پایگاه خبری فوتبالی- یک: تعداد دفعاتی که پرسپولیس در این فصل به اراک رفته از دستمان در رفته، آنها ماهی یک بار آنجا هستند، ذو‌ب‌آهن، استقلال، سپاهان و بالاخره آلومینیوم. انگار نام اراک با پرسپولیس گره خورده است.
دو: پرسپولیس هم مثل استقلال اسیر مصدومیت مهره‌های کلیدی است. اورونوف ، امیری، سرلک و عالیشاهی که یک خط در میان بیرون است. مصدومیت همزمان سه وینگر یعنی کشتن روح تهاجمی تیم. دست کارتال کاملا در وینگر چپ و راست خالیست و از این بابت حق دارد.
سه: آلومینیوم با مجتبی حسینی همان تیم دونده و جنگجوی همیشگی بود. تیمی که از مهره‌هایش بیشترین بازده ممکن را می‌گیرد. حتی گاهی بازیکنی که توان فنی‌اش از ۱۰۰ ، هفتاد است در تیم حسینی انگار به هشتاد تبدیل می‌شود. واقعا بازی مقابل تیمهای حسینی برای همه سخت است برای پرسپولیس سخت‌تر!
چهار: پرسپولیس مصدوم دارد درست، تیمش خسته است درست ولی کارتال از همین داشته‌های فعلی‌اش هم فعلا خوب استفاده نمی‌کند. کاملا مشخص است که تیم را هنوز کامل نمی‌شناسد و در طول نود دقیقه مدام در حال تصحیح اشتباهاتش است.
پنج: مشکل دیگر پرسپولیس شباهت زیاد مهره‌هاست. مثلا پرسپولیس در یک پست دو بازیکن و یا بیشتر بازیکن هم‌سطح از نظر خصوصیت فنی دارد که فرقی نمی‌کند کدامشان بازی کند چون همه متوسط هستند.
شش: وقتی چیزی مدام تکرار می‌شود که شما از آن آگاهی دارید و از آن نمی‌توانید جلوگیری کنید دو حالت دارد یا از نظر ذهنی نمی‌توانید این اشکال را برطرف کنید یا از نظر تاکتیکی دچار ایراد هستید. همه ایران می‌دانند به پرسپولیس باید چگونه گل زد و همه روی این ضعف زوم کرده‌اند.
هفت: در تیم آلومینیوم چند بازیکن حضور دارند که شاکله این تیم هستند و کاملا در این تیم جا افتاده‌اند. میلاد بدرقه، جهان‌کهن، امیرنوری، حاجی‌عیدی، لطفی و سرآمد آنها محمدامین کاظمیان ستونهای این تیم هستند و انگار حل در افکار حسینی هستند. واژه سفت و چغر برازنده آنهاست.
هشت: چرا بازی هافبکهای پرسپولیس افت کرده؟ چون وینگرهایی که در فضا حرکت می‌کنند مصدوم هستند و آنها مدام باید در عرض پاس بدهند. اینجاست که بازیکنی مثل احمدزاده که خصوصیات متفاوت‌تری به نسبت بقیه هافبکها دارد می‌تواند به زمین بیاید و پاس عمقی بدهد. فرار از شکست فقط با پاس فرشاد ممکن بود.
نه: اینکه سازمان لیگ روی برنامه‌اش ایستاد و آن را اجرا کرد قابل تقدیر است اما اصرار پرسپولیسیها به انجام دربی بیشتر از آنکه علت فنی داشت به لجبازی شبیه بود. استقلال که در کورس قهرمانی قرار ندارد این پرسپولیس است که دارد برای جام می‌جنگد و طبیعتا با این همه مصدوم دست و بالش خالی است. صلاح مصلحت خویش، خسروان دانند!
ده- با برد خانگی سپاهان و تراکتور و فولاد ، تنها تیمی که در هفته گذشته سوخت داد پرسپولیس بود. البته آنها باید شاکر باشند که همین یک امتیاز را از اراک برداشتند و برگشتند. کمترین حق آلومینیوم سه امتیاز کامل بود که روی سهل انگاری به یک امتیاز رسید. فاصله پرسپولیس با صدر در هفته بیستم به شش امتیاز رسید ولی چیزی که برخلاف سالهای قبل نگران کننده به نظر می‌رسد افت شدید روحی و فنی پرسپولیس است.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی