پایگاه خبری فوتبالی- یک: در همین نکته اول باید شأن باشگاه استقلال را در نظر گرفت، صعود از مرحله گروهی لیگ سطح دوم آسیا نه جای خوشحالی دارد و نه دستاورد محسوب میشود. جایگاه استقلال در آسیا طوری است که اصلا نباید کارش به اینجا بکشد که فقط با ۸ امتیاز به عنوان تیم دوم صعود کند.
دو: اما با توجه به شرایط و دیر بسته شدن استقلال در فصل نقل و انتقالات و نداشتن ورزشگاه آزادی و بسته بودن پنجره باشگاه و خطر اخراج از فرابورس و ابطال مجوز حرفهای با مدیریت مشعشع فعلی استقلال، میتوان به ساپینتو حق داد از اینکه تیمش هنوز در سه جام حضور دارد و نفس میکشد تا حدودی از شرایط راضی باشد.
سه: زمین المحرق را که همه دیدند فقط حسرت خوردند. کشوری که زمانی بخشی از ایران بود، اصلیترین امکانات فوتبال را در اختیار دارد ولی اینجا بزرگترین تیمهای مملکت دربهدر و خانه بهدوش به دنبال یک زمین عادی و نه حتی ایدهآل برای مسابقه هستند. فوتبال ایران واقعا در بخش زمین تمرین و ورزشگاه مناسب دچار فقر است. در تمام این سالها پول فوتبال فقط به جیب افراد رفته نه درون زمین!
چهار: ما کنار تیم نیستیم و دقیقا نمیدانیم مشکل رامین و ساپینتو چیست ولی وقتی یک بازیکن با اکثر مربیانش به مشکل میخورد و خود را از تیم بالاتر میداند حتما خودش مشکل دارد. بازیکن در این سن و سال و با این کیفیت و این همه تجربه باید رفتار درون تیمی را یاد بگیرد، خود رامین خسته نشده از این رفتارها؟
پنج: استقلال گل اول را خیلی به موقع زد، آنها هم بازی را خوب شروع کردند و هم خوب به پایان بردند. تیم بحرینی هرگز نصف استقلال هم کیفیت فنی نداشت اما در ارائه فوتبال چرک و خشن نسخه به روزی از فوتبال بحرین بود. آنها سالهاست کثیف فوتبال بازی میکنند و درون زمین روی اعصاب تیم مقابل راه میروند. فوتبال بحرینی سالهای سال است که یک سبک شناخته شده است. بعد از اینکه جلو می افتند، می خوابند و تاخیری بازی می کنند و وقت کشی می کنند!
شش: رویا فروشیها و امید واهی را باید کنار گذاشت. موجودی استقلال تا زمستان سال آینده همین بازیکنان است. بیسوادی و بیخیالی علی فتحاللهزاده، حجت کریمی، فرشید سمیعی، علی نظری جویباری و همین جناب تاجرنیا بلایی بر سر استقلال آورده که اثرات آن بعدا مشخص میشود. زمانی که تیمها بازیکن میخرند و استقلال باید پشت پنجره بنشیند و تماشا کند و حسرت بخورد که نمیتواند نقاط ضعفش را ترمیم کند. این پنجره زمستانی و پنجره تابستانی بعد تازه بحران استقلال شروع می شود.
هفت: ساپینتو در دوره قبلی که در استقلال حضور داشت، در نیمفصل اول فراز و نشیب زیادی داشت. ولی در نیم فصل دوم تیمش اوج گرفت. هم از نظر نتیجه و هم از نظر سبک بازی تیمش استقلال متحول شد اما شکست در بازیهای بزرگ دست او را از جام گرفتن کوتاه کرد. الان هم استقلال دقیقا در همان وضعیت قرار دارد با این تفاوت که از نظر مالی دغدغههای سه سال پیش وجود ندارد. واقعیت این است که برخی منتقدان هنوز درباره ساپینتو قانع نشدهاند که مربی بزرگی هست یا نه؟ به نظر باید تا پایان فصل برای قضاوت درباره او صبر کرد.
هشت: مونیر حدادی افت کرده، او بعد از مصدومیت همسترینگ و دوره کوتاه نقاهت هنوز با ترس بازی میکند و کیفیت ماههای مهر و آبان را هنوز ندارد. این وسط مصدومیت مهران احمدی هم طولانی شده تا خلا بزرگی وسط زمین استقلال به وجود بیاید. استقلال سه بازی مهم و پشت سر هم در لیگ با سه تیم خوب گلگهر، سپاهان و تراکتور در این ماه را دارد که میتواند در مسیر قهرمانی به شدت تأثیرگذار باشد.
نه: تراکتور در لیگ نخبگان و استقلال و سپاهان در سطح دو تا جایی پیش میروند که به تیمهای عربستانی برخورد نکنند. اسکواد این تیمها را که میبینیم فضایی، وحشتناک و غیرقابل باور است که بتوان از سد آنها عبور کرد مگر با شانس و اتفاقات فوتبال.
ده: بردن المحرق نه به خاطر صعود از گروه بلکه به خاطر عبور از یک شرایط ناپایدار برای استقلال ضروری بود. این برد میتواند سرآغاز یک مسیر خوب برای آبیها در ادامه فصل باشد به شرط آنکه همدلی و اتحاد در استقلال جاری باشد. همه بازیکنان از بزرگ تا کوچک تیم باید بدانند منافع باشگاه به همه چیز ارجحیت دارد. درباره مدیران هم این ماجرا صدق می کند اما در هیات مدیره اختلافات زیاد است و همه هم می دانند. این اختلاف ها هر روز علنیتر میشود! استقلال روزهای مهم و سرنوشتسازی پیش رو دارد.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی