پرچم تراکتورسازی در آسیا سرخ نیست/ هر سال ضعیفتر از پارسال!
تیم فوتبال تراکتورسازی در چند فصل اخیر به خاطر تغییرات فراوانی که روی صندلی مدیریت و مربیگیری تیمش داشته همیشه در مقاطع حساس دچار مشکل شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، تراکتورسازی با قبول شکست خانگی مقابل نسفقارشی در حالی که یک بازی تا پایان مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا باقی مانده است از دور این رقابتها کنار رفت تا بار دیگر کام هواداران این تیم پُر هوادار تلخ شود.
تراکتورسازی در سه سال گذشته به عنوان یکی از نمایندههای فوتبال ایران در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا حاضر شده و در هر سه دوره هم هدایت این تیم بر عهده تونی اولیویرا سرمربی محبوب هواداران تراکتورسازی بوده است.
تراکتورسازی در چند سال اخیر به عنوان یکی از تیمهای قدرتمند فوتبال ایران همواره حرفهای زیادی برای گفتن داشته اما مشکلات مختلف و عدم ثبات در مدیریت و در کادرفنی این تیم را در حساسترین مقاطع دچار مشکل کرده است.
سال گذشته بعد از کنارهگیری حمید زینیزاده از مدیریت باشگاه و استعفای مجید جلالی از سرمربیگری تراکتورسازی با تصمیم مسئولان هیأت مدیره وقت جمشید نظمی به عنوان مدیرعامل جدید باشگاه انتخاب شد و او هم با بازگرداندن تونی اولیویرا سعی کرد رضایت هواداران را جلب کند.
ضعیف تراکتورسازی با اولیویرا در لیگ برتر سال گذشته و حذف این تیم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا مدیران باشگاه را در تمدید قرارداد این مربی مردد کرد.
بعد از عدم توافق با اولیویرا و مذاکرات مختلفی که با مربیان خارجی و داخلی انجام شد در نهایت مسئولان این تیم رسول خطیبی را به عنوان یک گزینه بومی استخدام کردند.
مدیریت باشگاه و کادرفنی با یک برنامه 3 ساله رنسانسی در باشگاه به وجود آوردند و قرارداد بسیاری از بازیکنان قدیمی خود مثل علی کریمی، مهدی کریمیان، محمد نصرتی، مرتضی اسدی، میثم بائو و ... را تمدید نکردند و با بازیکنان جدیدی مثل شاهین ثاقبی، فرید کریمی، سعید آقایی، پوررحمتالله، سامان نریمانجهان و ... را جذب کردند.
تراکتورسازی فصل را بسیار خوب شروع کرد و خیلی زود با نتایجی که گرفت به صدر جدول رسید. عملکرد این تیم به قدری خوب بود که نظمی مدیرعامل باشگاه اعلام میکرد انتظار چنین نمایشی را از تیم نداشتند.
درحالیکه تراکتورسازی روند رو به رشدی داشت تغییر اعضای هیأت مدیره این باشگاه فصل تازهای را در این تیم آغاز کرد. سیاستهای هیأت مدیره جدید با مدیرعامل همخوانی نداشت و نظمی بعد از اینکه تراکتورسازی قهرمان نیم فصل شد از سمتش استعفا داد و سعید عباسی جانشین او شد.
عباسی که در فصل نقل و انتقالات به تراکتورسازی آمد با جذب نفراتی مثل آندرانیک تیموریان و عیسی اندوی سعی در تقویت تیم داشت. این درحالی بود که قبل از این هم مهرداد بایرامی و سینا عشوری، علی حمودی و شجاع خلیلزاده به عنوان سهمیه سرباز جذب تراکتورسازی شدند. در این بین تراکتورسازی محمد ابراهیمی و داود نوشیصوفیانی را به گسترش فولادتبریز و احمد آلنعمه را به فولاد خوزستان دادند.
