وب سایت رسمی برنامه نود- ترمینال پرواز‌های ورودی فرودگاه بین‌المللی امام‌خمینی(ره) صبح دیروز یکی از شلوغ‌ترین روزهای خود را پشت‌سر گذاشت. اعلام تاریخ بازگشت ملی‌پوشان والیبال ایران از توکیو کافی بود تا مردم علاقه‌مند خود را به فرودگاه رسانده و به استقبال افتخارآفرینان بروند. اکثر مقامات بلندپایه ورزش ایران از وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک گرفته تا بسیاری از مسئولان فدراسیون والیبال و پیشکسوتان این رشته هم در فرودگاه حاضر بودند و از ملی‌پوشان راه یافته به ریو 2016 استقبال و تجلیل کردند. بعد از ورود به تهران فرصتی دست داد تا با مجتبی میرزاجانپور، یکی از تاثیرگذارترین ملی‌پوشان والیبال ایران در راه اولین صعود به المپیک گفت‌وگو کنیم؛ بازیکنی که به خاطر مصدومیت امیر غفور در مسابقات گزینشی حتی مجبور به تغییر پست هم شد و با نظر لوزانو در پستی غیرتخصصی به کار گرفته شد. ستاره شماره 12 تیم ملی والیبال ایران در گفت‌وگو با «سایت نود» خوش‌بین به ادامه این درخشش در مسابقات لیگ جهانی و المپیک بود.
تبریک می‌گوییم. سرانجام طلسم راهیابی والیبال ایران به المپیک شکسته شد.
واقعا چهار سال تمام سختی کشیدیم و صعود به المپیک ریو حق‌مان بود. ما می‌توانستیم برای اولین‌بار در لندن 2012 طعم صعود به المپیک را بچشیم اما بدشانسی مانع از آن شد. بسیار خوشحالم به قولی که داده بودیم عمل کردیم و برای اولین‌بار به المپیک صعود کردیم. با این صعود خستگی از تن‌مان در رفت.
خودتان فکر می‌کردید با کسب مقام دوم مسابقات گزینشی راهی ریو شوید؟
تمام بچه‌ها از روز اولی که تمرینات تیم با حضور کادر فنی جدید شروع شد، فقط و فقط به کسب بهترین نتیجه برای صعود فکر می‌کردند. کل تیم همدل شده بود که اگر قرار است اولین صعود به المپیک رقم بخورد بهتر است که این اتفاق با حضور در جایگاهی خوب بیفتد و همین‌طور هم شد. خدا را شکر که تیمی همدل در راه صعود به المپیک در اختیار داشتیم و همین موضوع خیلی به صعود کمک کرد.
نکته جالب در این مسابقات بازی کردن تو در پستی غیرتخصصی بود که لوزانو با مصدومیت غفور مجبور به استفاده تو در قطر پاسور شد.
من در تمرینات تیم‌ملی بسیاری از اوقات در پست پشت خط‌زن یا همان قطر پاسور بازی کرده‌ام. بسیاری از مواقع بازیکنان‌مان در این پست دچار مصدومیت شده بودند و تجربه بازی در این پست را تا حدودی داشتم. خدا را شکر فکر می‌کنم تا حدود زیادی توانستم آن توقعاتی که آقای لوزانو از من داشت را برآورده کنم.
این نشان می‌دهد که همه بازیکنان تقریبا در یک سطح قرار دارند.
ما به معنای واقعی یک تیم هستیم. هر بازیکنی که به‌عنوان یار ذخیره هم به کار گرفته شد بهترین عملکرد را از خود به‌جا گذاشت. واقعا در هیچ‌کدام از تیم‌های دیگر این اندازه یکدستی بین اصلی‌ها و ذخیره‌ها وجود ندارد.
قبل از بازی‌های گزینشی در ژاپن یک بازی دوستانه با چین برگزار کردیم و موفق به پیروزی سه بر دو برابر این تیم شدیم. فکرش را می‌کردید که این تیم جدی‌ترین رقیب آسیایی ما در راه صعود به المپیک شود؟
چین واقعا تیم خوب و محکمی بود و بازیکنان باتکنیکی داشت. یک اتفاق ویژه در روزی که چین را شکست دادیم و صعودمان به المپیک قطعی شد در تیم ما افتاد و آن هم سرویس‌های خوب بچه‌ها بود و حمله این تیم از کار افتاد؛ ضمن اینکه واقعا روز کم‌اشتباهی را برابر این تیم پشت‌سر گذاشتیم. من در جواب شما بگویم تا قبل از آن بازی تدارکاتی، کمتر کسی روی چین حساب باز می‌کرد اما بعد از آن فهمیدیم عبور از چین به این سادگی‌ها نیست.
حریفان ما در المپیک هم مشخص شدند. روی کاغذ به نظر می‌رسد گروه ما نسبت به گروه دیگر آسان‌تر است.
خودتان می‌گویید که حریفان ما در المپیک؛ مگر می‌شود در المپیک حریف آسانی وجود داشته باشد؟ واقعا نمی‌شود گفت که مثلا کوبا ضعیف است یا آرژانتین شانسی ندارد. همه تیم‌های حاضر در المپیک یک هدف دارند و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند، پس حریف یا گروه آسان در والیبال المپیک معنی ندارد.
به سکوی‌های المپیک ریو هم فکر می‌کنید؟
ما تمام تلاش‌مان را در این راه به کار خواهیم گرفت؛ اما فعلا اولویت ما حضور در لیگ جهانی است که کمتر از 10 روز دیگر آغاز خواهد شد. اما فرصت زیادی تا المپیک باقی نمانده و قطعا به سکو‌های المپیک هم فکر خواهیم کرد.
برای حضور در لیگ جهانی خسته نیستید؟
تمام زندگی ما شده حضور در اردوها و مسابقات والیبال، در ضمن کار ما همین است. اگر خودمان را بازیکن حرفه‌ای بدانیم باید به این شرایط عادت کنیم.
توقع نداشتی که سرمربی به برخی از نفرات اصلی حداقل در هفته اول لیگ جهانی استراحت بدهد؟
این دیگر تصمیم سرمربی است و هر نظری که آقای لوزانو بدهد را باید اجرا کنیم. بازیکن، سرباز تیم‌ملی است و فقط موظف به اجرای وظایف خود در تیم است.
کمیته ملی المپیک پاداشی 10 میلیونی برای ملی‌پوشان در نظر گرفته است. این پاداش را کافی میدانی؟
بازیکنان تیم‌ملی والیبال ایران هیچ‌وقت برای پاداش در تیم‌ملی بازی نکرده‌اند. تنها دلخوشی ما این است که دل مردم شاد شود و فکر می‌کنم بزرگ‌ترین پاداش را با حمایت همین مردم گرفته‌ایم و همین استقبال نشان می‌دهد که آنها از ما راضی هستند.
گفت و گو از مرتضی میثاقی
