پایگاه خبری فوتبالی- کریستین پولیسیچ در میلان تصویری متفاوت و کاملتر از خود به نمایش گذاشته است؛ تصویری که بسیاری تصور میکردند شاید دیگر دیده نشود.
به گزارش فوتبالی، آمار او با پیراهن روسونری بهخوبی نشان میدهد که این انتقال، نقطه عطفی در دوران حرفهای ستاره آمریکایی بوده است: ۱۱۵ بازی، ۴۲ گل و ۲۲ پاس گل؛ اعدادی که از تأثیرگذاری مستقیم و مداوم حکایت دارند.
پولیسیچ پس از دوران پرفرازونشیب در لیگ برتر، در میلان به محیطی رسید که هم از نظر تاکتیکی و هم روانی با او سازگارتر بود. آزادی بیشتر در فاز هجومی، اعتماد کادر فنی و نقش مشخص در ساختار تیم، به او اجازه داد تا دوباره روی نقاط قوتش تمرکز کند؛ سرعت، دریبل در فضاهای بسته و حضور مؤثر در لحظات تعیینکننده.
۴۲ گل در ۱۱۵ بازی برای بازیکنی که اغلب بهعنوان وینگر بازی میکند، آماری قابلتوجه است و نشان میدهد پولیسیچ صرفاً یک سازنده موقعیت نیست، بلکه به تهدیدی جدی در محوطه جریمه تبدیل شده است. در کنار آن، ۲۲ پاس گل نیز گواهی بر مشارکت فعال او در بازی ترکیبی و ارتباط مؤثر با سایر مهرههای هجومی میلان است.
نکته مهم در عملکرد پولیسیچ، ثبات نسبی اوست. او در مقاطع مختلف فصل توانسته ریتم خود را حفظ کند و از بازیکنی مقطعی، به مهرهای قابلاتکا تبدیل شود. همین موضوع باعث شده جایگاهش در ترکیب میلان تثبیت شود و نقش او فراتر از یک خرید ساده باشد.
در مجموع، دوران پولیسیچ در میلان نمونهای روشن از اهمیت انتخاب درست در مسیر حرفهای است. تغییر فضا، اعتماد متقابل و استفاده صحیح از تواناییها، باعث شد او دوباره به سطحی برسد که زمانی از او انتظار میرفت. حالا پولیسیچ در سنسیرو، نه یک پروژه احیایی، بلکه یکی از ستونهای هجومی روسونری محسوب میشود.
