یادداشت ویژه/ عدالت و هیجان را به دربی تزریق کنید

یادداشت ویژه/ عدالت و هیجان را به دربی تزریق کنید

وب سایت رسمی برنامه نود- وقت آن رسیده که میزبانی را به استقلال و پرسپولیس برگردانند. تصاویر پیش بازی دربی تهران مثل آب سردی بود بر پیکره هواداران استقلال. سکوهای خالی ضلع جنوبی ورزشگاه  آزادی تهران برای آنها آزاردهنده بود.

اولین گمانه زنی ها ذهن خیلی از هواداران استقلال را به سمت نتایج ضعیف آبی ها با علی منصور محبوبشان برد. خالی بودن سکوها به دلهره هواداران این تیم از کسب نتیجه ای دلسرد کننده دیگر در بازی بزرگ فصل ربط داده شد و حتی به جدال لفظی در شبکه های اجتماعی بین هواداران آبی و استقلالی های دیگر نقاط ایران کشید.

هوادارانِ شهرستانی استقلال اعتقاد داشتند که هواداران تهرانی تیم را تنها گذاشته اند. حتی برخی هواداران معتقد بودند در صورت ناکامی احتمالی تیم در دربی هواداران به دلیل عدم حمایت کامل از تیم در چنین مسابقه مهمی حق اعتراض و انتقاد از شرایط تیم را ندارند.

اما اصل ماجرا چه بود؟ می گفتند که بلیت دربی پایتخت مثل سایر بازی های لیگ برتر فوتبال ایران به فروش رفته است. مراجعه کننده به سایت فروشنده بلیت های مسابقات لیگ برتر با انتخاب بازی موردنظر و با کلیک روی لوگوی باشگاه محبوب خود(به طور مثال در دربی یک هوادار پرسپولیس روی لوگوی باشگاه پرسپولیس کلیک می کند تا بلیت های جایگاه های پرسپولیس را خریداری کند و بالعکس هوادار استقلال بلیت جایگاه های استقلال را) اقدام به خریداری بلیت کرده اند.

اما چه شد که جایگاه استقلالی ها خالی ماند؟ در این باره هم گمانه زنی هایی مطرح می شد. اول اینکه سازمان لیگ کل بلیتهای بازی حساس پایتخت را نفروخته است. این گمانه زنی کاملا درست است. سازمان لیگ در بازی های حساس اجازه فروش ده درصد از ظرفیت ورزشگاه را ندارد. طبق مصاحبه بهروان در شب قبل از دربی با شبکه خبر، او آشکارا اعلام می کند که ده درصد از ظرفیت ورزشگاه در اختیار نیروهای امنیتی، نهادهای دولتی و جایگاه سی آی پی و وی آی پی خواهد بود و سازمان لیگ اجازه فروش این ده درصد را نخواهد داشت. اما این موضوع ربطی به جایگاه استقلالی ها ندارد.

گمانه زنی دیگر دخالت برخی نزدیکان باشگاه پرسپولیس در خرید بلیت های جایگاه استقلالی ها بود. موضوعی که بنظر غیرواقعی است و عوامل دیگری را باید مورد بررسی قرارداد.

در اینکه هواداران استقلال مثل بازی های قبل این دو تیم خواهان حضور در ورزشگاه و حمایت از تیم از روی سکوهای آزادی نبودند شکی نیست. این موضوع را در دیدار قبلی استقلال در مقابل ماشین سازی تبریز هم به وضوح دیده شد اما دلیلی که منجر به عدم استقبال هواداران استقلال در روزهای ابتدایی فروش الکترونیکی بلیت های دربی و در مقابل استقبال فوق العاده هواداران پرسپولیس شد کاملا مشخص است. پرسپولیس امسال خوب نتیجه گرفته و البته 5 سالی هست که استقلال نتوانسته پرسپولیس  را شکست دهد.

اما دلیل برحق بودن اعتراض هواداران استقلال چیست؟ اینکه هواداران پرسپولیس در طبقه دوم اجازه خرید بلیتهای جایگاه هواداران استقلال را داشتند و با اینکار اجازه خرید بلیت را از هواداران استقلال گرفته شد. البته این اشتباه از بخش بلیت فروشی است که چنین امکانی را فراهم کرده و شاید اگر شرایط برعکس بود استقلالی ها چنین کاری انجام می دادند.

یک ماجرای مهم دیگر هم وجود دارد. به دلیل تصمیم های نادرست و غیرحرفه ای متولیان فوتبال، جایگاه میزبان و میهمان در دیدارهای رفت و برگشت استقلال و پرسپولیس به هیچ عنوان رعایت نمی شود.

