تحلیل فنی بازی فینال المپیک ریو 2016

تحلیل فنی بازی فینال المپیک ریو 2016

وب سایت رسمی برنامه نود- هر دو تیم برزیل و آلمان  بازی را هجومی شروع کردند ، البته با دو شیوه متفاوت. هر دو تیم با پرس کردن یکدیگر از جلوی منطقه جریمه حریف، سعی بر آن داشتند که از بازیسازی تیم مقابل جلوگیری کنند.

شیوه حمله برزیل بدین صورت بود که در نیمه خودی با پاسهای تکضرب و عرضی، خود را به زمین حریف می رساند و بعد با حرکات (تکنیک) انفرادی، با حمل توپ سرعتی و پاسهای کوتاه ترکیبی و همچنین بردن توپ به جناحی تیم آلمان، برای استفاده از  فضاهای یک در مقابل یک.

در مواجه با این شیوه برزیل، تیم آلمان با دوندگی و جابجایی تیمی و گاها با خطا کردن، توانست در اکثر موارد موفق باشد ولی انجام خطاها به ضرر آنها شد و گل را روی ضربات ایستگاهی دریافت کردند.

در ادامه تیم آلمان، حجم خطوط خود را کمتر کرد تا بتوانند یکدیگر را بهتر پوشش دهند و مسافت کمتری را در جابجایی تیمی داشته باشند و راههای نفوذ انفرادی پا به توپ برزیلیها را ببندند. برای همین دفاع تیمی خود را از نیمه زمین شروع کردند.

نوع حملات آلمان بیشتر منطقه ای بود و با توجه به اینکه از جلو بوسیله برزیل پرس می شدند، بیشتر با باز کردن بازی در زمین خود و استفاده از دروازه بان به عنوان لیبرو، باعث می شدند که تیم برزیل کم کم دفاع تیمی را عقب بکشد و بعد از آن توپ را به داخل زمین برزیل می بردند و عمده هدف تیم آلمان نفود از جناحی حریف بود چون دفاع برزیل جمع بازی می کرد.  بیشتر حملات از سمت چپ بوسیله گانبری (شماره 17) انجام می شد و با تداوم بر این شیوه و فشار و بازی ترکیبی با نفوذ  از جناح چپ برزیل به گل تساوی رسیدند.

بعد از گل تساوی فشار برزیل بیشتر شد و با تغییر روش در دفاع تیمی،  بدین صورت که با عقب کشیدن به آلمانی ها اجازه می داند راحت تر به زمین آنها وارد شوند که در این صورت با توجه به اینکه تیم آلمان یکپارچه بود، فاصله خط دفاع آنها با دروازه زیاد می شود و این به برزیل اجازه می داد در صورت گرفتن توپ با یک پاس بلند برای مهاجمان سرعتی و تکنیکی خود و همچنین حرکات پا به توپ نیمار و لوان روی دروازه آلمان خطر ساز شوند،  و دیدیم که چندین موقعیت خطرناک بدست آمد که واکنشهایی عالی دروازبان آلمان و همچنین دوندگی خط دفاعی باعث شد گل بیشتری دریافت نکنند .

در اوخر و همچنین وقتها اضافه بر همین منوال بازی ادامه داشت. عمده برتری برزیل بخاطر تکنیک بالای فردی بازیکن آنها بود  که با حرکات انفرادی فشار زیادی در پشت منطقه جریمه آلمان ایجاد می کردند و در مقابل آلمان سعی داشت با حفظ توپ در زمین خودی از شروع مجدد حملات برزیل بکاهند و بیشتر به ضد حمله و حملات با نفرات کمتر و رسیدن به دقیقه 120 و زدن  ضربات پنالتی تمرکز داشتند.

 البته آلمانی ها در دفع حملات برزیل هیچگاه به دور کردن توپ با ضربات بی هدف روی نیاوردند و بیشتر مالکیت توپ با پاسهای تاخیری و گاها بازی با دروازبان به دنبال کند کردن روند تهاجمی ( حرکات پا به توپ ) حریف و همچنین عقب راندن و دور نگاه داشتن تیم برزیل از دروازه خودی بود. می توان گفت توان آلمانی ها در اواخر بازی برای تدارک حملات قوی و متداوم کم شده بود.

نکات مثبت در تیم آلمان استفاده نکردن از بازیکنان زیر 23 سال تیم ملی( یورو 2016) خود در تیم المپیک بود که نشان از برنامه ریزی در فوتبال آنها برای داشتن تیم ملی با نفرات آماده و با تحربه بین المللی برای سالیان بعدی است و اکثر بازیکنان این تیم زیر 23 سال را برای جام جهانی 2022 آماده خواهد کرد و به عنوان مثال وايگل، سانی، داکسلر، کیمیش، از تیم ملی آلمان را می توانست برای قویتر کردن تیم همراه داشته باشد.

در تیم برزیل این نوید را می توان داد که در آینده سلسائو باز هم با بازیکنان تکنیکی خود در برابر حریفان قدرت نمایی کرده و مدعی قهرمانی در جام جهانی روسیه باشند. در ضربات پنالتی،  ضربات برزیلیها بیشتر تکنیکی بود و در مقابل آلمانها  قدرتی پنالتی می زدند و همین شوتهای قوی باعث شد با اینکه دروازبان برزیل بالای 80 درصد جهت ها را تشخیص داده و شیرجه برود،  ولی تنها یکی را مهار کرد،  که طلای المپیک را در بر داشت.

تحلیل از محمد رضا پرکاس