای شاگردان کلاف با تساوی بدون گل در آنفیلد به پایان رسید. بدین ترتیب، ناتینگام فارست نه تنها مانع سومین قهرمانی متوالی لیورپول در لیگ شد، بلکه یکی از عجیب ترین اتفاقات تاریخ فوتبال انگلیس را رقم زد. فارست نه تنها قهرمانی لیگ را از لیورپول گرفت، بلکه در فینال جام اتحادیه نیز این تیم را شکست داد و فصل بعد، قرمزها را از جام باشگاه های اروپا حذف کرد. لیورپول طی 10 دیدار با فارست بین سال های 1978 تا 1980، در 8 بازی موفق به گلزنی نشد!

«مردان جادویی کلاف» به همین قهرمانی بسنده نکرده و بین سال های 1978 تا 1980 به دو قهرمانی اروپایی و دو جام اتحادیه نیز دست یافتند. اگر قهرمانی ناتینگام فارست در لیگ را به زور باور می کردیم، دستیابی به این موفقیت های سریالی در فوتبال اروپا کاملاً غیر قابل باور به نظر می رسید. دو قهرمانی پیاپی در اروپا و سپس فتح سوپر جام اروپا با شکست بارسلونا، نام این باشگاه را برای همیشه در تالار افتخارات «موزه ملی فوتبال» قرار داد.

شاگردان کلافی مست و مدهوش، در فینال جام باشگاه های اروپا 1979 توانستند تیم مالمو را با نتیجه 1-0 شکست داده و بزرگ ترین افتخار تاریخ باشگاه را در ورزشگاه المپیک مونیخ رقم بزنند. فصل بعد، باز هم فارست به فینال راه یافته و این بار با تک گل تروور فرانسیس که روی پاس جان رابرتسون مقابل هامبورگ به ثمر رسید، معجزه بزرگ تر یعنی دو قهرمانی پیاپی اروپایی را به یادگار گذاشت. فارست طی 3 فصل متوالی به فینال جام اتحادیه راه یافت و دو فینال نخست را با پیروزی به پایان برد.

برایان کلاف تیم سیزدهم لیگ دسته دو را در سال 1975 و در شرایطی تحویل گرفت که فارست فقط 5 امتیاز با منطقه سقوط فاصله داشت ولی 5 سال بعد، همان تیم قهرمان اروپا بود! حال که حدود 40 سال از آن روزهای با شکوه می گذرد، هواداران ناتینگام فارست معتقدند که در حق تیم محبوبشان کم لطفی شده و هیچ گاه در تالار افتخارات فوتبال، بهای چندانی برای آن افتخارات قائل نمی شوند اما کافی است که فیلم «من به معجزه اعتقاد دارم» را مشاهده کنیم، فیلمی که درباره سال های طلایی ناتینگام فارست با برایان کلاف و پیتر تیلور ساخته شده است.

در آن روزها که هنوز خبری از متخصصین تغذیه و علوم ورزشی در تیم های فوتبال نبود، در آن روزهایی که هنوز پاستا، سالاد و آب معدنی رایج نبود، برایان کلاف با نان و سیب زمینی چنین بازیکن های آماده ای را تحویل داد. وقتی که فارست در تابستان 1977 با رهبری کلاف به صورت ناپلئونی به لیگ دسته یک صعود کرد، اغلب هواداران این تیم در کافه ها به بحث می نشستند که چگونه باید تیم محبوبشان در فصل بعد، از سقوط نجات یابد. فارست با 52 امتیاز از 42 بازی، با حداقل امتیاز ممکن به لیگ دسته یک راه یافت. هنوز پس از 40 سال، فقط 4 تیم دیگر در تاریخ فوتبال انگلیس حضور دارند که با امتیاز کمتر از 52، به لیگ دسته یک (لیگ برتر کنونی) صعود کرده اند.

در تالار افتخارات فوتبال انگلیس، نام ناتینگام فارست در کنار تیم های بزرگی دیده می شود. تیم رؤیایی پرستون ملقب به «شکست ناپذیرها»، «پسران بازبی» در دهه 1950 و تیم منچستر یونایتد که فاتح جام برندگان جام اروپا در سال 1968 شد، تیم رؤیایی لیورپول که موفق به کسب دومین جام اروپایی پیاپی در سال 1978 شد، تیم ملی انگلیس موسوم به «پسران 66» که به قهرمانی جام جهانی 1966 رسید، تیم رؤیایی منچستر سیتی که به قهرمانی لیگ و جام حذفی و جام برندگان جام بین سال های 1968 تا 1970 دست یافت و البته استون ویلا که قهرمان اروپا در سال 1982 شد.

گردآوری از Guardian

4464