وبسایت رسمی برنامه نود - رئال مادرید به تازگی قرارداد دو ابر ستاره خود یعنی گرت بیل و کریستیانو رونالدو را تمدید کرده است. حال این پرسش مطرح است که آیا این تمدید قرارداد و هزینه کلانی که بر روی دوش باشگاه رئال مادرید در قبال این دو بازیکن گذاشته شده، آیا در نهایت به سود این باشگاه می شود یا خیر؟
به گزارش وبسایت نود، باشگاه رئال مادرید اخیراً قرارداد گرت بیل را تا تابستان 2022 و کریستیانو رونالدو را تا سال 2021 تمدید کرد. این اقدام فلورنتینو پرز در راستای ادامه سیاست های تازه باشگاه مبنی بر حفظ ستاره هایی است که برند رئال مادرید هستند، سیاستی که در گذشته، کاملاً بر عکس آن در باشگاه رئال مادرید پیاده می شد.
سیاست های جدید رئال مادرید؛ حفظ اسطوره ها
در اتخاذ این سیاست تازه یعنی حفظ طولانی مدت ستاره ها، دو عامل مهم وجود دارد؛ اولاً باشگاه در دو پنجره نقل و انتقال محروم شده و ثانیاً قرارداد حق پخش تلویزیونی که در لیگ برتر انگلیس با باشگاه های انگلیسی امضاء شده، قدرت مالی عجیبی به آنها داده که به صورت خودکار، آنها را از سایر باشگاه های قدرتمند اروپایی جدا می کند.
به همین دلیل، فلورنتینو پرز سعی کرد تا با تمدید قرارداد ستاره های بزرگ و روی بورس، همچنان کانون ثروت و قدرت فوتبال اروپا را در مادرید حفظ کند و عرصه رقابت اقتصادی را به همتایان انگلیسی اش واگذار ننماید. ابتدا قرارداد تونی کروس و لوکا مودریچ تمدید شد، سپس گرت بیل و در نهایت کریستیانو رونالدو که در عرض چند روز، دو قرارداد با باشگاه رئال مادرید و سپس شرکت نایکی امضاء کرد.
کروس و مودریچ طی 3 فصل اخیر توانستند به خوبی اعتماد باشگاه را جلب کرده و هر روز که می گذرد، بهتر و بهتر می شوند. این دو هافبک فوق العاده باهوش همواره در جریان بازی مؤثر و معمار تاکتیکی این تیم هستند. در واقع باید گفت که مهارت فردی و توانایی های کم نظیر این دو بازیکن موجب تمدید قرارداد شده اما قضیه تمدید گرت بیل کمی متفاوت است.
گرت بیل؛ در مسیر اسطوره شدن در سانتیاگو برنابئو؟
گرت بیل علاوه بر توانایی های فردی و درخشش به ویژه در نخستین فصل حضور در مادرید، به شدت مورد توجه هواداران باشگاه قرار گرفت و حتی برخی از کارشناس ها پیش بینی کردند که در صورت حضور طولانی مدت در سانتیاگو برنابئو، تبدیل به یکی از بهترین بازیکن های تاریخ باشگاه خواهد شد و چه بسا نام وی در کنار نام های بزرگی همچون آلفردو دی استفانو و رائول گونزالز قرار بگیرد.
گلزنی در دو فینال مقابل دو رقیب بزرگ (مقابل بارسلونا در کوپا دل ری و اتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان) فرا تر از چیزی بود که هواداران باشگاه در اولین فصل از گرت بیل انتظار داشتند. ستاره ولزی ثابت کرد که ارزش پرداخت مبلغ نجومی 100 میلیون یورو را داشته است. برخی از کارشناس ها نیز از گرت بیل به عنوان وارث تاج و تخت کریستیانو رونالدو یاد کردند. به هر حال، سن گرت بیل از رونالدو کمتر بوده و شاید با گذشت زمان، به تدریج بتواند جای ستاره پرتغالی را به عنوان ستاره «نامبر وان» باشگاه رئال مادرید بگیرد. حتی در برخی از مقاطع زمانی، فشار زیادی به مربیان رئال وارد می شد تا گرت بیل را به جای گوشه ها، متمایل تر به مرکز زمین مورد استفاده قرار بدهند.
