وبسایت رسمی برنامه نود - لیورپول در آخرین و در عین حال، حساس ترین بازی هفته هشتم لیگ برتر انگلیس، به نتیجه ای بهتر از تساوی بدون گل مقابل منچستر یونایتد دست پیدا نکرد.
به گزارش وبسایت نود، لیورپول علی رغم ارائه یک فوتبال برتر و کوبنده، به نتیجه ای بهتر از تساوی بدون گل مقابل منچستر یونایتد دست پیدا نکرد. می توان ادعا کرد که امتیازهای این بازی بین دو تیم به طور مساوی تقسیم شد ولی در حقیقت، می توان این نتیجه را عین بی عدالتی در مستطیل سبز دانست زیرا یک تیم، حاکم مطلق میدان بود و تیم مقابل به لطف درخشش دروازه بان نابغه اش، یک امتیاز شیرین تر از حلوا را برای تیمش به ارمغان آورد. چند «سوپر سیو» از داوید دخیا باعث شد تا دو امتیاز برای لیورپول بپرد و یک امتیاز نصیب یونایتد شود.
بازی کسالت آور یا یک فوتبال شطرنجی؟
پل اسکولز قبل از شروع بازی، پیش بینی می کرد که برتری فنی از آنِ لیورپول باشد که چنین هم شد ولی کمتر کسی تصور می کرد که بازی تا این حد یک طرفه باشد. در همین بازی یک طرفه، فکر می کنید که چند شوت داخل چارچوب برای لیورپولی ها به ثبت رسید؟ فقط دو شوت داخل چارچوب و 65% مالکیت توپ. وقتی یک داربی با نتیجه تساوی به پایان می رسد، اصطلاحاً به آن «drab draw» یا تساوی کسالت آور می گویند که در کشور ما، مثل نقل و نبات، «drab draw» داشته ایم اما پرسش اینجاست که آیا این بازی، کسالت آور و یکنواخت بود؟
هر دو تیم با پرس زیادی درون زمین استقرار داشته و به قدری محافظه کارانه بازی می کردند، که تعداد خلق موقعیت روی دروازه ها بسیار اندک بود و این بازی هرگز تبدیل به یک مسابقه ماندنی یا خاطره انگیز نشد. فلسفه آنها به ویژه تیم میهمان، «گل نخوردن» بود. در این بازی که فانتزی یک کیمیا به نظر می رسید، به جز چند «اَبَر واکنش» از دخیا و چند حرکت زیبا و شوت کوتینیو، یک نکته فنی و کلیدی، موجب جلب توجه کارشناس های فوتبال شد. آندر هررا هافبک اسپانیایی منچستر یونایتد و عملکرد او در این بازی. هررا همچون یک گلادیاتور در میانه زمین جنگید.
چیدمان تیم ها چطور بود؟
در فوتبال مدرن و به ویژه در بازی های فیزیکی لیگ برتر، هر تیمی به یک هافبک جنگنده و تخریبی نیاز دارد ولی لیورپول در این بازی از وجود جورجینیو واینالدوم مصدوم بی بهره بود. آدام لالانا هم که در اواخر بازی به میدان رفت و تأثیر شگرفی بر تیمش نداشت. عملکرد زوج خط دفاعی لیورپول یعنی ژوئل ماتیپ و دیان لاورن بسیار ستودنی بود زیرا بیشترین انتقاد در این فصل، از خط دفاعی قرمزها می شد. اگر یک امتیاز حاصل از تساوی خانگی مقابل دشمن دیرین را یک دستاورد برای لیورپول ندانیم، بدون شک ثبت کلین شیت مقابل یکی از بهترین تیم های جزیره دستاورد بزرگی برای شاگردان یورگن کلوپ محسوب می شود.
ژوزه مورینیو سرمربی منچستر یونایتد در غیاب آنتونی مارسیال، اغلب کارشناس های فوتبال را غافلگیر کرده و اشلی یانگ را در ترکیب اصلی تیمش گذاشت. شاید اصلی ترین دلیل انتخاب یانگ به جای سایر گزینه های کاندیدا برای حضور در ترکیب اصلی شیاطین سرخ، قابلیت های بیشتر این بازیکن در کارهای تدافعی باشد.
آندر هررا فرا تر از حد تصور و مهره کلیدی میدان؛ ضد تاکتیکی برای کلوپ
بسیاری از منتقدینی که نقش آندر هررا به عنوان یک بازیکن مستقر در عمق را مورد بحث و انتقاد قرار می دادند، پس از پایان این بازی سکوت پیشه کردند. هررا در تمام دقایق این بازی، یک نمایش بی عیب و نقص را ارائه داد. او با همکاری مروان فلینی، با مجموع 13 قطع توپ، نقش بسیار مهمی را در خنثی سازی حملات لیورپول ایفا کردند. یورگن کلوپ در فلسفه فوتبالی و دائره المعارف ذهن خویش، به واژه «Gegenpressing» اعتقاد دارد که در زبان آلمانی، به معنای خنثی سازی پرس تیم حریف است.
