پایگاه خبری فوتبالی- وقتی صحبت از مقایسه نسلها در فوتبال به میان میآید، نام لئو مسی همچنان بهعنوان یک معیار استثنایی و تقریباً دستنیافتنی مطرح میشود.
به گزارش فوتیالی، واقعیتی که این روزها دوباره دستبهدست میشود، بهخوبی عمق تفاوت میان اسطوره آرژانتینی و ستارههای نسل جدید را نشان میدهد؛ لیونل مسی تا پیش از ۲۵ سالگی موفق به کسب ۴ توپ طلا و ۴ کفش طلا شد، در حالی که امروز مجموع تمام بازیکنان جهان زیر ۲۵ سال حتی به یک توپ طلا یا کفش طلا هم نرسیدهاند.
این آمار صرفاً یک عدد خشک نیست، بلکه بازتابدهنده دورهای خاص در تاریخ فوتبال است؛ دورهای که مسی از همان سالهای ابتدایی حضورش در بارسلونا، نهتنها یک استعداد درخشان، بلکه یک رهبر فنی تمامعیار بود. او در سنینی که بسیاری از بازیکنان هنوز در حال تثبیت جایگاه خود در تیمهای بزرگ هستند، بارها بهترین بازیکن جهان شد و در رقابتهای فردی، همه رقبای خود را کنار زد.
چهار توپ طلای مسی تا ۲۵ سالگی، حاصل ترکیبی از ثبات خیرهکننده، تاثیرگذاری مستقیم در نتایج تیمی و اعداد و ارقامی بود که پیش از آن کمتر دیده شده بود. چهار کفش طلای او نیز نشان میدهد که این موفقیتها فقط به بازیسازی یا زیبایی فوتبال محدود نبود، بلکه مسی در بالاترین سطح، یک تمامکننده مرگبار هم به شمار میرفت. نکته مهمتر این است که این افتخارات در عصری به دست آمد که رقابت با بازیکنانی چون کریستیانو رونالدو، ژاوی، اینیستا و سایر ستارههای بزرگ جریان داشت.
در مقابل، فوتبال امروز با وجود استعدادهای فراوان زیر ۲۵ سال، هنوز نتوانسته بازیکنی را معرفی کند که بهطور کامل چنین تسلطی بر جوایز فردی داشته باشد. تقسیم آرا، تغییر معیارهای رأیدهی و افزایش نقش تاکتیک و سیستمهای تیمی، باعث شده ستارهها بیش از گذشته در قالب تیم تعریف شوند و کمتر به سلطه فردی مطلق برسند.
