به گزارش "ورزش سه"، آنچه تا کنون به نظر رسیده این است که برانکو انتخابش را در زمینه مردان اصلی تیمش انجام داده و از این نظر او چالشی بر سر انتخاب یازده مرد اصلی ندارد، اما دقیقا به همین دلیل باید دائماً در حال پاسخگویی به رسانهها باشد. اینکه چرا از بازیکنان دیگری که مدعی حضور در ترکیب اصلی هستند، استفاده نمیکند.
برانکو فصل قبل، آلترناتیو خاصی برای ترکیب اصلی تیمش نداشت چرا که نیمکت فقیر پرسپولیس مهمترین نقطه ضعف پرسپولیس معرفی میشد. فاصله زیاد بین بازیکنان اصلی و ذخیره باعث شده بود تا عملا دست برانکو برای انجام تعویض در بازیها نیز بسته باشد. بنابراین حواشی بوجود آمده در فصل جدید در مورد نیمکتنشینی ستارهها، در فصل قبل وجود نداشت. اما حکایت فصل جدید کاملا متفاوت از فصل قبل بوده است. جذب بیش از ده بازیکن جدید، باعث شده تا نیمکت پرسپولیس برخلاف فصل قبل نیمکتی قوی و قابل اعتنا باشد. اما همین موضوع تبدیل به دردسر اصلی برانکویی شده است که چندان اعتقادی به تغییر ترکیب تیمش در بازیهای مختلف ندارد.
مطمئنا برانکو به عنوان یک مربی حرفهای، به وضعیت نیمکتنشینان تیمش و تاثیری که نارضایتی یا بیانگیزگی این بازیکنان در صورت ادامه نیمکتنشینی بر تیمش خواهد گذاشت، فکر کرده است و حتما با درنظرگرفتن همه جوانب است که درخواست جذب ستارهای چون سروش رفیعی را در نیمفصل داده است. برانکو خوب میداند که نیمکتنشینی بازیکنانی نظیر علوانزاده، محرمی، آرامطبع، زاهدی، پیریموف و... مشکل چندانی برای او و تیمش ایجاد نخواهد کرد چرا که این بازیکنان با ذهنیت فیکس بازی کردن به پرسپولیس نیامدهاند و مجاب شدهاند که برای رسیدن به ترکیب اصلی باید تلاش زیادی کنند. اما این قضیه در مورد رامین رضائیان، احمد نوراللهی و بازیکنانی نظیر علیپور و عالیشاه فرق میکند.این بازیکنان هر کدام ادعای بازی کردن در ترکیب اصلی را دارند و نیمکتنشینی را نوعی پسرفت در مسیر فوتبالی خود میبینند. با فرض پیوستن سروش رفیعی تعداد ناراضیهای مهم روی نیمکت پرسپولیس به چهار بازیکن خواهد رسید. چرا که در حالت عادی اگر پرسپولیس با ترکیب روز بازی با استقلال خوزستان به میدان برود، رضائیان، نوراللهی، عالیشاه تبدیل به مهمترین نیمکتنشینان پرسپولیس خواهند شد و همین سه بازیکن نیز به عنوان بازیکن جانشین در آن بازی به میدان رفتند.
اما آیا برانکو فقط در صورت محرومیت یا مصدومیت بازیکنان اصلی خود،دست به تغییر ترکیب میزند یا اینکه ملاکهای دیگری نیز برای تعیین ترکیب اصلی تیمش در هر بازی دارد؟ برانکو در بازی مقابل استقلال خوزستان عالیشاه را پس از مدتها در ترکیب اصلی قرار نداد. این موضوع خود نشانهای است بر اینکه این مربی در صورت لزوم بسته به آمادگی بازیکنان و یا تاکتیک مقابله با تیم حریف، بازیکن اصلی را روی نیمکت قرار داده و از بازیکن دیگر استفاده میکند. نیمکتنشینی عالیشاه در بازی مقابل استقلالخوزستان میتواند این پیام را برای بازیکنانی چون رضائیان و نوراللهی داشته باشد که در صورت ضعیف ظاهر شدن بازیکنان اصلی، آنها توسط برانکو به میدان فراخوانده میشوند. برانکو قائل به تغییرات زیاد در ترکیب تیمش نیست و اینگونه نیست که در ترکیب تیمش در دوبازی متوالی تغییرات زیادی بوجود آورد. اما او کاملا عملکرد بازیکنان اصلی را زیرنظر دارد و اینگونه نیست که به آنها کارت سبز ورود به ترکیب اصلی را برای همیشه داده باشد. نیمکت نشینی عالیشاه خود موید این نکته است.
از طرفی دیگر، این میزان حساسیت به ترکیب اصلی پرسپولیس آنهم در حالی که تنها ۹ هفته از لیگ گذشته و هنوز لیگ قهرمانان آسیا نیز شروع نشده است، تا حدود زیادی بیدلیل و زودهنگام است. درگیر کردن ذهن برانکو به حواشی نیمکتنشینی بازیکنان از سوی هواداران پرسپولیس، تنها باعث برهم خوردن تمرکز این مربی خواهد شد. برانکو مربی جوانی نیست و به آن اندازه تجربه دارد که بتواند تعادلی را بین ترکیب اصلی و ذخیره در طول زمان بوجود آورد تا هم بهترین نتیجه حاصل شود و هم از بروز بیانگیزگی در بین بازیکنان جلوگیری کند. این نکته نیز بسیار مهم است که با انجام بازیهای بیشتر و هماهنگتر شدن ترکیبهای مختلف بازیکنان از نظر تاکتیکی، انعطافپذیری برانکو نیز در تغییر ترکیب تیمش افزایش مییاید. برانکو در حال پایهریزی تاکتیکی تیمی است که با استراتژی متفاوتی از فصل پیش پا به لیگ شانزدهم گذاشته است. وقتی به مرور زمان ذهنیت همه بازیکنان به تاکتیک برانکو نزدیک شد و او موفق شد آن را در تیمش نهادینه کند، آنگاه تغییر دادن ترکیب اصلی در بازیها، باعث اختلال در روند بازی و کار گروهی تیم نخواهد شد.
هواداران پرسپولیس باید به برانکو و ایدههایش اعتماد کنند و از این طریق باعث بوجود آمدن انتظارات حاشیهساز در بین بازیکنان نیمکتنشین تیم نشوند.
نویسنده: حجت شفیعی