به گزارش "ورزش سه"، درآتش‌بازی‌های شب گذشته در بارسلونا به مناسبت رسیدن به فینال، هوادارانی که تا صبح در خیابان ها خوشحالی کردند، نام یک مثلث را می‌خواندند، مسی، سوارز و نیمار. ستاره‌هایی که گل زدند و ساختند و بیشترین توجه را به خود جلب کردند. مسلما این 3 ، تیتر اول روزنامه‌های سرتاسر جهان را به خود اختصاص داده اند و تمام اخبار، حول محور آنها منتشر شده است ولی نمی‌توان نقش مهم دروازه بان 23 ساله بارسلونا را نادیده گرفت، مارک آندره تراشتگن.اگر به خاطر کیفیت بالای عملکرد او در دیدار شب گذشته نبود، این بایرن بود که به جای بارسا ی لوئیس انریکه، راهی پایتخت باستانی ژرمن‌ها شده بود.شواهد را همه شب گذشته تماشا کردند.
بله، درست است که مسی-سوارز-نیمار بار دیگر تاثیر مستقیم در پیروزی بارسا داشتند. بعضی آنها را بهترین مثلث تاریخ می‌دانند ولی هنوز خیلی زود و غیرمنصفانه است که چنین چیزی را متصور شویم ولی آنها با تلاش، تکنیک بالا، عطش برای پیروزی، هماهنگی و دوستی نزدیکی که با هم دارند، موفق شدند بایرن را به خاطر اشتباهاتش ، سخت مجازات کنند. اگر دو گل نیمار را بررسی کنیم، همکاری او با شریک‌های جرمش در هر دو گل به خوبی مشهود است و خلاقیت این 3، بار دیگر پیروز میدان را رقم زد ولی این موضوع، اتفاقات اصلی که در آلیانز آره‌نا اتفاق افتاد را به حاشیه می‌برد.
پپ گواردیولا در پایان بازی گفت که تیم "بهتر" به فینال صعود کرد. ما که هستیم که به این جمله ایرادی بگیریم؟ ولی بایرن می‌توانست با نتیجه بهتری نسبت به 3-2 پیروز شود و حتی حضور بارسا در فینال را در هاله ای از ابهام فرو ببرد. پیش از سوت پایان نیمه ی اول، بایرن می‌توانست کار بارسا را به شدت سخت کند ولی درست همینجا بود که تراشتگن وارد شد.
او را به خوبی می‌شناسم و در فصل اول حضورش در نوکمپ، پس از چندین بازی، با هم صحبت کرده ایم. چیزی که درباره ی او می‌توانم به شما بگویم این است که عملکرد بسیار خوبش در مونیخ، او را فراتر از یک دروازه بان که انتخاب دوم باشگاه است تبدیل می‌کند. وقتی به بارسا آمد، شخصی "ناشناس" بود که آندونی زوبی زارتا، دروازه بان اسطوره ای بارسا و مدیر ورزشی وقت باشگاه، کاملا به او ایمان داشت.زوبی و انریکه، دوستان نزدیکی هستند و این دو به توافق رسیدند که کلودیو براوو (انتخاب انریکه) و تراشتگن (انتخاب زوبی)، به ترتیب دروازه بان‌های اول و دوم باشند. فکر می‌کنم حالا همه چیز وارونه شده باشد و البته، افراد کمی چنین تصوری داشتند. به نظر می‌آمد که براوو، دروازه بانی با تجربه و موفق در سطح ملی، انتخاب بهتری برای گلری بارسا است ولی شرایط به نحو دیگری رقم خورد.
لالیگا برای براوو و جام‌های حذفی برای تراشتگن. دروازه بان شیلیایی در لیگ حاضر شد و دروازه بان آلمانی، راه صعود به فینال در جامی را هموار کرد که زیاد برای بارسا اهمیت نداشت و همچنین آنها را به رقابتی رساند که برای بارسا، دور از دسترس بود. تراشتگن، شروع ضعیفی در بارسا داشت، عملکردی ضعیف در پاریس که اخم‌های مونالیزا را در هم کشید ولی از آن به بعد، با احتساب پنالتی که مقابل منچسترسیتی مهار کرد، او ثابت کرد که استعداد بسیار بالایی نسبت به سنش دارد.
این اولین فصل حضور او در چمپیونزلیگ است و او در نیمه نهایی، مقابل الگویش قرار گرفت. در آخرین تماسی که با او داشتم، تراشتگن به من گفت که دروازه بان شماره 1 بارسا، الگوی او بوده است. او نویر را بالاتر از خود می‌دانست ولی این در حالی بود که به او گفتم چرا خودش را دست کم می‌گیرد. با این حال، تفاوت‌ها ، سه شنبه شب در آلیانز آره‌نا مشهود بود.