«آقای خاص» برای خنثی سازی پرس «آقای معمولی»، از ترفند خودش استفاده کرده و آندر هررا همان مهره «Gegenpressing» ژوزه مورینیو در این بازی بود. به اعتقاد manchestereveningnews، آندر هررا در نقشی بازی می کرد که به باستین شواین اشتایگر تعلق داشت و آن قدر خوب بازی کرد که هیچ کس جای خالی ستاره مغضوب آلمانی را حس نکرد، تلفیقی از خشونت و درک بالا همچون روی کین و برایان رابسون.
وقتی که زلاتان در جیب جا می شود!
یکی از بهترین عناصر هجومی در فصل جاری لیگ برتر، سادیو مانه است. مانه به عنوان یک سوپر استار به لیورپول ملحق نشد بلکه وی را تحت عنوان یک بازیکن معمولی می شناختند اما سرعت و توانایی بالای او برای بازی در نقاط مختلف زمین باعث شد که مراحل ترقی را به سرعت در لیورپول طی کند. اما این بازیکن ارزشمند سنگالی در این بازی، کاملاً محو بود و هیچ حرفی برای گفتن نداشت. به نظر می رسد که مانه در مقابل تیم هایی که خیلی عمقی بازی می کنند، بازیکن چندان مؤثری نباشد کماکان که در این بازی نیز، چنین حکایتی داشت.
زلاتان ابراهیموویچ در خط حمله تیمش بر خلاف چند بازی خوب یونایتد در این فصل، به هیچ وجه از سوی پل پوگبا تغذیه نشد. عملکرد پوگبا در این بازی بسیار انتقاد آمیز بود ولی زلاتان هم کاملاً اسیر خط دفاعی لیورپول بود. به قول یکی از وبسایت های معتبرلیورپولی، زلاتان در این بازی در جیب ماتیپ بود زیرا در طول 90 دقیقه، فقط 3 لمس توپ درون محوطه جریمه لیورپول داشت و ماتیپ 3 بار، قطع توپ را در این بازی انجام داد. هر 3 قطع توپ ماتیپ، در سمت راست و دقیقاً همان منطقه ای که غالباً زلاتان در آن مستقر بود. 3 تکل موفق، 3 دفع توپ و یک نبرد هوایی موفق برای این ملی پوش کامرونی، یک آمار بسیار خوب را به ثبت رساند.
آمار برای زلاتان بسیار نا امید کننده است. او فقط یک شوت داخل چارچوب، یک خلق موقعیت، 3 آفساید، 2 بار لو دادن توپ و 3 لمس توپ ناموفق داشت! درصد تملک توپ برای زلاتان، کمتر از تک تک بازیکن های لیورپول بود. همان بلایی که ماتیپ بر سر زلاتان آورد، به طور معکوس تکرار گردید و اریک بیلی مدافع ساحل عاجی منچستر یونایتد نیز کاملاً دنیل استوریج را در مشت خود داشت و لحظه ای از او دور نشد.
کلاس درس پرسینگ و دفاع؛ مدرس: آقای خاص!
یونایتد سعی کرد که استراتژی «بازی در سایه» را طی 20 دقیقه نخست مسابقه پیاده کند. تسلط لیورپول بر میدان کاملاً عیان به نظر می رسید و به همین دلیل، مورینیو دستور به عقب نشینی مارکوس رشفورد و اشلی یانگ داد که همین موضوع، باعث کاهش خلاقیت های این دو بازیکن شد. وقتی که دیلی بلیند و آنتونیو والنسیا متمایل به مرکز زمین شدند، گویی که منچستر یونایتد یک خط دفاعی شش نفره داشت!
به هر حال اتخاذ چنین تاکتیکی از جانب تیم های مورینیو چندان عجیب نیست. اگر چه این بازی تدافعی و محافظه کارانه، برای بیننده های معمولی فوتبال چنگی به دل نزد اما همین بازی کسالت آور، برای مربیان و کارشناس ها سرشار از نکات فنی و آموزشی در امور تدافعی بود. مورینیو به همه یاد داد که چگونه می توان در مقابل یک حریف هجومی که دروازه همه تیم ها را گشوده، ایستادگی کرد و گل نخورد. البته جناب آقای خاص برای تکمیل «هنر دفاع کردن»، به واکنش های فوق العاده داوید دخیا و تکل تاریخی آنتونیو والنسیا در آخرین دقایق این بازی نیاز داشت. به راستی که بی انصافی است اگر یادی از اشلی یانگ نکنیم. او پس از 9 ماه در ترکیب اصلی یونایتد قرار گرفت و وظایفش را به خوبی انجام داد.