نقل و انتقالات تراکتورسازی در نیم فصل مناسب نبود و به غیر از تیموریان که کمک بسیار زیادی به این تیم کرد سایر نفرات مشتری دائم نیمکت شدند.
درحالیکه همگان میدانستند تراکتورسازی درون دروازه مشکلاتی دارد خرید اندوی بدون کارشناسی انجام شد تا این دروازهبان نا آماده تنها 2-3 بازی برای تیم تبریزی انجام و سپس به نیمکت تبعید شود.
فروش آلنعمه هم از مسائل بدون پاسخ تراکتورسازی است. درحالیکه این روزها قلب خط دفاع تراکتورسازی بسیار آسیب پذیر است معلوم نیست با چه دلیلی مسئولان این باشگاه اجازه دادند این بازیکن به تیم رقیب ترانسفر شود.
در همین رستا نتایج نه چندان خوب تراکتورسازی با خطیبی ادامه پیدا کرد تا اینکه برخی اظهار نظرات خبر از وجود شکاف بین مدیریت و کادرفنی تراکتورسازی داد.
عباسی با نظر مثبت هیأت مدیره تصمیم به برکناری خطیبی گرفت و برای رضایت سکوها و آوردن مربی که به شرایط تراکتورسازی آشنا باشد به سراغ همان گزینه قابل پیشبینی رفت. اولیویرا بار دیگر به عنوان سرمربی به تراکتورسازی بازگشت.
حضور این مربی پرتغالی تحول تازهای در تراکتورسازی به وجود آورد و این تیم توانست به صدر جدول لیگ برتر بازگردد. تراکتورسازی در هفتههای اخیر از لحاظ کسب نتیجه عملکرد مناسبی داشته اما در لیگ قهرمانان آسیا این تیم نتوانست در حد و اندازههای خود ظاهر شود.
تراکتورسازی در دیدار مقابل الاهلی عربستان و نسفقارشی در حالیکه از حریف خود پیش بود نتوانست نتیجه را حفظ کند و در نهایت بازی را وگذار کرد. البته این مشکل در دیدارهای لیگ برتر هم وجود دارد. همچنین در بازی روز گذشته با تصمیم عجیب کادرفنی تراکتورسازی با بازیکنان ذخیره خود در میدان حاضر شد و وقتی کار از کار گذشت کادرفنی تصمیم گرفت بازیکنان اصلی را وارد زمین کند. تراکتورسازی با حذف در مرحله گروهی برای سومین بار متوالی نتوانست در گروه خود به موفقیت برسد و بار دیگر عملکرد ضعیفی در این مسابقات داشت تا به نوعی هر سال ضعیفتر از سال قبل کار کند.
تمامی این مسائل نشان میدهد تراکتورسازی به خاطر تغییرات فراوانی که دارد هدف و برنامه مشخصی را دنبال نمیکند. این تیم در سالهای اخیر یک دور تسلسل ثابت دارد. تراکتورسازی با یک مدیر و مربی لیگ را شروع و با مدیر و مربی دیگری لیگ را به اتمام میرساند. تمام این بیبرنامگیها منجر به این شده که در شرایطی که تراکتورسازی همچنان شانس بالایی برای صعود به مرحله بعد دارد تنها 15 هزار هوادار در ورزشگاه حاضر شوند.
با وجود تمامی این مشکلات تراکتورسازی با 50 امتیاز در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد. این تیم برای اینکه به مقام قهرمانی برسد 4 دیدار مقابل پیکان، گسترش فولاد، استقلال و نفت تهران در پیش دارد. شاید تراکتورسازی در حساسترین مقطع کاری خود در سالهای اخیر قرار گرفته است. این تیم اگر میخواهد به آرزوی 40 ساله خود برای رسیدن به قهرمانی لیگ برتر جامه عمل بپوشاند باید در این 4 مسابقه عزم خود را جزم کند تا بتواند با کسب نتایج لازم به مقام قهرمانی برسد و سپس برنامهای جامع برای موفقیت در دیدارهای سال بعد در نظر بگیرد.