چیزی که مشهود بود این است تراشتگن هنوز از نویر جلو نزده ولی وقتی تیم نویر از بارسا پیش افتاده بود، این تراشتگن بود که آبی‌اناری ها را راهی فینال کرد. هدی که از باستین شواین اشتایگر مهار کرد، توپی که در اولین موقعیت گلزنی از لواندوفسکی گرفت و خروج‌هایش روی سانترها، فوق‌العاده بود.
او 3 بار شکست خورد ولی تیمش را نجات داد. وقتی تمام تیم، در حال غرق شدن بودند، او بود که جلوی موج‌ها را گرفت و زندگی را به بارسا برگرداند. بارسا به شدت تحت فشار بود، مهم نیست که دیگران چه چیزی به شما می‌گویند ولی این بازی می‌توانست به راحتی با خروج بارسا از جام همراه شود.
وقتی گل اول بازی به ثمر رسید و هد محکم بن‌عطیه، به گل نشست، از آن گل‌هایی که بارسا در 2015 دریافت نکرده بود، همه چیز به هم ریخت. قدرت خط حمله ی بارسا پابرجا بود ولی پس از گل اول و شروع کابوس گواردیولا برای هواداران بارسا، این دروازه بان جوان بود که جلوی این فاجعه را گرفت.شاید دیگر بازیکنان، تیتر اول روزنامه‌ها به خودشان اختصاص بدهند ولی این پسر جوان، که توسط رسانه‌های کاتالان نیز مورد تعریف و تمجید قرار نگرفت، پسر جوانی که از اینکه دروازه بارسا را با براوو سهیم شده بود ناراحت بود، پسر جوانی که حضورش نتوانست اعتماد هیئت مدیره بارسا برای نگه داشتن زوبی را جلب کند و ... قهرمان بارسا برای حضور در برلین بود.
فوتبال یک ورزش تیمی است و بارسلونا، برای چهارمین بار در نه سال اخیر، با پیروزی 5-3 مقابل بایرن، موفق شد به فینال چمپیونزلیگ صعود کند ولی نباید این موفقیت را به پای یک بازیکن نوشت.
به گزارش "ورزش سه"، درآتش‌بازی‌های شب گذشته در بارسلونا به مناسبت رسیدن به فینال، هوادارانی که تا صبح در خیابان ها خوشحالی کردند، نام یک مثلث را می‌خواندند، مسی، سوارز و نیمار. ستاره‌هایی که گل زدند و ساختند و بیشترین توجه را به خود جلب کردند. مسلما این 3 ، تیتر اول روزنامه‌های سرتاسر جهان را به خود اختصاص داده اند و تمام اخبار، حول محور آنها منتشر شده است ولی نمی‌توان نقش مهم دروازه بان 23 ساله بارسلونا را نادیده گرفت، مارک آندره تراشتگن.
اگر به خاطر کیفیت بالای عملکرد او در دیدار شب گذشته نبود، این بایرن بود که به جای بارسا ی لوئیس انریکه، راهی پایتخت باستانی ژرمن‌ها شده بود.شواهد را همه شب گذشته تماشا کردند.
بله، درست است که مسی-سوارز-نیمار بار دیگر تاثیر مستقیم در پیروزی بارسا داشتند. بعضی آنها را بهترین مثلث تاریخ می‌دانند ولی هنوز خیلی زود و غیرمنصفانه است که چنین چیزی را متصور شویم ولی آنها با تلاش، تکنیک بالا، عطش برای پیروزی، هماهنگی و دوستی نزدیکی که با هم دارند، موفق شدند بایرن را به خاطر اشتباهاتش ، سخت مجازات کنند. اگر دو گل نیمار را بررسی کنیم، همکاری او با شریک‌های جرمش در هر دو گل به خوبی مشهود است و خلاقیت این 3، بار دیگر پیروز میدان را رقم زد ولی این موضوع، اتفاقات اصلی که در آلیانز آره‌نا اتفاق افتاد را به حاشیه می‌برد.
پپ گواردیولا در پایان بازی گفت که تیم "بهتر" به فینال صعود کرد. ما که هستیم که به این جمله ایرادی بگیریم؟ ولی بایرن می‌توانست با نتیجه بهتری نسبت به 3-2 پیروز شود و حتی حضور بارسا در فینال را در هاله ای از ابهام فرو ببرد. پیش از سوت پایان نیمه ی اول، بایرن می‌توانست کار بارسا را به شدت سخت کند ولی درست همینجا بود که تراشتگن وارد شد.
