به گزارش "ورزش سه"، شکل بازی لروی سانه، تسلط او به توپ و دریبل‌های این ستاره جوان، یادآور حرکات شماره 10 بارسلونا و البته شماره 10 بایرن مونیخ است. لیونل مسی و آرین روبن، هر دو مانند سانه عمدتا از پای چپ خود استفاده می‌کنند. بر خلاف این میزان تسلط با پای چپ، این بازیکنان هرگز نمی‌توانند از پای مخالف خود به این خوبی استفاده کنند.
گواردیولا همیشه در تیم‌هایش از بازیکنانی که دارای قدرت کنترل بالا، تسلط بر توپ و اجرای حرکات تاثیرگذار هستند استفاده می‌کند و شالوده سیستم را بر پایه چنین بازیکنانی بنا می‌کند.
اساس تیم‌های سرمربی جوان اسپانیایی بر پایه پاسکاری‌های متععد است اما همیشه بازیکنانی با توانایی فردی بالا نیز وی را در اجرای این روش کمک می‌کنند. بازیکنانی با قدرت دریبلینگ بالا، در فلسفه فوتبالی گواردیولا نقش عمده ای دارند.
عادلانه نیست اگر او را این نکته متهم کنیم که همیشه فقط با بهترین بازیکنان توانایی خلق نتایج خوب را داراست. گواردیولا نه تنها موفق به کسب نتایج فوق العاده‌ای با بارسا و بایرن شد، بلکه نقش غیرقابل انکاری در پیشرفت کیفیت روبن و مسی نیز ایفا کرد. نوع فوتبال تیم‌های پپ، به افزایش کیفیت این دسته از بازیکنان کمک بسزایی می‌کند.
از زمانیکه گواردیولا به عهوان سرمربی ستیزن‌ها مشغول به کار شد، تصمیم گرفت تا تغیییراتی اساسی در ترکیب این تیم بوجود آورد. با توجه به فیزیک مناسب گوندوگان، نقش محوری خط میانی بر دوش او خواهد بود و نولیتو، در فاز هجومی منچسترسیتی به خاق موقعیت‌های بیشتر کمک خواهد کرد.
اگر منچسترسیتی را دارای خطرناک ترین خط حمله لیگ برتر خطاب کنیم، سخنی به گزاف نگفته ایم. البته که قدرت این خط آتش، با سانه افزایش پیدا خواهد کرد. این موضوع نه تنها به نفع شرایط من‌سیتی است، بلکه دست گواردیولا را برای انتخاب از بین سرخیو آگوئرو، کوین دی‌بروین، رحیم استرلینگ، نولیتو و سانه باز خواهد گذاشت وایجاد این رقابت برای حضور در ترکیب اصلی، به پیشرفت روند بازیکنان نیز کمک خواهد کرد.
همچ سرمربی‌ای در دنیا به اندازه گواردیولا نمی‌تواند این ستارگان را با هم هماهنگ کند. کمتر کسی در دنیا به اندازه سرمربی 45 ساله حال حاضر من‌سیتی قادر به اصلاح کمبودهای تیمش است. شکی نیست که هرکدام از بازیکنان در نوع خود یک ستاره بزرگ محسوب می‌شوند، اما باید قبول کرد کیفیت آنها زیر نظر پپ، ارتقا خواهد یافت.
سانه، در مقاطعی از فصل گذشته، دوران خوبی را با شالکه سپری نکرد. زمانیکه او نه موفق به گل زدن و نه ساخت موقعیت گلزنی برای هم‌تیمی‌هایش می‌شد. به همین دلیل، برایتن رایتر، سرمربی آبی‌های اشرافی، مدتی او را دور از ترکیب نگه داشت. آخرین حضور سانه، جدال در مقابل ماینس در ماه فوریه بود که منتج به شکست شالکه شد و سانه بعد از آن 4 بازی متوالی نیمکت نشین شد. نمایش بد وینگر جوان آلمانی، یکی از عوامل اصلی شکست شالکه بود. از دست سه امتیازی که در نهایت منتج به عدم صعود آنها به لیگ قهرمانان شد. البته روند سانه در کل فصل، مثبت بود.
گرچه فصل گذشته، سال درخشانی برای شالکه محسوب نشد، اما سانه در کل توانست درخشش قابل قبولی داشته باشد و با آماردریبل‌ها، پاس گل و گلزنی‌های قابل قبول، نظر بسیاری از مربیان بزرگ را به خود جلب کند. از نوع بازی لروی سانه مشخص بود که زیر نظر یک مربی بزرگ، محدودیتی برای توانایی‌های او وجود ندارد.
در طول فصل، سانه این موضوع را به اثبات خواهند رساند که ارزش رقمی در حدود 37 میلیون یورو را دارد. چیزی که خواهیم دید این است که بازیکنانی مثل سانه به مربیانی مثل گواردیولا نیاز دارند و مربیانی مانند پپ به ستارگانی مثل سانه.