حتی در اواخر فصل پیش لالیگا که رئال مادرید کورس قهرمانی را به رقبا واگذار کرد، باز هم گرت بیل با گلزنی و ارسال پاس گل، یک استثناء در تیمش بود. سپس در تابستان گذشته، همگان دیدیم که او چگونه با پیراهن تیم ملی ولز تاریخ سازی کرد و در حالی که مردم ولز حضور تیم ملی کشورشان در یک یورو 2016 را یک افتخار بزرگ می دانستند، این تیم با درخشش و رهبری گرت بیل تا مرحله نیمه نهایی این تورنمنت صعود کرد. به نظر می رسد که گرت بیل چه در رده باشگاه و چه در رده ملی، پا در جای پای جان توشاک می گذارد.
هیچ گاه نباید از گرت بیل انتظار داشت که مشابه کریس رونالدو باشد. او تاکنون تداوم رونالدو را نداشته است. رونالدو 14 فصل را در بالاترین سطح فوتبال اروپا سپری کرده و در 8 فصل، بیش از 45 بازی برای تیم های خود انجام داده اما داستان بیل کمی متفاوت است. وی طی 10 فصل حضور در ساوتهمپتون، تاتنهام و رئال مادرید، فقط یک فصل بیش از 45 بازی به میدان رفته و با همین مقایسه، تفاوت های بین او و رونالدو عیان می شود. مشکلات عضلانی و مصدومیت، همواره یک مانع بزرگ برای حضور مداوم گرت بیل بوده است.
نگاهی به آمار گل های گرت بیل نشان می دهد که پس از پیوستن به رئال مادرید، پیشرفت چشمگیری در امر گلزنی اش به وجود آمده است. (62 گل طی 134 بازی برای رئال مادرید، 55 گل طی 203 بازی برای تاتنهام) البته یادآوری می کنیم که بیل در اوایل حضورش در تاتنهام، به عنوان مدافع کناری بازی می کرد. بدون شک، گرت بیل از لحاظ گلزنی با کریستیانو رونالدو قابل مقایسه نیست. (371 گل در 358 بازی برای رئال مادرید)
شاید کمی غیر عادلانه باشد که از گرت بیل انتظار داشته باشیم تا جانشین رونالدو شود. این نوع انتظارات و درخواست ها از وی می تواند نقش معکوس داشته و فشار مضاعفی را روی شانه هایش وارد کند. گرت بیل، گرت بیل است و هرگز کریستیانو رونالدو نخواهد شد. ابر ستاره ولزی این قابلیت را دارد که تبدیل به یکی از بزرگ ترین بازیکن های تاریخ باشگاه رئال مادرید بشود. او یک بازیکن کم نظیر بوده که در مقابل هر خط دفاعی هر چه قدر قدرتمند، به راحتی خلق موقعیت گلزنی می کند، گرت بیل برای بازی های بزرگ زاده شده و هیچ چیز برای تبدیل شدن به «افسانه مادریدیستایی ها» کم ندارد.
قرارداد جدید و نجومی کریستیانو رونالدو؛ خوب یا بد؟
چند روز پس از تمدید قرارداد گرت بیل، سرانجام مذاکرات با کریستیانو رونالدو هم به نتیجه رسید و این ستاره 31 ساله پرتغالی تا 5 سال دیگر در سانتیاگو برنابئو ماندگار خواهد شد. هر باشگاهی آرزوی داشتن یک بازیکن با قدرت گلزنی و توانایی های رونالدو را داشته ولی توانایی های او به تنهایی، دلیل تمدید قرارداد وی نبود. فلورنتینو پرز رئیس باشگاه رئال مادرید در هر تصمیمی، ابتدا به سود و زیان مالی می اندیشد. آقای رئیس به خوبی واقف است که جام های اخیر «لوس بلانکوس» مدیون CR7 است.