او را به خوبی می‌شناسم و در فصل اول حضورش در نوکمپ، پس از چندین بازی، با هم صحبت کرده ایم. چیزی که درباره ی او می‌توانم به شما بگویم این است که عملکرد بسیار خوبش در مونیخ، او را فراتر از یک دروازه بان که انتخاب دوم باشگاه است تبدیل می‌کند. وقتی به بارسا آمد، شخصی "ناشناس" بود که آندونی زوبی زارتا، دروازه بان اسطوره ای بارسا و مدیر ورزشی وقت باشگاه، کاملا به او ایمان داشت.
زوبی و انریکه، دوستان نزدیکی هستند و این دو به توافق رسیدند که کلودیو براوو (انتخاب انریکه) و تراشتگن (انتخاب زوبی)، به ترتیب دروازه بان‌های اول و دوم باشند. فکر می‌کنم حالا همه چیز وارونه شده باشد و البته، افراد کمی چنین تصوری داشتند. به نظر می‌آمد که براوو، دروازه بانی با تجربه و موفق در سطح ملی، انتخاب بهتری برای گلری بارسا است ولی شرایط به نحو دیگری رقم خورد.
لالیگا برای براوو و جام‌های حذفی برای تراشتگن. دروازه بان شیلیایی در لیگ حاضر شد و دروازه بان آلمانی، راه صعود به فینال در جامی را هموار کرد که زیاد برای بارسا اهمیت نداشت و همچنین آنها را به رقابتی رساند که برای بارسا، دور از دسترس بود. تراشتگن، شروع ضعیفی در بارسا داشت، عملکردی ضعیف در پاریس که اخم‌های مونالیزا را در هم کشید ولی از آن به بعد، با احتساب پنالتی که مقابل منچسترسیتی مهار کرد، او ثابت کرد که استعداد بسیار بالایی نسبت به سنش دارد.
این اولین فصل حضور او در چمپیونزلیگ است و او در نیمه نهایی، مقابل الگویش قرار گرفت. در آخرین تماسی که با او داشتم، تراشتگن به من گفت که دروازه بان شماره 1 بارسا، الگوی او بوده است. او نویر را بالاتر از خود می‌دانست ولی این در حالی بود که به او گفتم چرا خودش را دست کم می‌گیرد. با این حال، تفاوت‌ها ، سه شنبه شب در آلیانز آره‌نا مشهود بود.
چیزی که مشهود بود این است تراشتگن هنوز از نویر جلو نزده ولی وقتی تیم نویر از بارسا پیش افتاده بود، این تراشتگن بود که آبی‌اناری ها را راهی فینال کرد.
هدی که از باستین شواین اشتایگر مهار کرد، توپی که در اولین موقعیت گلزنی از لواندوفسکی گرفت و خروج‌هایش روی سانترها، فوق‌العاده بود.
او 3 بار شکست خورد ولی تیمش را نجات داد. وقتی تمام تیم، در حال غرق شدن بودند، او بود که جلوی موج‌ها را گرفت و زندگی را به بارسا برگرداند. بارسا به شدت تحت فشار بود، مهم نیست که دیگران چه چیزی به شما می‌گویند ولی این بازی می‌توانست به راحتی با خروج بارسا از جام همراه شود.
وقتی گل اول بازی به ثمر رسید و هد محکم بن‌عطیه، به گل نشست، از آن گل‌هایی که بارسا در 2015 دریافت نکرده بود، همه چیز به هم ریخت. قدرت خط حمله ی بارسا پابرجا بود ولی پس از گل اول و شروع کابوس گواردیولا برای هواداران بارسا، این دروازه بان جوان بود که جلوی این فاجعه را گرفت.
شاید دیگر بازیکنان، تیتر اول روزنامه‌ها به خودشان اختصاص بدهند ولی این پسر جوان، که توسط رسانه‌های کاتالان نیز مورد تعریف و تمجید قرار نگرفت، پسر جوانی که از اینکه دروازه بارسا را با براوو سهیم شده بود ناراحت بود، پسر جوانی که حضورش نتوانست اعتماد هیئت مدیره بارسا برای نگه داشتن زوبی را جلب کند و ... قهرمان بارسا برای حضور در برلین بود.
منبع: ESPN
مترجم: روزبه مهری
