وبسایت رسمی برنامه نود - تیم ملی فوتبال آمریکا برای اولین بار پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری این کشور به میدان رفت و از قضا به مصاف مکزیک رفت، همان کشوری که در همسایگی آمریکا قرار داشته و ترامپ در جریان کمپین های انتخاباتی اش، به صراحت گفته بود که قصد کشیدن دیوار در مرز بین این دو کشور را دارد!
به گزارش وبسایت نود، مسابقه تیم های آمریکا و مکزیک در چارچوب رقابت های انتخابی جام جهانی 2018 روسیه در منطقه کونکاکاف به علت اظهار نظرهای غیر متعارف دونالد ترامپ درباره کشور مکزیک، حساسیتی مضاعف پیدا کرده بود. در منطقه کونکاکاف، همیشه رویارویی این دو تیم به عنوان جذاب ترین و بزرگ ترین مسابقه شناخته شده و به دلیل موقعیت ژئوپولتیکی دو کشور، کُری های رایج بین مردم آنها به درون مستطیل سبز تسری می یابد.
انگیزه انتقام از دونالد ترامپ!
مردم مکزیک به دلیل وعده دیوار کشی در مرز بین آمریکا و مکزیک، از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نا خشنود بوده و به دنبال فرصتی می گشتند که یک پاسخ محکم و کوبنده به اظهارات وی بدهند زیرا این ایده ترامپ را نژاد پرستانه می دانستند و چه فرصتی بهتر از مستطیل سبز فوتبال؟
خواه نا خواه این بازی جنبه های سیاسی پیدا کرد و انگیزه هایی مضاعف برای بازیکن های مکزیک که با پیراهن تیم ملی کشور خود، غرور ملی را زنده کنند. فرصتی برای انتقام از نوع مسالمت آمیز، یک انتقام ورزشی، یک انتقام فوتبالی که شاید گویای همه چیز باشد. بازیکن های آمریکا و مکزیک برای این که همدلی و احترام خود به ملت همسایه را نشان بدهند، پیش از شروع بازی به جای عکس های جداگانه تیمی، در کنار یکدیگر قرار گرفته و یک عکس دسته جمعی را به یادگار انداختند تا پیام صلح و دوستی به سیاستمداران بدهند.
طلسم پانزده ساله Dos a Cero
علاوه بر واکنش به صحبت های ترامپ به ویژه از سوی مکزیکی ها، یک مسئله حاشیه ای دیگر نیز پیرامون این بازی وجود داشت. مسابقه آمریکا و مکزیک در ورزشگاه مفره در شهر کلمبوس از ایالت اوهایو برگزار می شد. این دو تیم برای اولین بار در فوریه 2001 در این ورزشگاه با یکدیگر دیدار کردند. یک روز بسیار سرد که مکزیکی ها ترجیح دادند به جای گرم کردن درون زمین پیش از آغاز مسابقه، در رختکن بمانند. آمریکا در آن بازی با نتیجه 2-0 پیروز شد. مکزیکی های در بازی بعدی مقابل آمریکا در جام جهانی 2002 نیز همین کار را تکرار کردند و این عمل آنها، همین طور در بقیه رویارویی ها ادامه یافت. آمریکایی ها از سال 2001 به بعد، تعمداً محل برگزاری مسابقه با مکزیک را در کلمبوس قرار می دهند زیرا یک شهر بسیار سرد بوده و تفاوت های زیادی از لحاظ فرهنگی و اقلیمی با مکزیک دارد.
در 5 دوره اخیر مسابقات انتخابی جام جهانی، همواره تیم ملی آمریکا در بازی های خانگی مقابل مکزیک در شهر کلمبوس، با نتیجه مشابه 2-0 پیروز می شد و به همین دلیل، مکزیکی ها انگیزه فراوانی برای شکستن طلسم 20 ساله Dos a Cero (در زبان اسپانیایی یعنی دو بر صفر) داشتند.
سومین دلیل حساسیت این بازی، آغاز دشوار ترین مرحله برای راهیابی به جام جهانی در منطقه کونکاکاف است، مرحله آخر که با حضور 6 تیم این منطقه برگزار می شود تا در نهایت، سه تیم به جام جهانی صعود کنند. این مرحله را در منطقه کونکاکاف، Hex group یا گروه شش تیمی می نامند.
انتقادهای تمام نشدنی علیه کلینزمن
به هر حال، آمریکایی ها در اطراف ورزشگاه به Dos a Cero پُز داده و مکزیکی ها نیز مدال طلای المپیک 2012 لندن در رشته فوتبال را به رخ رقیب می کشیدند. یورگن کلینزمن سرمربی تیم ملی آمریکا چهره محبوبی در رسانه های این کشور نیست و هر روز، انتقادها از او بیشتر می شود. اغلب فوتبالدوستان آمریکایی اعتقاد دارند که نتایج کلینزمن در «ستاره ها و نوارها-لقب تیم ملی آمریکا» به هیچ وجه مطلوب نبوده است.
کلینزی به دلیل کنار گذاشتن چند ستاره محبوب، همیشه تحت فشار بود هر چند که اخیراً به بازگشت جوزی آلتیدور به تیم ملی رضایت داد. سرمربی آلمانی تیم آمریکا در این بازی از چهره های مطرحی همچون مایکل بردلی (پسر باب بردلی سرمربی سوانسی)، بابی وود و جوزی آلتیدور در ترکیب اصلی استفاده کرد. حضور مجدد کریستین پولیسیک پدیده 18 ساله دورتموند در ترکیب اصلی آمریکا، جالب توجه بود. یکی از بزرگ ترین انتقادها به کلینزمن، عدم استفاده از یک سیستم مشخص برای تیمش است و هیچ کس نمی داند که آمریکا با چه تاکتیکی به میدان می رود. گاهی 3-4-3 یا 2-5-3 و گاهی 3-3-4 یا 1-3-2-4
کلینزمن به استفاده نا متعارف از چند بازیکن در تیم ملی آمریکا شهرت دارد، مثلاً فابین جانسون در گلادباخ یک مهره هجومی است ولی در تیم ملی، اسیر در وظایف تدافعی می شود. تیموتی چندلر هر چقدر در بوندس لیگا خوب بازی می کند، هرگز در تیم ملی چنین عملکردی ندارد.
