پایگاه خبری فوتبالی- ویدوکا بعد از پایان دوران حرفه‌ای به زاگرب برگشت، جایی که ریشه‌هایش آنجاست. او با لوکا موردیچ هم نسبت خانوادگی دارد. ویدوکا در زاگرب کافی‌شاپی به نام Non Plus Ultra باز کرد و گاهی همراه پسرش که در حوزه موسیقی فعالیت دارد، گیتار می‌نوازد!
به گزارش فوتبالی و به نقل از سایت رسمی فدراسیون فوتبال، خبر درگذشت «تری ونبلز» از این جهت باورکردنی نبود که گمان نمی‌کردیم 80 سالش شده باشد. برای بسیاری از ما هنوز آن مرد فربه با موهای پر پشت و صورت گل انداخته بود که روی نیمکت استرالیا می‌نشست. او قبل از اینکه سرمربی استرالیا شود سکاندار بارسلونا و تیم ملی انگلیس هم بود، بعد از استرالیا هم در کریستال پالاس و لیدز مربیگری کرد، حتی 2006 دستیار سرمربی تیم ملی انگلیس هم شد ولی ما هنوز آن قاب قدیمی را در ذهن داشتیم، ونبلز و 80 سالگی؟!
احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، مهدی پاشازاده، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی، علی دایی، ابراهیم تهامی، علیرضا منصوریان و علی اکبر استاد اسدی در آن بازی برای ما به زمین رفتند. اما حتی آنها که روی نیمکت نشستند، حتی جواد خیابانی که آن بازی را جاوادانه گزارش کرد هم برای ایران بازی کردند، همه آن روز یک تن شدیم، حتی والدیر ویرا با آن سیگار لای انگشتانش ایرانی شد.
اما 26 سال بعد از آن روز بازیکنان استرالیا که الان مثل ستاره‌های ما مو سفید کرده‌اند کجا هستند؟ این یادداشت مروری است بر روزگار فعلی 11 بازیکنی که آن روز باشکوه به خاطره مشترک ایرانیان تبدبل شدند!
کرگ مور: مدافعی که برای رنجرز، کریستال پالاس، بوریسیا مونشن‌گلادباخ و ... بازی کرد در جام جهانی 2006 به کرواسی گل زد. او بعد از بازنشستگی تلاش کرد به عنوان یک مربی در فوتبال فعالیت کند. کرگ مور مدرک لیسانس مالی را از دانشگاه نبراسکا-لینکلن و مدرک کارشناسی ارشد را در مدیریت بازرگانی گرفت و همینطور در رشته مدیریت بازرگانی مدرک لیسانس دریافت کرد. مور در دانشگاه‌های آمریکا مربیگری تیم‌های فوتبال را انجام می‌دهد و بیشتر به عنوان یک مدیر- مربی دانشگاهی شناخته می‌شود.
الکس توبین: از معدود بازیکنانی که آن روزها در استرالیا بازی می‌کرد. یکی از باسابقه‌ترین بازیکنان این کشور که نزدیک به 100 بار پیراهن کانگوروها را پوشید. او این روزها در سیدنی زندگی می‌کند و در پنج سال گذشته مدیر فنی تیم فوتبال نیو ساوت ولز بوده است.
کرگ فاستر: 54 ساله، مدافعی که برای پورتثموث و کریستال پالاس بازی کرد، سال 2000 از تیم ملی رفت و حالا در رسانه‌ها فعال است. فاستر در اقتصاد فوتبال فوق لیسانس گرفت و همینطور در رشته حقوق مدرک لیسانس دریافت کرد. مدتی مدیر اجرایی و مدیر تجاری تیم‌های فوتبال شد اما شاید بتوان او را خاص‌ترین چهره این تیم عنوان کرد. لازاریدیس این روزها بخش زیادی از زندگی‌اش را صرف پناهندگان کرده است، از پیگیری حقوق بومیان تا نگرانی برای محیط‌زیست و تغییرات اقلیمی..
رابی اسلیتر: او را ببینید بعید است بشناسید. موهای ریخته، اضافه وزن، کت و شلوار رسمی. به عنوان کارشناس در برنامه‌های تلویزیونی ظاهر می‌شود. او بعد از پایان دوران فوتبال زندگینامه‌اش را در کتابی با عنوان «راه سخت» نوشت. در یک برنامه تلویزیونی هم با هری کیول درگیر شد و حسابی از خجالت هم در آمدند!
آئورلیو ویدمار: مثل یک شاه ماهی مهارناشدنی بود. بازیکنی که وقتی روبروی مدافعان ایران قرار گرفت هم برای استاندارد لیژ بازی کرده بود، هم فاینورد تنریف. داشتن کوله‌باری از تجربه به او می‌آمد! بعد از بازنشستگی در باشگاه آدلاید یونایتد مربی شد، مربیگری در تیم‌های ملی زیر 20 و 23 سال استرالیا را تجربه کرد، در تیم ملی دستیار شد و بعد به سنگاپور و اندونزی رفت و آنجا روی نیمکت نشست و در حال حاضر سرمربی ملبورن سیتی است. ویدمار ترسناک بود!
مارک ویدوکا: مهاجم بالا بلند استرالیا را بعدها در لیگ برتر زیاد دیدیم. به ویژه در لباس لیدز یونایتد. او بعد از پایان دوران حرفه‌ای به زاگرب برگشت، جایی که ریشه‌هایش آنجاست. او با لوکا موردیچ هم نسبت خانوادگی دارد. ویدوکا در زاگرب کافی‌شاپی به نام Non Plus Ultra باز کرد و گاهی همراه پسرش که در حوزه موسیقی فعالیت دارد، گیتار می‌نوازد!
برای ستارگان ایران در آن دیدار آرزوی سلامتی می‌کنیم و روح درگذشتگانی چون مهرداد میناوند عزیز که در آن سفر با تیم ملی بود و علی اصغر مانوسی‌فر سرپرست تیم هم در آرامش ابدی.
به امید تکرار روزهایی چون 8 آذر که دوباره با شادمانی خیابان‌ها را فتح کنیم...
7474