وبسایت رسمی برنامه نود - تنها مدال آور پایتخت در المپیک ریو، گلایه‌های زیادی از مسئولان دارد. حسن رحیمی می‌گوید نه تنها از او تقدیر نکرده‌اند، بلکه عکسی که دوستانش از او زده بودند را هم کنده‌اند!
دل حسن رحیمی خیلی پر است. پر از بی‌توجهی‌ها، پر از بی‌محلی‌ها و پر از توقعات زیادی که خیلی‌ها دارند. هنوز که هنوز است قرمزی چشمش که زخم المپیک است خوب نشده. هنوز صدایش گرفته و هنوز شب‌ها کابوس این را می بیند که چرا نتوانست مدال طلای ریو را بر گردن بیاویزد. گفت‌وگوی مفصل او با خبرآنلاین را بخوانید.
خودت هم انتظار داشتی که در المپیک مدال طلا بگیری اما نشد.
المپیک با همه تلخی ها و با همه شیرینی هایش تمام شد اما می توانست بهتر از این باشد. من خیلی زحمت کشیده بودم. تمام سعی و تلاشم را کردم. 4 سال حسرت خوردم، عذاب‌های زیادی را تحمل کردم. اصلا دوست نداشتم بدون مدال از کشتی خداحافظی کنم. به همین دلیل استرس داشتم. از یک طرف هم مردم بودند. آن‌ها از رحیمی انتظار داشتند و همه می‌گفتند طلا می‌گیرد. یعنی دوست داشتند که من طلا بگیرم و این نظر لطف‌شان است.
یعنی قرار است حسن رحیمی از کشتی خداحافظی کند؟
اگر طلا گرفته بودم می‌رفتم. اما حالا برنز دارم و می‌خواهم مدال طلا را بگیرم. نمی‌دانم تا 4 سال دیگر چه اتفاقی می‌افتد و اصلا زنده هستم یا نه؟
قبول داری که کشتی گیران ما مقابل ژاپنی ها ضعف دارند؟
داستان مربوط به حالا نیست. این ماجرا ریشه‌ای 60 ساله دارد. آن‌ها باهوش و سرعتی کشتی می‌گیرند. کشتی‌شان اصطلاحا به ما نمی‌خورد. مثل خیلی از کشورهای دیگر که کشتی‌شان به ما نمی‌خورد! این ژاپنی را در بازی‌های آسیایی یا در همین مسابقات جهانی فرانسه شکست می‌دهم. از همین حالا قولش را می‌دهم.
همین کشتی گیر ژاپنی انگشت در چشمت کرده بود؟
کشتی‌گیر روس. او پماد هم به خودش مالیده بود و چشمم را زخم کرد. باور می‌کنید با یک چشم مقابل حریف ژاپنی کشتی گرفتم؟ خیلی رویم فشار بود. تا آمدم به خودم بیایم دیدم 4 امتیاز عقب هستم. کشتی از دستم در آمده بود. حریف ژاپنی واقعا من را برد؛ بدون هیچ حرف و حدیثی.
شنیده‌ایم گلایه‌های زیادی دارید. انگار هیچ کدام از مسئولان استقبال نیامده‌اند.
استقبال؟ حتی یک زنگ خشک و خالی هم نزده‌اند. حتی یک بار نگفته‌اند خوش آمدی مدال برنز مبارکت باشد. من از بچه محل‌هایم تشکر می‌کنم. آن‌ها در حد و اندازه خودشان بنرهایی برای من در محل‌مان زدند که شهرداری آن بنرها را برداشت و عکس یکی از نمایندگان شورای شهر را جایش گذاشت. یک سالن تمرین درست و حسابی ندارم که مثلا بگویند رحیمی آنجا تمرین می‌کند. مگر از مدال المپیک بالاتر داریم؟ اصلا آقایان دوست نداشتند من بروم و مدال بگیرم. راضی نبودند. می‌گفتند خدا کند مدال نگیرد چون ما نمی‌توانیم از او تقدیر کنیم.
39046