افسانه رافائل مارکز؛ «ال پاترون» در «ال تری»
تیم ملی مکزیک نیز ستاره های بزرگی در این بازی به میدان فرستاد از جمله چیچاریتو، رافا مارکز، گواردادو، کارلوس ولا و جاناتان دوس سانتوس که در MLS بازی می کند. حتی خوان کارلوس اوسوریو سرمربی کلمبیایی تیم ملی مکزیک نیز سال های زیادی را به عنوان مربی در MLS حضور داشت و شناخت زیادی از فوتبال آمریکا دارد. شاید هیچ چیز به اندازه حضور رافائل مارکز 37 ساله ملقب به «ال پاترون یا رئیس» با بازوبند کاپیتانی مکزیک در ترکیب «ال تری» جالب نباشد. وی تا قبل از مصدومیت آندرس گواردادو در این بازی، در خط دفاعی بازی می کرد ولی پس از خروج گواردادو، جای او را در خط هافبک پر کرد. اوسوریو سرمربی مکزیک یک روانشناس حرفه ای را برای تیمش استخدام کرد که واقعاً از لحاظ روحی در این بازی مؤثر بود. وی سیستم هجومی 3-3-4 را برگزید.
افتضاح تاکتیکی کلینزمن
در این بازی، جو ورزشگاه بسیار مهیج و شور انگیز بود. مکزیکی ها شروع قدرتمندانه ای داشتند وقتی که در دقیقه 21، مایکل بردلی جنگ میانه میدان را به میگل لایون واگذار کرد، شوت زمینی لایون در کنج دروازه تیم هاوارد آرام گرفت. پس از 20 دقیقه از این بازی و پس از گذشت 20 سال، سرانجام طلسم سیاه Dos a Cero شکست! حالا همه مطمئن هستند که بازی 2-0 به سود آمریکا نخواهد شد.
بازی ضعیف آمریکا در 30 دقیقه نخست بازی باعث شد تا کلینزمن تغییر سیستم را اتخاذ و 2-5-3 را به 2-4-4 تغییر بدهد. پس از آن، مکزیک دو بار تیر دروازه آمریکا را به لرزه در آورد. آمریکا شروع بهتری در نیمه دوم داشت و با حرکت خوب جوزی آلتیدور و ضربه تمام کننده بابی وود، به یک گل زودهنگام در این نیمه دست یافت. آلفردو تالاورا دروازه بان مکزیک چند واکنش عالی را در نیمه دوم انجام داد.
حماسه رافا مارکز در کلمبوس؛ اشک هایی برای مکزیک
اما حادثه بزرگ بازی در دقیقه 89 رقم خورد و میگل لایون این بار کرنری را روی دروازه آمریکا فرستاد تا رافائل مارکز با ضربه سر دروازه شاگردان کلینزمن را فرو بریزد. سکوی مکزیکی ها از شدت خوشحالی به مرز انفجار رسید و اشک های مارکز که حاکی از غرور ملی بود، سرازیر شد. اشک هایی که بسیار پر معنا بود، اشک هایی که عاطفی ترین پاسخ ممکن به سخیف ترین اظهار نظرها درباره کشورش بود، اشک هایی که حکایت از پایان طلسم 20 ساله Dos a Cero را داشت. وقتی که رافا مارکز اولین گل ملی اش را زد، هنوز پولیسیک به دنیا نیامده بود! بدین ترتیب، اولین برد مکزیک در خانه آمریکا در مسابقات انتخابی جام جهانی از سال 1972 به بعد و اولین باخت خانگی آمریکا در انتخابی جام جهانی از سال 2001 به بعد رقم خورد.
حتی کارت قرمز بچه گانه کارلوس سالسدو نیز مانع پیروزی مکزیک در شهر کلمبوس نشد و بدین ترتیب، یکی از تاریخی ترین رویارویی های دو تیم همیشه رقیب منطقه کونکاکاف، با طلسم شکنی مکزیکی ها در خاک آمریکا به پایان رسید. مکزیکی ها خرسند از گرفتن انتقام، هم از ترامپ و هم از تیم ملی آمریکا و اما در طرف دیگر، آمریکایی ها ناخشنود از این شکست و ادامه ناکامی ها با کلینزمن.
کلینزمن و آواری از انتقادهای بر جای مانده
پس از شکست، انتقادها از یورگن کلینزمن شدت یافته است. چرا او باید در آستانه دو بازی حساس و دشوار همچون مکزیک و کاستاریکا ناگهان تغییر تاکتیک بدهد؟ چرا سیستم نامأنوس در فوتبال آمریکا یعنی خط دفاع 3 نفره را برگزید در حالی که فقط در یک بازی دوستانه حدود دو سال پیش، آن را آزموده بود؟ چرا پست مایکل بردلی و جرمین جونز را تغییر داد؟ چرا باید بردلی و جونز در وسط بازی به سوی کلینزمن رفته و از او خواهش کنند که سیستم تیم را تغییر بدهد؟
محمدرضا شعاعی
4464
