نوستالژی/بازخوانی فینال به یادماندنی ایران و رژیم صهیونیستی/امجدیه علیه موشه

 نوستالژی/بازخوانی فینال به یادماندنی ایران و رژیم صهیونیستی/امجدیه علیه موشه

وب سایت برنامه نود-امروز صفحه اینستاگرام فیفا، در مطلبی جالب ایرانی ها را یکی از پرشورترین هواداران فوتبال در جهان دانست و به فینال رقابتهای جام ملتهای آسیا در سال 1968 در تهران اشاره کرده است.

به گزارش وب سایت نود، بازی فینال جام ملتهای آسیا بین تیم های ملی ایران و رژیم صهیونیستی در ورزشگاه امجدیه طبق تقویم فیفا، 19 می 1968 برگزار شده و به همین دلیل صفحه اینستاگرام فیفا به این بازی و حواشی اش اشاره جالبی کرده است.

 

اما آن بازی واقعا چه فینالی بود.در حوالی همین ورزشگاه شیرودی و میدان هفت تیر فینال جام ملتهای آسیا در ورزشگاه امجدیه با پیروزی تراژیک ایران همراه بود.هواداران ایرانی حاضر در ورزشگاه فریاد ضد اسرائیلی برآوردند و حسن حبیبی و جام را روی دست تا میدان هفت تیر بردند. همانطور که فیفا هم اشاره کرده جام ملت‏های فوتبال آسیا در سال 1968 شاهد یکی از به یادماندنی ترین روزهای تاریخ فوتبال ایران و حتی آسیا بود.

تنش در تهران بالا گرفته بود و در روز مسابقه که مصادف با امروز در سال 1347 است، شایعه‌ای وسیع در تهران پیچید که حبیب‌القانیان، یک سرمایه‌دار متمول یهودی که با رژیم شاه ارتباط نزدیکی و تنگاتنگی داشت و مالک ساختمان معروف پلاسکو در چهار‌راه استانبول بود، 1500 بلیت ورزشگاه  30000 نفره امجدیه را برای توزیع بین کسانی که از قبل تعیین شده بود خریده است تا به ورزشگاه بروند و به نفع تیم اسرائیل شعار بدهند.

بلیت در بازار سیاه به قیمت بالا معامله می‌شد اما تعدادی از تماشاگران طرفدار تیم ملی بدون بلیت به ورزشگاه امجدیه هجوم آوردند و حتی محمدرضا تهرانی مسئول فعلی واحد فرهنگی سازمان لیگ خودش ادعا می کند که قفل در ورزشگاه امجدیه را شکسته تا طرفداران تیم ملی ایران وارد ورزشگاه شوند.

البته شایعه دیگری هم منتشر شد. اینکه ماموران درب های ورزشگاه امجدیه را به عمد باز گذاشته بودند تا مردم بدون بلیت وارد شوند تا شاه بتواند با ایجاد امکان حضور مسلمانانی که به‌نفع تیم ایران شعار می‌دادند، پیوند خود را با اسلام و ایران ثابت کند. اما شاهدان همان روز می گویند که مردم در ورزشگاه هم علیه شاه و هم علیه اسرائیل شعار می دادند. در‌ طول مسابقه تماشاگران شعارهای ضد‌اسرائیلی سر داده می شد و بالون‌هایی با نقش صلیب شکسته به هوا فرستاده می شد.

فینال به یاد ماندنی

خوشبختانه بازی آنطور که تیم ملی ایران خواست پیش رفت و ایران با گل‏های مرحوم همایون بهزادی و پرویز قلیچ‏ خانی با نتیجه دو بر یک بر تیم اسرائیل به پیروزی رسید و قهرمان آسیا شد.این در حالی بود که ایران یک بر صفر هم از حریف عقب افتاده بود اما شور و هیجان ورزشگاه به بازیکنان منتقل شد و آنها نسخه اسراییلی ها را پیچیدند.  تماشاگران زمین بازی را گل باران کردند و بیش از دو ساعت در ورزشگاه امجدیه مردم شادی می کردند. در هر حال پلیس آن زمان، ماموریت داشت تا از سفارت آمریکا که در مجاورت ورزشگاه بود، محافظت کند و دور سفارت در تدابیر امنیتی قرار داشت.ضمن اینکه تعدادی از طرفداران رژیم صهیونیستی پس از بازی با ایجاد بلوا سعی در به آشوب کشیدن آن روز تهران داشتند اما جمعیت زیاد هواداران تیم ملی، اجازه خودنمایی به آنها نداد. خلاصه بازی ایران و اسرائیل را می توانید اینجا ببینید.

روزنامه های آن زمان نوشته بودند مردم تعدادی الاغ را که یک چشم آنها با چشم‌بند بسته شده بود، به یادآوری موشه‌دایان، وزیر دفاع وقت اسرائیل، در خیابان‌ها می‌گرداندند. البته طرفداران رژیم صهیونیستی با این پیروزی به شایعاتی دامن زدند از جمله اینکه دولت وقت ایران به داور مسابقه رشوه داده، یا این که تیم اسرائیل عمدا باخته تا شاه بتواند ادعا کند آنچه اعراب از انجامش ناتوان بودند، یعنی شکست اسرائیل، در کشور او تحقق یافته است. از نظر روزنامه های آن زمان این یک مسابقه بین دو دولت نبود بلکه مسابقه‌ای بود که بعد از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل باعث شکست رژیم غاصب صهیونیستی در میدان بین‌المللی شده بود.

پیروزی 1347، فوتبال را به پدیده ویژه‌ای در ایران تبدیل کرد. بازیکنان تیم ایران بارها به شرکت در برنامه‌های رادیویی دعوت شدند و عکس‌های آنها در خیابان‌ها دست به‌دست می‌شد. کودکان و نوجوانانی که با توپ پلاستیکی فوتبال بازی می‌کردند آن روزها بیشتر شد و همزمان کسانی که با فوتبال مخالف بودند شایعه دیگری منتشر شد. می گفتند سود توپ پلاستیکی خریدن های کودکان و نوجوانان به‌جیب کارخانه پلاستیک‌سازی حبیب القانیان می‌رود در حالیکه این شایعات هم روی علاقه مردم به فوتبال تاثیری نداشت.

یک پیروزی شیرین دیگر

در سال 1974، مسابقات آسیایی در ایران برگزار شد. یک سال پس از چهار برابر شدن قیمت نفت که ثروت عظیمی را به ایران سرازیر کرده بود، شاه می‌‌خواست با میزبانی بازی‌های آسیایی وجهه بین‌المللی ایران را افزایش دهد. میزبانی بازی‌های المپیک می‌توانست راهگشای عضویت ایران در میان کشورهای پیشرفته باشد، کما اینکه ژاپن هم پس از بازی‌های المپیک 1964 توکیو بود که به ‌جرگه کشورهای صنعتی و ثروتمند پیوست.

یک سال بعد از جنگ اکتبر اعراب و اسرائیل، ایران و اسرائیل دوباره در تهران به‌عنوان فینالیست‌های فوتبال درمقابل هم قرار گرفتند. بازی‌های آسیایی سال 1974 که به دنبال جنگ اکتبر 1973 برگزار می‌شد، طبعا جنجال به‌دنبال داشت. در نتیجه یک پیروزی بر اسرائیل می‌توانست به‌اندازه کافی مدال نصیب تیم ایران کند که به‌مقام دوم دست پیدا کند. در این بازی با یک گل به خودی اسرائیل ایران یک بر صفر پیروز شد تا مخالفان رژیم‌شاه در ورزشگاه آزادی پرچم رژیم صهیونیستی را هم به آتش بکشند.