تمدید قرارداد با رونالدو، بار مالی سنگین تری را بر دوش باشگاه گذاشته و پیرو بازی های نه چندان خوب CR7 در فصل جدید لالیگا، برخی از کارشناس ها شروع به انتقاد از پرز کردند که چرا باید چنین قرارداد کلان و طولانی مدتی با رونالدو امضاء شود در حالی که معلوم نیست دوران اوج این ستاره پرتغالی تا چه زمانی ادامه خواهد یافت. در پاسخ به این منتقدین باید گفت که رونالدو تبدیل به یک بازیکن پخته تر و یک رهبر بهتر درون زمین شده است. رونالدو یک استثناء در دنیای ورزش محسوب می شود که خدمات بزرگی برای رئال مادرید انجام داده و این باشگاه نیز موظف به حمایت بیشتر از این ستاره بود. حالا که خواسته قلبی رونالدو برآورده شده، نوبت اوست که برای تیمش سنگ تمام بگذارد.
قرارداد فرانس پوشکاش اسطوره باشگاه رئال مادرید دقیقاً در همین سن یعنی 31 سالگی تمدید شد و وی پس از آن، 150 گل دیگر را برای مادریدی ها به ثمر رساند. رونالدو همان کسی است که رکوردهای دی استفانو و رائول را شکست و از لحاظ معیار تعداد گل های زده در هر بازی، به یک بازیکن منحصر به فرد در باشگاه رئال مادرید تبدیل شد. رکوردهایی که در زمان خود، دست نیافتنی به نظر می رسیدند، توسط رونالدو یکی پس از دیگری فتح شد ولی او همچنان در 31 سالگی، همان اشتیاق و اشتهای گلزنی ابتدای دوران فوتبال خود را دارد و همین ویژگی باعث می شود که تدوامی کم نظیر را از او ببینیم.
اگر چه دیگر استارت های انفجاری از محوطه جریمه خودی تا حریف و یا دریبل های متوالی 3 یا 4 یار حریف را از رونالدو کمتر می بینیم، اما هنوز چیزی از توان موتور گلزنی و انگیزه اش کم نشده است. برخی منتقدین هم معتقدند که حس حسادت یا خود پرستی وی باعث می شود تا اجازه درخشش به آلوارو موراتا یا گرت بیل ندهد. آنها می گویند که تعداد ضربات ایستگاهی داخل چارچوب، گل های زده با ضربه سر و گل های تعیین کننده توسط رونالدو کاهش یافته و در عوض، تعداد هتل ها، برنامه های مدلینگ و مسائل حاشیه ای وی افزایش یافته است!
باشگاه رئال مادرید برخورد خوبی با برخی از اسطوره هایش همچون آلفردو دی استفانو، رائول گونزالز و ایکر کاسیاس نداشت و همگی آنها را علی رغم میل باطنی این ستاره ها، کنار گذاشت. دی استفانو در سال 1964 و با اصرار سانتیاگو برنابئو رئیس وقت باشگاه، مجبور به جدایی شد و تا روزی که برنابئو زنده بود، به رئال مادرید برنگشت، رائول در سال 2010 و چند سال بعد، کاسیاس به نا مهربانانه ترین شکل ممکن، از رئال مادرید رفتند و بهتر است که چنین برخوردی با گرت بیل یا کریس رونالدو نشود هر چند که برخی از منتقدین می گویند این هزینه ها بابت یک بازیکن 31 ساله، از لحاظ اقتصادی معقول نیست. البته می بایست از آنها پرسید که آیا در شم اقتصادی فلورنتینو پرز و خوزه آنخل سانچز شک دارید؟ همه می دانیم که آنها مغز متفکر فوتبال نیستند ولی یقیناً، تجار خوبی محسوب می شوند و هزینه 100 میلیون یورویی بابت 5 سال حضور رونالدو را جبران خواهند کرد.
با الهام از یادداشت های ادواردو آلوارز و گراهام هانتر در ESPN
4464