پایگاه خبری فوتبالی- ۱: بعد از یک نیمفصل ضعیف، حالا دیگر همه فهمیده اند که سرپرست مدیرعاملی استقلال با سرمربی پرتغالی استقلال، اختلاف های جدی دارند و البته هر دو سکوت کرده اند. سکوت تاجرنیا طبیعی است. او دست بالاتر را دارد و قدرتش بیشتر است و مثل آب خوردن می تواند ساپینتو را اخراج کند اما ماجرای ساپینتو فرق می کند. او حالا در یک بزنگاه جدید قرار گرفته است. فشارها روی او بیشتر شده و بعد از باخت امشب، فضای مجازی جهت دهی شده یا بعضا خریداری شده، ساپینتو را بیشتر زیر فشار برده و شاید ادامه سکوت به سودش نباشد و پس از بازی پنج شنبه این هفته در اصفهان، منجر به یک اتفاق جدید شود.
۲: شاید وقتش رسیده که ساپینتو حرف بزند و با صداقت درباره عملکرد مدیران باشگاه برای هواداران روشنگری کند اما آیا می خواهد؟ از همان روزی که ماجرای گاف بزرگ اعضای هیات مدیره استقلال در توافق با فابیو کاریله علنی شد و حضور این مربی برزیلی در استقلال منتفی شد، مشخص بود که سرمربی بعدی استقلال، گزینه واقعی مدیران نخواهد بود و از حمایت آنها برخوردار نیست. قرعه هم به نام ریکاردو ساپینتو در شرایط جنگی افتاد که به واسطه محبوبیت در میان هواداران و ماجرای زمینی سفر کردنش به تهران و همچنین با نمایش توییتی جناب تاجرنیا و پیش از اعلام رسمی در رسانه رسمی باشگاه، برای دومین بار سرمربی استقلال شد.
۳: در این مدت، اختلافهای زیادی بین علی تاجرنیا و همکارانش با ریکاردو ساپینتو به وجود آمده است اما طرفین با سکوت و سیاست ماجرا را پیش برده اند اما واقعیت این است که رابطه بین تاجرنیا و ساپینتو خوب نیست که اگر خوب بود، پس از بازی استقلال با چادرملو، مدیران استقلال در دبی با یک مربی درجه ۲ ایتالیایی مذاکره نمی کردند یا به سرمربی اسبق استقلال پیام نمی دادند که به تهران برگردد. در واقع آخرین بار در بازی رفت مقابل المحرق بحرین بود که تاجرنیا به رختکن استقلال رفته بود و او دیگر وارد رختکن نشد تا این که بازی برگشت با المحرق به پایان رسید و تاجرنیا فاتحانه وارد رختکن شد و حتی روی تابلو هم دلنوشتهای نوشت؛ انگار که تیمش قهرمان آسیا شده باشد!
۴: دلایل به وجود آمدن اختلافات بین تاجرنیا و ساپینتو و یکی دو عضو هیات مدیره آنقدر زیاد هست که با مرور آنها میتوان کاملا مطمئن شد که همکاری بین این دو نفر به جاهای خوبی نخواهد رسید. جذب بازیکنانی مثل موسی جنپو و داکنز نازون که بدون اطلاع ساپینتو بوده، وضعیت فاجعهبار زمین تمرین استقلال در کمپ حجازی، جدایی بازیکنانی مثل آرش رضاوند و سیدحسین حسینی، اختلاف بر سر جدایی بازیکنانی مثل عارف آقاسی و رامین رضاییان، تلاش برای تحمیل برخی افراد از باشگاه به تیم، افشای خبر اعزام مونیر الحدادی به اروپای شرقی برای درمان که به تبلیغات رسانهای مدیریت باشگاه تبدیل شد، تشکیل تیمهای مختلف در بیش از ۲۰ رشته و غافل شدن از مشکلات تیم فوتبال بزرگسالان، بسته شدن و بسته ماندن پنجره نقل و انتقالات و ناکامی در باز کردن آن و ... جزو مهمترین مواردی است که باعث اختلاف بین ساپینتو و تاجرنیا شده و ناگفته پیداست که در این موارد حق با کیست و چه کسی باید پاسخ بدهد و مواخذه شود.
۵: در تمام این مدت، جریاناتی در فضای مجازی نزدیک به برخی مدیران تلاش کردند تا فضای را تحت کنترل خودشان در بیاورند. استخدام چند بلاگر رسانهای و ادمین ها راهکاری بود که برخی میخواستند با آن انتقادها در فضای مجازی را کنترل کنند و همین جریانات در حال حاضر برای اخراج ساپینتو پست و استوری می گذارند. همان جریاناتی که با هماهنگی چند بازیکن در حال حاضر مغضوب داخل تیم وارد کار شدند و نتیجه اش جدایی رضاوند و حسینی از استقلال بود که فقط و فقط تحت فشار مجازی خط دهی شده، رخ داد. حاصل این ماجراها صدرنشینی سپاهان در پایان نیمفصل اول و رتبه غیرقابل قبول استقلال است.
۶: حالا نتیجه عملکرد مدیران استقلال پیش روی هواداران این تیم است: استقلال از کورس قهرمانی عقب افتاده و اگر در بازی پنجشنبه مقابل سپاهان صدرنشین پیروز نشود، نیمفصل اول را در رده ششم یا هفتم به پایان خواهد برد و فصل از دست می رود. تیم هم به دلیل بسته بودن پنجره تقویت نمی شود و این در حالی است که سایر مدعیان این فرصت را دارند که با جذب بازیکنان مورد نظر، خودشان را تقویت کنند و در نیمفصل دوم، فاصلهشان را با استقلال، بیشتر کنند.
۷:با این وضعیت، به نظر میرسد قبل از پنجشنبه جنجالی و بعد از یک نیمفصل، دیگر وقتش رسیده که ساپینتو حرف بزند و درباره مشکلاتش صحبت کند. سکوت طولانی در این روزها، فقط به ضرر او و به سود مدیرانی است که میخواهند اشتباهاتشان را پشت نتایج استقلال پنهان کنند!
یادداشت از نادر نامدار/ پایگاه خبری فوتبالی