رشفورد مال جناح راست نیست
پدیده 18 ساله منچستر یونایتد بنا به تشخیص مورینیو و در شب نیمکت نشینی وین رونی، در نقش بال راست به بازی گرفته شد و اصلاً هم خوب بازی نکرد. دو حرکت انفجاری رشفورد در این بازی نیز هنگامی اتفاق افتاد که او نزدیک به وسط زمین بود. حتی مارسیال و ممفیس نیز علی رغم تخصص خویش در جناح چپ، چند بار به طور آزمایشی در بال راست بازی کرده اند ولی آقای خاص باید به زودی، این پست را تحویل هنریک مخیتاریان بدهد که تخصص بسیار خوبی در این ناحیه از زمین دارد. رشفورد هم برای چندمین بار ثابت کرد که یک مهاجم مرکزی تمام عیار است و نه یک بال راست خوب!
تساوی کسالت آور ولی خوشحال کننده برای هر دو تیم!
مالکیت توپ منچستر یونایتد در این بازی فقط 35% بود که برای بسیاری از کارشناس ها خیلی جالب به نظر می رسید. به هر حال، درباره تیمی صحبت می کنیم که بازی مالکانه جزو برندهای آن محسوب می شود ولی شیاطین سرخ در این بازی، کمترین درصد مالکیت توپ طی فصل جاری را ثبت کردند. فقط دو ضربه از سوی شاگردان مورینیو به سوی دروازه حریف روانه شد ولی زلاتان و فلینی استفاده مناسبی از همین موقعیت های نادر تیم خود نکردند.
مت لدسون نویسنده bleacher report اعتقاد دارد که کلوپ در مقابل تیم هایی با دفاع اتوبوسی، همواره به بن بست خورده و این بار هم چنین شد. او می گوید اگر چه فان خال از یونایتد رفت ولی جانشین این مرد هلندی نیز، دست کمی در بازی تدافعی و خسته کننده از سلف خویش ندارد. شاید نتیجه تساوی، بهترین معامله برای هر دو تیم محسوب شود زیرا لیورپول به روند شکست ناپذیری طی هفته های جاری ادامه داد و منچستر یونایتد نیز یک امتیاز ارزشمند را از آنفیلد به ارمغان برد.
گزارشگری که خشم لیورپولی ها را برانگیخت!
مارتین تایلر 71 ساله و بهترین گزارشگر حال حاضر بریتانیا، این بازی را گزارش کرد و باز هم در صحنه ای که ضربه کوتینیو توسط دخیا زده شد، یک واکنش نسبتاً منفعلانه را نشان داد. هواداران لیورپول اعتقاد دارند که او یکی از هواداران مخفی منچستر یونایتد است و همواره در فرصت های گل لیورپول، چنین کاری را انجام می دهد. واکنش های متفاوت تایلر در دو داربی همین دو تیم طی فصل گذشته، بسیار متفاوت بود. تایلر در صحنه ای که ضربه سر بنتکه زده شد و صحنه گل زیبای انفرادی مارسیال، تا حدودی علایق خویش را بطور ناخواسته آشکار کرد. «ah well» تنها واکنش تایلر به شوت زیبای کوتینیو بود.
نکات آماری ویژه این بازی
چهارمین بازی متوالی لیگ که زلاتان ابراهیموویچ موفق به گلزنی نشد. آخرین بار که او در امر گلزنی طی 4 بازی پیاپی لیگ ناکام مانده بود، به ژانویه 2015 و دوران حضورش در پاریسن ژرمن مربوط می شود. زلاتان از 15 شوت نخست خود در لیگ برتر، 4 گل زد ولی پس از آن، 26 شوت به سوی دروازه تیم های حریف روانه کرد اما حتی یک بار هم درون دروازه قرار نگرفت.
35% مالکیت توپ برای یونایتد؛ کمترین درصد تملک توپ از سال 2003 به بعد برای شیاطین سرخ و از زمانی که آمارها ثبت شد.
برای دومین بار در تاریخ رویارویی های این دو تیم، نتیجه تساوی بدون گل به ثبت رسید. (اولین بار در سپتامبر 2005)
کمترین امتیازات حاصله تا پایان هفته هشتم برای تیم هایی که در اولین فصل، تحت هدایت ژوزه مورینیو قرار گرفته اند، به همین فصل و تیم منچستر یونایتد تعلق دارد. آخرین بار که مورینیو چنین نتایج ضعیفی را در هشت هفته نخست حضورش در یک تیم جدید به ثبت رسانده بود، به دوران مربی گری وی در تیم یونیا لیریا مربوط می شود!
امتیازهای یونایتدِ مورینیو تا پایان هفته هشتم در مقایسه با امتیازهای شیاطین سرخ در فصل گذشته لیگ برتر با فان خال، کمتر است. یونایتدِ فان خال در همین مقطع از فصل پیشین، 2 امتیاز بیشتر داشت!
یورگن کلوپ در لیگ برتر، 18 بار روی نیمکت لیورپول در ورزشگاه آنفیلد نشسته و تنها 2 بار، تیمش موفق به گلزنی نشده است. هر دو بار مقابل منچستر یونایتد!
گردآوری
4464
لیورپول 
