خبرگزاری فوتبالی- براى تسخير قلبها لازم نيست خيلى پيچيده باشيد، براى ماندن در يادها نيازى نه به شلوغ كاريهاى رسانه ای است و نه چهار و شش نشان دادن.
به گزارش فوتبالی، همين كه صبحها از خواب پا مي شوید نقابى به صورت نداشته باشيد كافی است.
وحيد طالب لو يكى از همينها بود، يكى كه با جرات مربى اش در ظهر نهم آذر ٨٢ جانشين برومند و قاسمى شد و آهسته و پيوسته جاى خودش را در تركيب اصلى استقلال و قلب سكوهاى آبى پيدا كرد.
يكى كه نقش بى بديلش در موفقيتهاى دهه هشتاد استقلال را نمى شود از ياد برد. یك استقلالى اورجينال كه هميشه حرمت نان و نمك را نگه داشت.
وحيد هم درون زمين ستاره بود و هم روى نيمكت، سالها كارگردانها را حسرت به دل گذاشت تا يك سكانس حاشيه اى از او شكار كنند. هر وقت اورا خواستند مثل سربازها خبردار ايستاد و هر وقت نخواستند آرام و بى صدا ساك و حوله آبى اش را برداشت و رفت.
وحيدطالب لو را نمى شود دوست نداشت، او يكى از نجيب زاده هاى فوتبال ماست كه سالها محترم بود و باعث شد در اين فوتبال چيزى جز احترام نبيند.
یادداشت از پیمان خنافری/ خبرگزاری فوتبالی
7413