این اتفاق دلیل بر این نمی شود که هواداران استقلال و یا حتی پرسپولیس را از دیدن دربی در ورزشگاه آزادی محروم کنیم و یا حتی هواداران پرسپولیسی که زودتر بلیت های ضلع شمالی ورزشگاه را در طبقه دو خریداری کردند در معذوریت کمبود جا و یا حتی نبودن جا برای نشستن قرار دهیم.

کسی نمی داند. شاید خیلی از هواداران استقلال وقتی جایگاه های خالی ورزشگاه را دو یا سه ساعت قبل از دربی در ارتباط های مستقیم شبکه خبر و شبکه سه با ورزشگاه آزادی دیدند، اگر بلیت فروشی در سایت باز بود، اقدام به خرید بلیت می کردند و به ورزشگاه می آمدند.

و اما راه حل چیست؟ هیچ راهی به جز بازگرداندن حق میزبانی برای این دو باشگاه بزرگ فوتبال ایران وجود ندارد. همین هفته  در لالیگا، بازی بارسلونا - لگانس را ببینید. ورزشگاه یازده هزارنفری و خانگی لگانس که میزبان این دیدار بود جایگاهی ده درصدی برای هواداران بارسلونا درنظر گرفته بود. یعنی چیزی در حدود 1100 نفر، اما در صورت عدم استقبال هواداران لگانس، آیا جایگاه ها را به هواداران بارسلونا اختصاص می دهند؟

فرض را بر این بگذارید که بازی رئال مادرید و بارسلونا در ورزشگاه برنابئوی مادرید برگزار می شود. چند هوادار بارسلونا در ورزشگاه حضور دارند؟ این حق میزبانی متعلق به باشگاه مادریدی است و در صورت عدم استقبال از این امتیاز برخوردار است که در مقابل صندلی های خالی بازی کند، نه اینکه با هواداران بارسلونا ورزشگاه را پر کند. اتفاقی که باعث ضرر مالی رئالی مادرید یا تیم میزبان هم خواهد شد. ولی عدالت، میزبانی را در بر خواهد داشت.

اینکه در تهران و در بازی استقلال - تراکتورسازی و یا پرسپولیس - تراکتورسازی 30 یا 40 درصد ورزشگاه را به هواداران خونگرم تبریزی اختصاص می دهند هم کار غیرحرفه ای را انجام داده اند. این کار جز پایمال کردن حق میزبانی تیم های تهرانی نیست. حتی اگر این اتفاق در شهرستان هم بیفتد هم درست نیست و تیم های شهرستانی باید از حق میزبانی برخوردار باشند.

حتی اگر در تبریز هواداران زیادی برای تیم های تهرانی وجود ندارد و در تهران هواداران تبریزی زیادی وجود دارند دلیلی برای این کار ِ عجیب و غریب نیست.

اگر در همین دیدار استقلال - پرسپولیس اتفاقات ناخوشایندی رخ می داد چه کسی می توانست اتفاقات را به هواداران یکی از دو تیم نسبت دهد؟ اگر در بازی تیم های پرسپولیس - تراکتورسازی در تهران , بازی به خاطر درگیری روی سکوها تعطیل شود کدام یک از هواداران تبریزی می پذیرند که اتفاق ها مربوط به هواداران تراکتورسازی بوده است؟ قطعا توپ در زمین میزبان خواهد بود. کدام یک از احکام کمیته انضباطی می تواند حکمی بدون حرف و حدیث باشد؟

به نظر می رسد زمان آن رسیده که سازمان لیگ دستگاه های اجرایی مثل شورای تامین استان، نیروهای زحمتکش یگان های انتظامی، فدراسیون فوتبال و همینطور هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در تصمیمی منطقی و حرفه ای، حق میزبانی را به باشگاه های استقلال و پرسپولیس بدهند و هیجان توام با عدالت را از این طریق به دربی تهران تزریق شود.

به این ترتیب که به طور مثال در دور رفت پرسپولیس در ورزشگاه آزادی با داشتن 90 درصد از استقلال میزبانی کند و تمام اتفاق های حاشیه ای بازی را به گردن بگیرد و در بازی برگشت این امتیاز و مسئولیت به گردن استقلال باشد. مطمئنا از نظر مالی و استقبال تماشاگران هم مشکلی وجود نخواهد داشت و وقتی هوادار پرسپولیس جدال ستاره هایش مقابل دیدگان 70 هزار استقلالی را در دور رفت مقابل تیم رقیبش ببیند، در بازی برگشت تیمش را تنها نخواهد گذاشت و همان شرایطِ سخت را برای تیم رقیب رقم خواهد زد. این یعنی عدالت و برگشتن هیجان به دربی و اعطای درست حق میزبانی. مطمئن باشید هواداران دو تیم بزرگ پایتخت هم هیچ مشکلی با این روند نخواهند داشت.

رضا یونسیان